Βικιπαίδεια

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Μερικό συμμάζεμα σε μικροπροβλήματα στίξης και παρεμφερή.
Γραμμή 44:
Ο [[Κωστής Παλαμάς]] στις ομιλίες, άρθρα και επιστολές του, που όλα μαζί συγκρότησαν το βιβλίο του ‘’Αριστοτέλης Βαλαωρίτης’’ (1924) προχωράει στις ειδολογικές διακρίσεις και την ιεράρχηση των ενδιαφερόντων του ποιητή. <ref> Παναγιώτης Μαστροδημήτρης, «Αριστοτέλης Βαλαωρίτης (1824-1879 Ο ιστορικός-εθνικός ποιητής και οι θέσεις της κριτικής», στο:Η Νεοελληνική σύνθεση. Θέματα και κατευθύνσεις της νεοελληνικής λογοτεχνίας, εκδ.Νεφέλη, Αθήνα, 1999, σελ. 17-20</ref>Ο Παλαμάς συνέθεσε ποίημα για τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη τονίζοντας περισσότερο την ‘’πρακτική πλευρά’’ της ποίησής του. <ref> Θεοδόσιος Πυλαρινός, «Οι θέσεις του Κεφαλονίτη ποιητή Κωνσταντίνου Τυπάλδου Πρετεντέρη για τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη», Κεφαληνιακά Χρονικά, τομ. 11 (2006-2008), σελ 227</ref> Για τον κριτικό [[Γιάννης Αποστολάκης|Γιάννη Αποστολάκη]]<ref>«Ο κ. Αποστολάκης [...]ξεκινώντας από την ιδέα του τελείου ποιητού [...]διερωτάται κατά πόσον ο Βαλαωρίτης συμπίπτει με το ιδανικό αυτό. Το αποτέλεσμα φυσικό: ο τέλειος ποιητής μένει στον αέρα, ο Βαλαωρίτης χάνεται σε απάτητα βάθη[...]»[[Κωνσταντίνος Δημαράς]], «Για τον Βαλαωρίτη», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα Α' Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ.Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ.192</ref> η ποιητική του Βαλαωρίτη είναι εξωτερική και περιγραφική χωρίς να μπορεί να κατορθώσει να αναχθεί στη σύνθεση ιδανικών μορφών, απουσιάζει η δύναμη της συνθετικής σύλληψης. <ref>Παναγιώτης Μαστροδημήτρης, «Αριστοτέλης Βαλαωρίτης (1824-1879 Ο ιστορικός-εθνικός ποιητής και οι θέσεις της κριτικής», στο:Η Νεοελληνική σύνθεση. Θέματα και κατευθύνσεις της νεοελληνικής λογοτεχνίας, εκδ.Νεφέλη, Αθήνα, 1999, σελ.21-26</ref>
Αλλά και η πολιτική του δράση δεν έμεινε ασχολίαστη από τους συγχρόνους του , έτσι ο Γεώργιος Ιακωβάτος, έγραψε μια έμμετρη σάτιρα: «Κνούτο, κνου, Βαλαωρίτη/Ως το στόμα , κι ως τη μύτη/Στα κεφάλια των παιδιών σου/Στυλαβάταις των σκοπών σου/Κνου, βρωμοποιηματούρα/που διαβάζει η Κουμουντούρα,/που διαβάζει η σγαριλιά/ η Κουμουντουροφωλιά<ref> Γιάνης Κορδάτος, Ιστορία της νεώτερης Ελλάδας, τομ. 4ος (1860-1900), εκδ.20ος αιώνας, Αθήνα, 1958, σελ .413</ref>.
Η μαρξιστική ιστοριογραφία και χαρακτηριστικά, ο Γιάνης Κορδάτος τον είδε ως τον «πατριδολάτρη ποιητή που υμνεί το '21 και εκφράζει τη Μεγάλη Ιδέα» .<ref> Γιάνης Κορδάτος, Ιστορία της νεώτερης Ελλάδας, τομ. 4ος (1860-1900), εκδ.20ος αιώνας, Αθήνα, 1958, σελ .653</ref>.
 
