Ληξούρι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μόλις λίγες εκατοντάδες μέτρα νότια από αυτήν, κατά τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]], ιδρύθηκε από οικιστική μετακίνηση το Ληξούρι, το οποίο πρωτοαναφέρεται ως τοπωνύμιο σε μια επιστολή προς την γερουσία της Βενετίας το 1534.Αναφέρεται επίσης ότι το 1583 ο πληθυσμός του Ληξουρίου βρίσκεται στους 581 κάτοικους.Το Ληξούρι ήδη από τον 16ο αιώνα αποκτά χαρακτήρα οργανωμένης κοινωνίας και καθίσταται κέντρο ναυτιλίας και εμπορίου. Ως αποτέλεσμα της ολοένα αυξανόμενης οικονομικής ευρωστίας και μεγαλύτερης επικοινωνίας με ευρωπαϊκά πνευματικά κέντρα, ιδίως της γειτονικής Ιταλίας, καθίσταται η νέα πόλη ως ένα σύγχρονο και αξιόλογο πνευματικό κέντρο το οποίο απέδωσε τους επόμενους αιώνες προσωπικότητες οι οποίες αναδείχθησανανεδείχθησαν στα γράμματα και στις επιστήμες. Περίπου το 1800 ήταν το μεγαλύτερο και πιο σημαντικό διοικητικό κέντρο της Κεφαλλονιάς με εμπόριο, ναυτιλία, διάφορες υπηρεσίες και κοσμική ζωή. Η πολιτική απόφαση για βαθμιαία διοικητική ανάδειξη του μικρού τότε Αργοστολίου αποτέλεσε την αφετηρία μεγάλης διαμάχης με την Βενετική, Γαλλική αλλά και Βρετανική διοίκηση που υπήρχε ανά τα χρόνια, αλλά κυρίως τους ίδιους τους κατοίκους των δύο πόλεων.

Το 1758 όπου επρόκειτο να μεταφερθεί η Διοίκηση του νησιού από το φρούριο του Αγίου Γεωργίου στο Αργοστόλι, το οποίο μόλις άρχισε να οικίζεται, οι κάτοικοι του Ληξουρίου διαμαρτύρονται και απαιτούν να αναγνωρισθεί ως πρωτεύουσα της Κεφαλληνίας η πόλη τους, καθώς είχε εξελιχθεί σε μία ακμάζουσα πόλη με όλα τα προτερήματα που άρμοζαν σε μια σύγχρονη πόλη, με κάποια μειονεκτήματα την έλλειψη, δηλαδή ασφαλούς λιμένα και ήταν απομακρυσμένο από τα υπόλοιπα μέρη του νησιού. Παρά τα επιχειρήματα κάθε πλευράς, η απόφαση της Βενετικής Πολιτείας ήταν οριστική:Το Αργοστόλι ήταν η νέα πρωτεύουσα, η οποία άρχισε να μεγαλώνει γρήγορα. Χτίστηκαν πολλά δημόσια κτίρια και σπίτια, ειδικά από την εποχή της ΒρεττανικήςΒρετανικής Προστασίας. Ο λαός του ΛηξουριούΛηξουρίου δεν μπόρεσε να αποδεχτεί αυτήν την κατάσταση, και συχνά ξεσπούσαν βίαιες αντιδράσεις. Το 1799 αποφασίζεται η ίδρυση στο Ληξούρι Πρωτοδικείου και Υγειονομείου, η απόφαση αυτή όμως βρήκε αντίθετο το Αργοστόλι το οποίο αντιδρούσε, έτσι ύστερα από αρκετά διπλωματικά επεισόδια με την αποστολή αντιπροσώπων από τις δύο πόλεις του νησιού στην Σύγκλητο της Κέρκυρας και την αποτυχία συνεννόησης, η αντιζηλία φτάνει στο αποκορύφωμα της και το 1808 ένα Ληξουριώτικο πλοίο κανονιοβολεί το Αργοστόλι. Οι άνθρωποι στο Ληξούρι ξεσηκώθηκαν και ήταν έτοιμοι να στραφούν εναντίον της κεντρικής διοίκησης στο Αργοστόλι. Όμως οι Γάλλοι στρατιώτες έφτασαν αμέσως στο Ληξούρι. Οι Ληξουριώτες ήταν αποφασισμένοι να ενεργοποιήσουν τις αποφάσεις τους και έτσι ο αρχηγός της φρουράς παρέταξε τους στρατιώτες του για επίθεση. Οι άνθρωποι άρχισαν να υποχωρούν και οι αρχηγοί της εξέγερσης συνελήφθησαν. Ενώ ήταν έτοιμοι να παραπεμφθούν, η δίκη ακυρώθηκε εφόσον το νησί περιήλθε στα χέρια νέων κατακτητών. Αιματηρά επεισόδια και ταραχές εκλήθη να αντιμετωπίσει ο νεαρός και ανερχόμενος πολιτικός [[Ιωάννης Καποδίστριας|Ι. Καποδίστριας]] στην πρώτη του δύσκολη αποστολή την οποία του εμπιστεύθηκε η ξένη αρμοστεία. Κατέστειλε τις ταραχές με επίδειξη σιδηράς πυγμής και εκτελέσεις πρωτεργατών. Άλλη επανάσταση στρέφεται το 1848 κατά των Άγγλων, όπου επακολούθησαν διωγμοί και απαγχονίσεις.

