Χανάτο Τσαγκατάι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 41:
Ο Τσαγκατάι πέθανε το 1242, λίγο μετά τον αδερφό του Ογκεντέι. Για σχεδόν είκοσι χρόνια μετά το θάνατο του ιδρυτή του, το χανάτο ήταν λίγο πολύ ένα [[εξαρτημένο κράτος]] της μογγολικής κεντρικής κυβέρνησης του Μεγάλου Χαν, η οποία αντικαθιστούσε και διόριζε χάνους στο Τσαγκατάι σύμφωνα με τις ορέξεις της. Οι πόλεις της Υπερωξιανής, παρότι βρίσκονταν μέσα στα όρια του χανάτου Τσαγκατάι, διοικούνταν από αξιωματούχους που έδιδαν λόγο απευθείας στον Μεγάλο Χάνο.
 
Το καθεστώς αυτό υποτέλειας στην κεντρική κυβέρνηση έληξε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του εγγονού του χάνου Τσαγκατάι, Αλγκού (1260-1266), ο οποίος εκμεταλλεύθηκε τον εμφύλιο πόλεμο μεταξύεντός της βασιλικής φατρίας των Τολουιδών, ανάμεσα στους αδελφούς Κουμπιλάι ([[Κουμπλάι Χαν]]) και [[Αρίκ Μποκέ]], επαναστατώντας κατά του τελευταίου, κατακτώντας νέες περιοχές και κερδίζοντας τη συμμαχία των αξιωματούχων του Μεγάλου Χάνου στην Υπερωξιανή. Οι περισσότεροι από τη φατρία των Τσαγκαταϊδών πρώτα υποστήριξαν τον Κουμπιλάι, αλλά το 1269 ένωσαν τις δυνάμεις τους με τον βασιλικό Οίκο του Ογκεντέι.
 
Ο τελικός διάδοχος του Αλγκού, Μπαράκ (1266–1271), αφού ανέτρεψε τον κυβερνήτη του Κουμπιλάι Χαν από την επαρχία [[Σιντζιάνγκ]], ήρθε σύντομα σε σύγκρουση με τον Καϊντού της φατρίας του Ογκεντέι, ο οποίος κέρδισε την υποστήριξη του χανάτου της [[Χρυσή Ορδή|Χρυσής Ορδής]] και επιτέθηκε στους υποστηρικτές της φατρίας του Τσαγκατάι.