Γεωλογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 23:
Η λέξη "Γεωλογία" με την έννοια της διακριτής [[επιστήμη]]ς χρησιμοποιήθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα. Είναι η εποχή κατά την οποία η νεαρή επιστήμη άρχισε να θεμελιώνει τις πρώτες θεωρίες και να προσκομίζει αποδείξεις για τον τρόπο δημιουργίας της [[Γη]]ς ως πλανήτη, της δομής και εξέλιξης του φλοιού, τον τρόπο σχηματισμού των πετρωμάτων κ.λπ. Η γεωλογία του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]] περιστράφηκε γύρω από το ζήτημα της ηλικίας της Γης, με εκτιμήσεις που ποίκιλαν από 100.000 έως δισεκατομμύρια χρόνια πριν.
Το [[1811]] οι [[Ζωρζ Κυβιέ]] (Georges Cuvier) και Αλεξάντρ Μπρονιάρ (Alexandre Brongniart) δημοσίευσαν την ερμηνεία τους για την αρχαιότητα της Γης, εμπνευσμένη από την ανακάλυψη του Κυβιέ απολιθωμάτων οστών ελεφάντων στο [[Παρίσι]]. Για να αποδείξουν τη θεωρία τους διατύπωσαν της αρχή της [[Στρωματογραφία|στρωματογραφικής]] διαδοχής των πετρωμάτων του γήινου φλοιού. Στα ίδια συμπεράσματα είχε καταλήξει, ανεξάρτητα από τη δική τους έρευνα, και ο
Η σημαντικότερη πρόοδος της Γεωλογίας στον [[20ος αιώνας|20ο αιώνα]], επανάσταση για τις Γεωεπιστήμες ήταν η ανάπτυξη της θεωρίας των [[θεωρία τεκτονικών πλακών|τεκτονικών πλακών]] το [[1960]], η οποία επανέφερε στο προσκήνιο την ξεχασμένη θεωρία [[θεωρία μετατόπισης ηπείρων|μετατόπισης των ηπείρων]]. Η θεωρία της μετατόπισης των ηπείρων προτάθηκε από τον [[Άλφρεντ Βέγκενερ]] (Alfred Wegener) το [[1912]] και τον Άρθουρ Χολμς (Arthur Holmes), αλλά δεν έγινε δεκτή έως το [[1960]], οπότε και αναπτύχθηκε η θεωρία των τεκτονικών πλακών.
| |||