Εσθονοί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αν και η εσθονική εθνική συνείδηση εξαπλώθηκε κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, κατά την [[Εσθονική περίοδος αφύπνισης|εσθονική εθνική αφύπνιση]],<ref>{{Cite journal|last=Gellner|first=Ernest|year=1996|title=Do nations have navels?|url=|journal=[[Nations and Nationalism (journal)|Nations and Nationalism]]|volume=2|issue=2|pages=365–70|doi=10.1111/j.1469-8219.1996.tb00003.x}}</ref> ένας κάποιο βαθμός εθνοτικής ευαισθητοποίησης προηγήθηκε αυτής της ανάπτυξης.<ref name="raun2003">{{Cite journal|last=Raun|first=Toivo U|year=2003|title=Nineteenth- and early twentieth-century Estonian nationalism revisited|journal=[[Nations and Nationalism (journal)|Nations and Nationalism]]|volume=9|issue=1|pages=129–147|doi=10.1111/1469-8219.00078}}</ref> Από τον 18ο αιώνα, η αυτο-ονομασία εεστλάνε εξαπλώθηκε μεταξύ των Εσθονών, μαζί με το παλαιότερο μααράχβας.<ref name="ariste" /> Η μετάφραση της Βίβλου στην εσθονική γλώσσα από τον Άντον θορ Χέλλε εμφανίστηκε στο 1739, και ο αριθμός των βιβλίων και φυλλαδίων που δημοσιεύθηκαν στην εσθονική αυξήθηκε από το 18 στη δεκαετία του 1750 σε 54 στη δεκαετία του 1790. Στο τέλος του αιώνα, περισσότερο από το ήμισυ των ενηλίκων αγροτών μπορούσε να διαβάσει. Οι πρώτοι πανεπιστημιακά μορφωμένοι Εσθονοί διανοούμενοι εμφανίστηκαν την ίδια εποχή, συμπεριλαμβανομένων των Φρίντριχ Ρόμπερτ Φέλμαν (1798-1850), [[Κρίστιαν Γιάακ Πέτερσον]] (1801-1822) και [[Φρίντριχ Ράινχολντ Κρόιτσβαλντ]] (1803-1882), εμφανίστηκαν στη δεκαετία του 1820. Η άρχουσα τάξη είχε παραμείνει κυρίως [[Γερμανοί της Βαλτικής|γερμανική]] γλωσσικά και πολιτισμικά από την κατάκτηση της αρχές του 13ου αιώνα. Ο Γκάρλιμπ Μέρκελ (1769-1850), γερμανός Εσθονόφιλος, έγινε ο πρώτος συγγραφέας που αντιμετώπισε τους Εσθονούς ως εθνικότητα ίση με τις άλλες. Έτσι έγινε πηγή έμπνευσης για το εσθονικό εθνικό κίνημα, κατά το πρότυπο του Βαλτικού γερμανικού πολιτιστικού κόσμου πριν από τα μέσα του 19ου αιώνα. Ωστόσο, στα μέσα του αιώνα, οι Εσθονοί έγιναν πιο φιλόδοξοι και άρχισαν να κλίνουν προς τους Φινλανδούς ως επιτυχημένο μοντέλο του εθνικού κινήματος και, σε κάποιο βαθμό, προς το γειτονικό λετονικό εθνικό κίνημα. Από το τέλος του 1860, οι Εσθονοί έγιναν απρόθυμοι να συμβιβαστούν με τη γερμανική πολιτιστική και πολιτική ηγεμονία. Πριν από την απόπειρα [[Εκρωσισμός|Ρωσοποίησης]] στη δεκαετία του 1880, η άποψη των Εσθονών για την [[Ρωσική Αυτοκρατορία|Αυτοκρατορική Ρωσία]] παρέμεινε θετική.<ref name="raun2003" />

 

 

[[Αρχείο:Eesti_rahvarõivad-EE_1.jpg|μικρογραφία|200x200εσ|Εσθονική εθνική ενδυμασία:<br />1. Καντρίνα 2. Μίχκλι, 3. Σέτο, 4. Πάιστου]]

[[Αρχείο:Eesti_rahvarõivad-EE_2.jpg|μικρογραφία|200x200εσ|Εσθονική εθνική ενδυμασία:<br />5. [[Μούχου]] 6. [[Σάαρεμαα|Κάρια]] 7. Τόσταμαα 8. Πάρνου-Γιααγκούπι]]