Η Βενετική διοίκηση διήρκησε από το 1500 μέχρι το 1797, όπου καταλύθηκε η Ενετική Δημοκρατία από τον Μεγάλο Ναπολέοντα έτσι ώστε να έλθει υπό γαλλική κατοχή. Ύστερα όμως από 20 μήνες στα τέλη του 1778 κατόπιν νίκης των Ρωσοτούρκων έναντι των Γάλλων, το Ληξούρι (όπως και η υπόλοιπη νήσος) τέθηκε υπό την επικυριαρχία των Ρωσότουρκων οι οποίοι το 1800 αναγνώρισαν την υπό των φόρο υποτελείας, βέβαια, <nowiki>''ανεξάρτητη''</nowiki> ΠολλιτείαΠολιτεία των Ιονίων Νήσων. Οι πολεμικές όμως επιχειρήσεις έφεραν τους Γάλλους πίσω στο νησί το 1807. Ενώ κατά το 1809 κατέλαβαν το νησί οι ΒρεττανοίΒρετανοί, όπου οι Γάλλοι προέταξαν ασθενή αντίσταση χρησιμοποιώντας τα κανόνια στο λιμένα του Ληξουρίου. Τον 19ο αιώνα, η περιοχή αποτέλεσε σταθμό διαφόρων τουριστών στα Επτάνησα, όπως του [[Γιόχαν Στράους (γιος)|Γιόχαν Στράους]] που την επισκέφθηκε τουλάχιστον δυο φορές. Το 1864 το Ιoνικό Κράτος ("Ηνωμένες Πολιτείες" της επτανήσουΕπτανήσου υπό Αγγλική "προστασία") ενώνεται με το Βασίλειο της Ελλάδος, και πρωτεύουσα του Νομού Κεφαλληνίας γίνεται το [[Αργοστόλι]]. Το [[1867]] και το [[Σεισμοί του Ιονίου το 1953|1953]] το Ληξούρι καταστρέφεται από σεισμούς. Τα ιστορικά κτήρια από τότε είναι πλέον ελάχιστα, και είναι δείγματα μιας ανθηρής μικρής πόλης του 18ου και 19ου αιώνα.

H [[Φιλαρμονική Σχολή Πάλλης]]. Ιδρύθηκε το 1836 από το Ληξουριώτη μουσουργό και δάσκαλο Πέτρο Σκαρλάτο και άλλους φιλόμουσους της εποχής. Αποτελεί μια από τις αρχαιότερες Φιλαρμονικές στην Ελλάδα και μια από τις δημιουργικές συνιστώσες του Επτανησιακού Μουσικού Πολιτισμού. ΗτανΉταν και είναι συνεχώς παρούσα σε όλες τις ιστορικές και κοινωνικές στιγμές της πόλης, την ψυχαγωγεί και την εκπροσωπεί εντός και εκτός Κεφαλονιάς.

