Επαμεινώνδας Χαρίλαος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

την Οικοδομική Εταιρία Θεσσαλονίκης (1919), που έχτισε το συνοικισμό Χαριλάου στη [[Θεσσαλονίκη]] ο οποίος προς τιμή του πήρε το όνομά του <ref>[http://docs.google.com/fileview?id=0B5xFzOVrRWPnOTk0YjA0ZmYtZmQ0OC00ZTcxLWJjYWItNDliNTZmOTliNzhk&hl=en Εργασίες Πολιτιστικού Προγράμματος, "Η περιοχή Χαριλάου", 2ο Γυμνάσιο Χαριλάου]</ref>

την Τράπεζα Βιομηχανίας (1929), ίδρυσε την Α.Ε. Γεωργική Εταιρία Λεσίνι, που προχώρησε στην αποξήρανση του έλους Λεσίνι στον Αστακό, έγινε μέτοχος των ασφαλιστικών εταιρειών Ζωή και Πυρ, και για πολλά χρόνια ήταν πρόεδρος του Δ.Σ. του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, στην ίδρυση του οποίου είχε πρωτοστατήσει. Συνέβαλε στη δημιουργία προσφυγικών συνοικισμών στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη ως πρόεδρος του Ταμείου Περιθάλψεως Προσφύγων. Το 1943 έγινε καθηγητής της Ανωτέρας Σχολής Βιομηχανικών Σπουδών (σήμερα Πανεπιστήμιο Πειραιώς). Ήταν ο πρώτος υπουργός του νεοσυσταθέντος Υπουργείου του Επισιτισμού.

 

== Παραπομπές ==