Βικιπαίδεια

Χρήστης:Dmtrs32/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 158:
Δεν υπάρχει σαφής απόδειξη ότι τα αντιεπιληπτικά φάρμακα είναι αποτελεσματικά ή αναποτελεσματικά στην αποτροπή κρίσεων μετά από κρανιοτομία (craniotomy),<ref>{{Cite journal|last=Weston|first=Jennifer|last2=Greenhalgh|first2=Janette|last3=Marson|first3=Anthony G.|date=2015-03-04|title=Antiepileptic drugs as prophylaxis for post-craniotomy seizures|url=|journal=The Cochrane Database of Systematic Reviews|volume=|issue=3|pages=CD007286|doi=10.1002/14651858.CD007286.pub3|issn=1469-493X|pmid=25738821}}</ref> ύστερα από [[υποσκληρίδιο αιμάτωμα]],<ref>{{cite journal|last=Ratilal|first=BO|author2=Pappamikail, L |author3=Costa, J |author4= Sampaio, C |title=Anticonvulsants for preventing seizures in patients with chronic subdural haematoma.|journal=The Cochrane Database of Systematic Reviews|date=Jun 6, 2013|volume=6|issue=6|pages=CD004893|pmid=23744552|doi=10.1002/14651858.CD004893.pub3}}</ref> μετά από [[εγκεφαλικό επεισόδιο]],<ref>{{cite journal|last2=Wood|first2=E|last3=Kwan|first3=J|date=24 January 2014|title=Antiepileptic drugs for the primary and secondary prevention of seizures after stroke.|journal=The Cochrane Database of Systematic Reviews|issue=1|pages=CD005398|doi=10.1002/14651858.CD005398.pub3|pmid=24464793|last1=Sykes|first1=L}}</ref><ref name="Price CD005501">{{Cite journal|last=Price|first=Michelle|last2=Günther|first2=Albrecht|last3=Kwan|first3=Joseph S. K.|date=2016-04-21|title=Antiepileptic drugs for the primary and secondary prevention of seizures after intracranial venous thrombosis|url=|journal=The Cochrane Database of Systematic Reviews|volume=4|pages=CD005501|doi=10.1002/14651858.CD005501.pub4|issn=1469-493X|pmid=27098266}}</ref> ή μετά από [[υπαραχνοειδής αιμορραγία|υπαραχνοειδή αιμορραγία]],<ref>{{cite journal|last=Marigold|first=R|author2=Günther, A |author3=Tiwari, D |author4= Kwan, J |title=Antiepileptic drugs for the primary and secondary prevention of seizures after subarachnoid haemorrhage.|journal=The Cochrane Database of Systematic Reviews|date=Jun 5, 2013|volume=6|issue=6|pages=CD008710|pmid=23740537|doi=10.1002/14651858.CD008710.pub2}}</ref> και για άτομα με προηγούμενη επιληπτική κρίση και για άτομα χωρίς.
 
&&&==Διαχείριση==
Δυνητικά οξέα ή επικίνδυνα αντικείμενα πρέπει να απομακρυνθούν από την περιοχή γύρω από το άτομο που αντιμετωπίζει μια κρίση, για να μην πληγωθεί το άτομο. Μετά την κρίση εάν το άτομο δεν έχει πλήρως τις αισθήσεις του και alertσε εγρήγορση, πρέπει να τοποθετηθεί σε [[θέση ανάνηψης (recovery position]]). Επιληπτική κρίση μεγαλύτερη από πέντε λεπτά, ή δύο ή περισσότερες κρίσεις που συμβαίνουν μέσα σε πέντε λεπτά είναι ιατρικώς επείγουσα, γνωστή ως [[^^επιληπτική κατάσταση status epilepticus^^]].<ref name=Trinka2012/><ref>{{cite journal |last1=Al-Mufti |first1=F |last2=Claassen |first2=J |title=Neurocritical care: status epilepticus review. |journal=Critical Care Clinics |date=October 2014 |volume=30 |issue=4 |pages=751–64 |doi=10.1016/j.ccc.2014.06.006 |pmid=25257739}}</ref> Αντίθετα με τη συνηθισμένη παρανόηση οι bystandersπαρευρισκόμενοι δεν θα πρέπει να προσπαθήσουν να βάλουν αντικείμενα στο στόμα του ατόμου που υφίσταται την κρίση, επειδή κάνοντάς το μπορεί να προκληθεί τραυματισμός στα δόντια και στα ούλα.<ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/2008/04/22/health/22real.html|title=The Claim: During a Seizure, You Can Swallow Your Tongue|first=Anahad|last=O’connor|date=22 April 2008|deadurl=no|archiveurl=https://web.archive.org/web/20170306200323/http://www.nytimes.com/2008/04/22/health/22real.html|archivedate=6 March 2017|df=dmy-all|newspaper=The New York Times}}</ref>
 
