Άγιος Χριστόφορος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σε αρχαϊκές τοιχογραφίες της [[Καππαδοκία]]ς ο Χριστόφορος απεικονίζεται νέος αγένειος φέροντας χλαμύδα (γύρω στον 11ο αιώνα) κάτι που αποδεικνύει πως η παράδοση περί κυνοκεφάλου αγίου δεν είχε δημιουργηθεί την περίοδο αυτή ή δεν είχε επηρεάσει την εικονογραφία της Καππαδοκίας.<ref name="Xyggopoulos 1977-79, p.14">Ξυγγόπουλος 1977-1979, σελ. 14.</ref> Σαν στρατιωτικός νεαρός και ωραίος άγιος απεικονίζεται σε βυζαντινές τοιχογραφίες<ref name="Chatzinikolaou-Marava 1957, p.227"/> Τον 12ο αιώνα τον εντοπίζουμε ως νέο αγένειο με στρατιωτική πανοπλία και ασπίδα (Άγιοι Ανάργυροι Καστοριάς), στους Παλαιολόγιους χρόνους ως νέο κατά τον τύπο των μαρτύρων κρατώντας σταυρό και την ίδια περίοδο ως νέο φέροντα στους ώμους το Βρέφος Ιησού.<ref name="Xyggopoulos 1977-79, p.14"/> Της τελευταίας αναπαράστασης έχουν εντοπιστεί τοιχογραφίες στο Τίρνοβο της Βουλγαρίας και σε εικόνα της Πάτμου. Είναι μάλλον προϊόντα δυτικών προτύπων-χαλκογραφίας η οποία κυκλοφορούσε στην Ανατολή.<ref>Ξυγγόπουλος 1977-1979, σελ. 15.</ref>

 

Σύμφωνα με τον πανεπιστημιακό φιλόλογο-ιστορικό [[Θεοχάρης Δετοράκης|Θεοχάρη Δετοράκη]] «μια πολύ χαρακτηριστική περίπτωση της επίδρασης των παγανιστικών επιβιώσεων και των λαϊκών θρύλων στη διαμόρφωση της αγιολογικής παράδοσης βρίσκουμε στα σχετικά με τον άγιο Χριστόφορο κείμενα»<ref name="Detorakis 1992, p.82">Δετοράκης 1992, σελ. 82.</ref>.