Το θεατροθέατρο, το ονομαζόμενο ΜΑΡΚΑΤΟ για να θυμίζει το ελληνικού ρυθμού παλαιό εμπορικό κέντρο και Δημαρχείο που κτίστηκε στην Αγγλοκρατία. ΒρισκεταιΒρίσκεται στον λιμένα του Ληξουρίου. Το παλαιό Μαρκάτο ήταν διώροφο Δημόσιο Κτίριο σημείο κατατεθέν της πόλεως. Το Δημαρχείο στεγαζόταν στον δεύτερο όροφο ενώ στο ισόγειο καθ' όλη την έκταση του περίστηλου, υπήρχαν καταστήματα. Το κτίριο ήταν το κοινό όριο δύο πλατειών, της εσωτερικής (Πλατείας Στάμου Πετρίτση) και της εξωτερικής ή θερινής (Πλατείας Ηλία Μηνιάτη). ΑντεξεΆντεξε με επισκευάσιμες ζημίες στον πρώτο μεγάλο σεισμό του 19ου αιώνα αλλά κατέρρευσε κατά τον ακόμα μεγαλύτερο σεισμό του 1953. Το παλαιό Μαρκάτο ειχεείχε 20 δωρικούς κίονες κατά μήκος και 8 κατά πλάτος (βόρεια και νότια). ΗτανΉταν διώροφο κτίριο με ενανέναν μεγαλειώδη εξώστη που περιέβαλε περιμετρικά ολόκληρο τον δεύτερο όροφο.

Στο πλαισίου του κρατικού προγράμματος κατασκευής σχολειωνσχολείων στο Υπουργείο Παιδείας ο αρχιτεκτωναρχιτέκτων [[Θουκυδίδης Π. Βαλεντής]] σχεδίασε το κτίριο σε μοντέρνο [[Λειτουργισμός (σχεδιασμός)|λειτουργικό ρυθμό]] το 1933. Είναι ένα από τα ελάχιστα διασωθέντα προσεισμικά κτίρια της πόλης και ένα από δυο σχολικά κτίρια του αρχιτέκτονα στην Ελλάδα που είναι διατηρητέα.

Στην περιοχή της Παλικής, της οποίας πρωτεύουσα είναι το Ληξούρι, υπάρχουν πλήθος όμορφες παραλίες, όπως οι ''Πετανοί'', το ''Ξι'', ο ''Αθέρας'', η ''Πλατιά Άμμος'' κ.ά. Είναι μια πόλη που εντυπωσιάζει τον επισκέπτη λόγω της φυσικής ομορφιάς. Σύμφωνα με μία θεωρία Αγγλων ερευνητών, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από το Ληξούρι βρισκόταν το ανάκτορο της Ομηρικής Ιθάκης του Οδυσσέα. Σε χωριά του Ληξουρίου ([[Κοντογεννάδα]]), Μονωπολάτα, Σχοινιάς είχαν ανακαλυφθεί και μυκηναϊκοί τάφοι (κυρίως από τον αρχαιολόγο Σ.Μαρινάτο), οι οποίοι όμως, δυστυχώς, είναι άγνωστο αν ακόμα διασώζονται.

== Αθλητισμός ==

Στο Ληξούρι εδρεύει ο [[Παλληξουριακός Α.Ο. Ληξουρίου|Παλληξουριακός Αθλητικός Όμιλος]] που έχει 6869 έτη ίδρυσης και είναι η μεγαλύτερη τοπική ομάδα. Την σεζόν 2017-18 αγωνίστηκε στην Γ' Εθνική κατηγορία για πρώτη φορά στην ιστορία του. Είναι η ομάδα που έχει κατακτήσει τις περισσότερες φορές το τοπικό πρωτάθλημα της [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κεφαλληνίας-Ιθάκης|ΕΠΣΚΙ]].