Γεωλογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Newretronick (συζήτηση | συνεισφορές)
→‎Εξωτερικοί σύνδεσμοι: Προσθήκη σημαντικών συνδέσμων
Newretronick (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 19:
Κατά τον 18° αιώνα άρχισε μια πρώτη συστηματική μελέτη των συστατικών του φλοιού της Γης (ορυκτά, πετρώματα), χωρίς όμως οργάνωση και συγκρότηση κάποιου επιστημονικού κλάδου. Η ανάγκη που προέκυψε από την αυξανόμενη δημιουργία ορυχείων, ώθησε την παρατήρηση και έρευνα προς την κατεύθυνση αυτή και έτσι πρωτοδημιουργήθηκε ως επιστήμη η [[Ορυκτολογία]] και άρχισαν να λειτουργούν τα πρώτα Σχολεία Ορυχείων ([[Αγγλία]], [[Σκωτία]], [[Γερμανία]], Γαλλία). Το [[1700]] ο Ζαν-Ετιέν Γκετάρ (Jean-Etienne Guettard) και ο Νικολά Ντεμαρέ (Nicolas Desmarest) περιηγήθηκαν την κεντρική Γαλλία και κατέγραψαν τις παρατηρήσεις τους σε [[Γεωλογικός χάρτης|γεωλογικούς χάρτες]]. Ο Γκετάρ κατέγραψε [[πετρώματα]] ηφαιστειακής προέλευσης.
 
Το [[1788]] ο [[Τζέιμς ΧάττονΧάτον]] (James Hutton) κατέγραψε τη ''Θεωρία της Γης'' στα Πρακτικά της Βασιλικής Εταιρείας του Εδιμβούργου πού ονομάστηκε αργότερα [[Ομοιομορφισμός (επιστήμη)|Ομοιομορφισμός]] οποίος, σε αντίθεση με τον [[Καταστροφισμός (επιστήμη)|καταστροφισμό]], δέχεται μια συνεχή και ομοιόμορφη διαδικασία εξέλιξης του γήινου φλοιού και διατυπώνεται ως "οι εξωτερικές και εσωτερικές διεργασίες που αναγνωρίζονται σήμερα, λειτουργούν αδιάλειπτα και με τους ίδιους ρυθμούς σ' όλο το διάστημα της γεωλογικής ιστορίας της Γης". Ο ομοιομορφισμός σταδιακά αντικαταστάθηκε και συμπληρώθηκε από τον [[Πραγματισμός (επιστήμη)|Πραγματισμό]], ο οποίος αποδίδει σαφέστερα την έννοια της συνεχιζόμενης φυσικής διεργασίας και την διατυπώνεται ως αρχή που δέχεται ότι οι ίδιοι φυσικοί νόμοι και οι ίδιες διεργασίες που κυριάρχησαν στο παρελθόν, ισχύουν και σήμερα. Η υπόθεση του πραγματισμού αποτελεί βασική αρχή για τη σύγχρονη Γεωλογία.
 
Η λέξη "Γεωλογία" με την έννοια της διακριτής [[επιστήμη]]ς χρησιμοποιήθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα. Είναι η εποχή κατά την οποία η νεαρή επιστήμη άρχισε να θεμελιώνει τις πρώτες θεωρίες και να προσκομίζει αποδείξεις για τον τρόπο δημιουργίας της [[Γη]]ς ως πλανήτη, της δομής και εξέλιξης του φλοιού, τον τρόπο σχηματισμού των πετρωμάτων κ.λπ. Η γεωλογία του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]] περιστράφηκε γύρω από το ζήτημα της ηλικίας της Γης, με εκτιμήσεις που ποίκιλαν από 100.000 έως δισεκατομμύρια χρόνια πριν.