Οι θεραπείες ατόμου με ενεργή επιληπτική κρίση ακολουθούν μια διαδοχή από αρχική απόκριση, μέσω θεραπειών πρώτης, δεύτερης και τρίτης γραμμής.<ref name=":5">{{Cite journal|last=Betjemann|first=John|date=2015-11-23|title=Current Trends in Treatment of Status Epilepticus and Refractory Status Epilepticus|journal=Seminars in Neurology|language=en|volume=35|issue=6|pages=621–628|doi=10.1055/s-0035-1564304|pmid=26595862|issn=0271-8235}}</ref> Η αρχική απόκριση περιλαμβάνει τη διασφάλιση ότι το άτομο προστατεύεται από δυνητικές ζημιές (όπως γειτονικά αντικείμενα) και διαχείριση της αναπνευστικής οδού, αναπνοής και ^^κυκλοφορία circulation^^κυκλοφορίας.<ref name=":5" /> Η διαχείριση της αναπνευστικής οδού πρέπει να περιλαμβάνει την τοποθέτηση του ατόμου στα onπλευρά their side, γνωστήτου ωςσε [[recoveryθέση position]]ανάνηψης, για την αποτροπή πνιγμού.<ref name=":5" /> Εάν δεν μπορούν να αναπνεύσουν, επειδή κάτι φράσσει την αναπνευστική οδό τους, μπορεί να απαιτούνται θεραπείες για τη διάνοιξη της αναπνευστικής οδού τους.<ref name=":5" />
 
===Φάρμακα===
Το φάρμακο πρώτης γραμμής για άτομο που υφίσταται κρίση είναι η [[^^βενζοδιαζεπίνη benzodiazepine^^]], με τους περισσότερους οδηγούς να συνιστούν [[^^lorazepam λοραζεπάμη^^]].<ref name=EB10/><ref name=":6">{{Cite journal|last=De Waele|first=Liesbeth|last2=Boon|first2=Paul|last3=Ceulemans|first3=Berten|last4=Dan|first4=Bernard|last5=Jansen|first5=Anna|last6=Legros|first6=Benjamin|last7=Leroy|first7=Patricia|last8=Delmelle|first8=Francoise|last9=Ossemann|first9=Michel|date=2013-09-10|title=First line management of prolonged convulsive seizures in children and adults: good practice points|journal=Acta Neurologica Belgica|language=en|volume=113|issue=4|pages=375–380|doi=10.1007/s13760-013-0247-x|pmid=24019121|issn=0300-9009|hdl=1854/LU-4182539|url=https://biblio.ugent.be/publication/4182539/file/4197793}}</ref> Εναλλακτικά αποτελούν η ^^Diazepam [[διαζεπάμη^^]] και η ^^midazolam μιδαζολάμη^^. Η εν λόγω διαδικασία μπορεί να επαναληφθεί εάν δεν υπάρχει αποτέλεσμα μετά από 10 λεπτά.<ref name=EB10/> Εάν δεν υπάρχει αποτέλεσμα μετά από δύο δόσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθούν [[^^barbiturate βαρβιτουρικός^^βαρβιτουρικά]]s ή [[^^propofol προποφόλη^^]].<ref name=EB10/> Οι βενζοδιαπεζίνες που δίνονται με μη ενδοφλέβια οδό φαίνεται να είναι καλύτερες από την ενδοφλέβια οδό, επειδή η ενδοφλέβια οδός παίρνει περισσότερο χρόνο για να υπάρχει αποτέλεσμα.<ref>{{cite journal|last1=Alshehri|first1=A|last2=Abulaban|first2=A|last3=Bokhari|first3=R|last4=Kojan|first4=S|last5=Alsalamah|first5=M|last6=Ferwana|first6=M|last7=Murad|first7=MH|title=Intravenous versus Non-Intravenous Benzodiazepines for the Abortion of Seizures: A Systematic Review and Meta-analysis of Randomized Controlled Trials.|journal=Academic Emergency Medicine|date=25 March 2017|pmid=28342192|doi=10.1111/acem.13190|volume=24|issue=7|pages=875–883}}</ref>
 
Η θεραπεία δεύτερης γραμμής για ενήλικες είναι ^^phenytoin φαινυτοΐνη^^ ή fosphenytoinφωσφαινυτοΐνη και ^^phenobarbital φαινοβαρβιτάλη^^ για παιδιά.<ref name="Rosens">Marx, J. A., Hockberger, R. S., Walls, R. M., Adams, J., & Rosen, P. (Eds.). (2013). Rosen's emergency medicine: concepts and clinical practice (8th ed). Philadelphia: Mosby/Elsevier.</ref> Τα φάρμακα τρίτης γραμμής περιλαμβάνουν την φαινυτοΐνη για παιδιά και φαινοβαρβιτάλη για ενήλικες.<ref name="Rosens" />{{page needed|date=December 2018}}
 
