Μάχη της Κλοκοτνίτσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 28:
== Η Μάχη ==
Μετά την εισβολή του Θεοδώρου, ηγέτη ενός πολυάριθμου στρατού, ο Ιβάν Ασέν αποφάσισε να ακολουθήσει τακτική έμμεσης προσέγγισης και να αφήσει τον Θεόδωρο να απομακρυνθεί από τις βάσεις του. Σαν σημαία του στρατού του έθεσε το κείμενο της παραβιασθείσης συμμαχία καρφωμένο σ’ ένα κοντάρι. Σύμφωνα με τον ιστορικό Γεώργιο Ακροπολίτη, ο Ιβάν είχε λάβει επίσης μικρές ενισχύσεις από τους Κουμάνους<ref name=":0">{{Cite book|title=Chronike syngraphe|first=|last=Akropolites, Georgios, 1217-1282.|publisher=Ekdoseis Kanake|isbn=960-7420-86-1|year=|date=2003|location=Athena|page=81|url=https://www.worldcat.org/oclc/60862995|id=60862995|quote=}}</ref>.
Τελικά αφού κατάφερε να περικυκλώσει τα ηπειρωτικά στρατεύματα, στις 9 Μαρτίου του 1230 επιτέθηκε, κοντά στο χωριό Κλοκότνιτσα.
Η μάχη υπήρξε φονικότατη, με τον ηπειρωτικό στρατό να καταστρέφεται. Ο ίδιος ο Θεόδωρος συνελήφθη αιχμάλωτος, και μόνο ένα μικρό τμήμα υπό τον Μανουήλ, αδελφό του Θεοδώρου, μπόρεσε να διαφύγει.
| |||