==Η κατασκευή του ‘’Εθνικού’’«Εθνικού» ποιητή==▼
ΓΣτην περίπτωση του Βαλαωρίτη ο τίτλος του «εθνικού ποιητή» δόθηκε διότι «αντλούσε σχεδόν αποκλειστικά τα θέματά του από τη νέωτερη ελληνική ιστορία και επειδή υπερασπίστηκε την εθνική ιδέα όχι μόνο με το λόγο του αλλά και εμπράκτως». Όμως με δεδομένο πως και άλλοι ποιητές και πεζογράφοι της εποχής του αντλούσαν από το ίδιο υλικό, η Έρη Σταυροπούλου, εξηγεί πως η διάκριση αυτή του Βαλαωρίτη οφειλόταν: α) στη δημοτική γλώσσα που χρησιμοποίησε –θελκτικό στοιχείο για το ακροατήριό του μα που άρμοζε και με το «ήθος και τη φωνή των διαφόρων ηρώων του», β) στο πάθος και το τραγικό μεγαλείο με το οποίο πρόβαλε τους ήρωές του, γ) η συγκυρία επέτεινε όλα αυτά Κι έτσι ήταν επακόλουθο οι κριτικοί να επισημάνουν «διαρκώς θετικά», αυτά τα δεδομένα, «αναδεικνύοντας τον Βαλαωρίτη στον εγκυρότερο ποιητικό εκφραστή της Μεγάλης Ιδέας.<ref>Έρη Σταυροπούλου, «Ο Βαλαωρίτης και η κριτική των συγχρόνων του», στο:Εταρεία Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας(Σχολή Μωραΐτη), Οι ποιητές του Γ. Π. Σαββίδη, εκδ. Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 1998, σελ.170-171</ref>▼
Το 1906 συστήνεται επιτροπή με σκοπό την διεξαγωγή εράνου για την κατασκευή προτομής προς τιμήν , όπως αναφέρεται , του ‘’εθνικού«εθνικού ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη». <ref> Γιώργος Μαργαρίτης, «Οι περιπέτειες του ηρωικού θανάτου: 1912-1920», Μνήμων, τομ.12 (1989), σελ.101</ref>▼
 