Δεν συνιστώνται συνήθως ^^Ongoing επαναλαμβανόμενα^^συνεχώς αντιεπιληπτικά φάρμακα αμέσως μετά την πρώτη κρίση εκτός από αυτούς με δομική βλάβη στον εγκέφαλο.<ref name=EB10/> Συνιστώνται συνήθως αφού έχει συμβεί μια δεύτερη επιληπτική κρίση.<ref name=EB10/> Περίπου 70% των ατόμων μπορούν να αποκτήσουν πλήρη έλεγχο με συνεχή χρήση φαρμάκων.<ref name="WHO2012"/> Συνήθως, προτιμάται ένας τύπος αντισπασμωδικού. Μετά την πρώτη κρίση, αν και η άμεση θεραπεία με anti-seizureαντιεπιληπτικό φράρμακοφάρμακο μικραίνει την πιθανότητα επανεμφάνισης της κρίσης μέχρι πέντε έτη, δεν αλλάζει τον κίνδυνο θανάτου και υπάρχουν δυνητικές παρενέργειες.<ref>{{cite journal|last1=Leone|first1=MA|last2=Giussani|first2=G|last3=Nolan|first3=SJ|last4=Marson|first4=AG|last5=Beghi|first5=E|title=Immediate antiepileptic drug treatment, versus placebo, deferred, or no treatment for first unprovoked seizure.|journal=The Cochrane Database of Systematic Reviews|date=6 May 2016|volume=5|issue=5|pages=CD007144|doi=10.1002/14651858.CD007144.pub2|pmid=27150433|df=dmy-all}}</ref>
 
Σε επιληπτικές κρίσεις που σχετίζονται με τοξίνες, πρέπει να χρησιμοποιηθούν μέχρι δύο δόσεις benzodiazepinesβενζοδιαζεπίνες.<ref name=Tox2011/> ΕάΕάν αυτό δεν είναι αποτελεσματικό συνιστάται ^^[[pyridoxine]] πυριδοξίνη^^.<ref name=Tox2011/> Η φαινυτοΐνη δεν πρέπει γενικά να χρησιμοποιείται.<ref name=Tox2011>{{cite journal|last=Sharma|first=AN|author2=Hoffman, RJ|title=Toxin-related seizures.|journal=Emergency Medicine Clinics of North America|date=February 2011|volume=29|issue=1|pages=125–39|pmid=21109109|doi=10.1016/j.emc.2010.08.011}}</ref>
 
Υπάρχει έλλειψη αποδείξεων για προληπτικά αντιεπιληπτικά φάρμακα στη διαχείριση κρίσεων που σχετίζονται με [[intracranialθρόμβωση venousτων thrombosis]]εγκεφαλικών φλεβωδών κόλπων.<ref name="Price CD005501"/>
 
&&&===Άλλα===
Μπορεί να χρησιμοποιηθούν κράνη για προστασία του κεφαλιού κατά τη διάρκεια κρίσης. Μερικοί ισχυρίζονται ότι [[seizure response dog]]s, μιας μορφής [[service dog]], μπορεί να προβλέψουν κρίσεις.<ref name=Doh2007/> Στοιχεία για αυτό, όμως, είναι πολύ φτωχά.<ref name=Doh2007>{{cite journal|last=Doherty|first=MJ|author2=Haltiner, AM|title=Wag the dog: skepticism on seizure alert canines.|journal=Neurology|date=Jan 23, 2007|volume=68|issue=4|pages=309|pmid=17242343|doi=10.1212/01.wnl.0000252369.82956.a3|citeseerx=10.1.1.1003.1543}}</ref> Προς το παρόν, δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να υποστηρίξουν τη χρήση [[cannabis (drug)|cannabis]] για τη διαχείριση επιληπτικών κρίσεων, αν και αυτό είναι μια συνεχιζόμενη περιοχή έρευνας.<ref>{{cite journal|last1=Gloss|first1=D|last2=Vickrey|first2=B|title=Cannabinoids for epilepsy|journal=The Cochrane Database of Systematic Reviews|date=5 March 2014|volume=3|issue=3|pages=CD009270|pmid=24595491|doi=10.1002/14651858.CD009270.pub3}}</ref><ref>{{cite journal|last1=Belendiuk|first1=KA|last2=Baldini|first2=LL|last3=Bonn-Miller|first3=MO|title=Narrative review of the safety and efficacy of marijuana for the treatment of commonly state-approved medical and psychiatric disorders.|journal=Addiction Science & Clinical Practice|date=21 April 2015|volume=10|issue=1|pages=10|pmid=25896576|doi=10.1186/s13722-015-0032-7|pmc=4636852}}</ref> Υπάρχουν προσωρινά στοιχεία ότι η [[ketogenic diet]] μπορεί να βοηθήσει αυτούς που έχουν επιληψία και είναι λογική για τα άτομα που δεν βελτιώνονται μετά από τις συνηθισμένες θεραπείες.<ref>{{cite journal|last1=Martin|first1=K|last2=Jackson|first2=CF|last3=Levy|first3=RG|last4=Cooper|first4=PN|title=Ketogenic diet and other dietary treatments for epilepsy.|journal=The Cochrane Database of Systematic Reviews|date=9 February 2016|volume=2|pages=CD001903|pmid=26859528|doi=10.1002/14651858.CD001903.pub3}}</ref>{{Update inline|reason=Updated version https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30403286|date = December 2018}}
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Χρήστης:Dmtrs32/πρόχειρο"