▲==Η κατασκευή του ‘’Εθνικού’’ ποιητή==
Στην περίπτωση του Βαλαωρίτη ο τίτλος του ‘’εθνικού ποιητή’’ δόθηκε διότι «αντλούσε σχεδόν αποκλειστικά τα θέματά του από τη νέωτερη ελληνική ιστορία και επειδή υπερασπίστηκε την εθνική ιδέα όχι μόνο με το λόγο του αλλά και εμπράκτως». Όμως με δεδομένο πως και άλλοι ποιητές και πεζογράφοι της εποχής του αντλούσαν από το ίδιο υλικό, η Έρη Σταυροπούλου, εξηγεί πως η διάκριση αυτή του Βαλαωρίτη οφειλόταν
α) στη δημοτική γλώσσα που χρησιμοποίησε –θελκτικό στοιχείο για το ακροατήριό του μα που άρμοζε και με το «ήθος και τη φωνή των διαφόρων ηρώων του»
β)στο πάθος και το τραγικό μεγαλείο με το οποίο πρόβαλε τους ήρωές του.
▲Γ) η συγκυρία επέτεινε όλα αυτά Κι έτσι ήταν επακόλουθο οι κριτικοί να επισημάνουν «διαρκώς θετικά», αυτά τα δεδομένα, «αναδεικνύοντας τον Βαλαωρίτη στον εγκυρότερο ποιητικό εκφραστή της Μεγάλης Ιδέας.<ref>Έρη Σταυροπούλου, «Ο Βαλαωρίτης και η κριτική των συγχρόνων του», στο:Εταρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας(Σχολή Μωραΐτη), Οι ποιητές του Γ.Π.Σαββίδη, εκδ.Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 1998, σελ.170-171</ref>
▲Το 1906 συστήνεται επιτροπή με σκοπό την διεξαγωγή εράνου για την κατασκευή προτομής προς τιμήν , όπως αναφέρεται , του ‘’εθνικού ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. <ref> Γιώργος Μαργαρίτης, «Οι περιπέτειες του ηρωικού θανάτου: 1912-1920», Μνήμων, τομ.12 (1989), σελ.101</ref>
==Ο σχολικός Βαλαωρίτης==
Τη θέση του βρήκε και στα σχολικά εγχειρίδια ο Βαλαωρίτης αρκετά νωρίς. Έτσι, το 1884 με Διάταγμα του Υπουργείου Παιδείας ορίζεται η ύλη των Νέων Ελληνικών και ο Βαλαωρίτης περιλαμβάνεται στην προτεινόμενη διδακτική ύλη. <ref>Πόλλη Θαναηλάκη, «Οι προτεσταντικές ιδέες , ο Mark Twain και το πρότυπο του παιδικού χαρακτήρα στο μισσιοναρικό βιβλίο στην Ελλάδα (19ος αι)», Μνήμων, τομ.27 (2005), σελ.123</ref> Το ποίημά του ‘’Δημώδης«Δημώδης περί Βαλμά θρύλλος’’θρύλλος» μετά από υπόδειξη του Νικόλαου Πολίτη συμπεριελήφθη στα πρώτα Νεοελληνικά Αναγνώσματα. <ref>Λάμπρος Βαρελάς, «Ανιχνεύοντας την προϊστορία της ‘’ηθογραφίας’’"ηθογραφίας" πριν από το 1883», στο: Παντελής Βουτούρης-Γιώργος Γεωργής (επί.), Ο Ελληνισμός στον 19ο αιώνα. Ιδεολογικές και αισθητικές αναζητήσεις, εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα, 2006, σελ.264,υπος. 22</ref> Επίσης στο χρονικό διάστημα 1937-1997 και σε σύνολο 79 σχολικών εγχειριδίων, εκ των οποίων τα 47 περιέχουν αναφορές σε Επτανήσιους λογοτέχνες, έχουμε παρουσία του Βαλαωρίτη σε 7 εξ αυτών. Πιο συχνό το ποίημά του, ‘’Ο ανδριάς του Γρηγορίου του Ε΄’’. <ref>Γιώργος Ανδρειωμένος, «Οι Επτανήσιοι λογοτέχνες στα σχολικά αναγνωστικά (1937-1997)», στο: Κέντρο Μελετών Ιονίου Εταιρεία Ζακυνθιακών Σπουδών, ΣΤ’ Διεθνές Πανιόνιο Συνέδριο , Ζάκυνθος, 23-27 Σεπτεμβρίου 1997-Πρακτικά, τομ. 3ος, Αθήνα, 2002, σελ.208, 211</ref>
 
==Εργογραφία==
Τα πρώτα δείγματα γραφής του είναι οι επιστολές που συντάσσει προς τη μητέρα του την εποχή που ταξιδεύει στην Ελλάδα και στην Ιταλία , πριν την έναρξη των σπουδών του. Στα 1847 φοιτητής όντας, τυπώνει την πρώτη ποιητική συλλογή του, ‘’Στιχουργήματα’’ «Στιχουργήματα». Το 1859 τυπώνει τη δεύτερη ποιητική συλλογή του, ‘’Μνημόσυνα’’«Μνημόσυνα» και το 1859 τη μεγάλη ποιητική του σύνθεση ‘’Η«Η Κυρά Φροσύνη’’ Φροσύνη».<ref> Νίκη Λυκούργου, «Βαλαωρίτης Αριστοτέλης», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Εκδοτική Αθηνών, τομ.2 (1984), σελ.140</ref>
Επίσης πραγματοποίησε κικαι μεταφράσεις, όπως ποιήματα του Βίκτωρα de Laprade, .<ref> Γεώργιος Χριστοδούλου, «Βιβλιογραφικά στον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη», Παρουσία, τ.Α (1982), σελ 40</ref>
 
===Ποιήματα ===
*Η Κυρά Φροσύνη (1859)
*Αθανάσιος Διάκος (1867)
Γραμμή 67 ⟶ 66 :
 
===Συλλογές===
 
*Στιχουργήματα (1847)
*Μνημόσυνα (1857)
Γραμμή 77 ⟶ 75 :
*Ποιήματα ανέκδοτα (1937)
*Τα άπαντα (δίτομο) (1968)
 
==Παραπομπές==
<references />
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Αριστοτέλης_Βαλαωρίτης"