|
Η αναστολή της παγκρεατικής [[Αμυλάση|αμυλάσης]] και η πρόληψη της παγκρεατικής οξειδωτικής βλάβης θεωρούνται πιθανές στρατηγικές για τη διαχείριση του [[Διαβήτης (ασθένεια)|διαβήτη τύπου 2]]<ref>{{Cite journal|url=http://dx.doi.org/10.1007/s10811-017-1152-0|title=Antidiabetic and antioxidant activities of brown and red macroalgae from the Persian Gulf|last=Pirian|first=Kiana|last2=Moein|first2=Soheila|date=2017-05-11|journal=Journal of Applied Phycology|issue=6|doi=10.1007/s10811-017-1152-0|volume=29|pages=3151–3159|issn=0921-8971|last3=Sohrabipour|first3=Jelveh|last4=Rabiei|first4=Reza|last5=Blomster|first5=Jaanika}}</ref>.Μελέτες έδειξαν ότι διάφορα είδη μακροφυκών εμφάνισαν αντιοξειδωτικές δράσεις και αναστολή της α-[[Αμυλάση|αμυλάσης]]<ref>{{Cite journal|url=http://dx.doi.org/10.1007/s10811-017-1152-0|title=Antidiabetic and antioxidant activities of brown and red macroalgae from the Persian Gulf|last=Pirian|first=Kiana|last2=Moein|first2=Soheila|date=2017-05-11|journal=Journal of Applied Phycology|issue=6|doi=10.1007/s10811-017-1152-0|volume=29|pages=3151–3159|issn=0921-8971|last3=Sohrabipour|first3=Jelveh|last4=Rabiei|first4=Reza|last5=Blomster|first5=Jaanika}}</ref>. Έντονη αναστολή της α-[[Αμυλάση|αμυλάσης]] παρατηρήθηκε σε φαιοφύκη, όπως τα είδη ''Sirophysalis trinodis'', ''Polycladia myrica'' και το χλωροφύκος ''Palisada perforata''. Η ενζυμική αναστολή και οι αντιοξειδωτικές δράσεις των ''S. trinodis, P. myrica, P. perforata'' και ''S. angustifolium'' υποδηλώνουν ότι τα είδη αυτά αναπτύσσουν αντιδιαβητική και αντιοξειδωτική δράση<ref>{{Cite journal|url=http://dx.doi.org/10.1007/s10811-017-1152-0|title=Antidiabetic and antioxidant activities of brown and red macroalgae from the Persian Gulf|last=Pirian|first=Kiana|last2=Moein|first2=Soheila|date=2017-05-11|journal=Journal of Applied Phycology|issue=6|doi=10.1007/s10811-017-1152-0|volume=29|pages=3151–3159|issn=0921-8971|last3=Sohrabipour|first3=Jelveh|last4=Rabiei|first4=Reza|last5=Blomster|first5=Jaanika}}</ref>.
Οι βιοχημικές διεργασίες στο σώμα μπορεί να παράγουν επιβλαβή ενδιάμεσα προϊόντα που ονομάζονται [[ενεργές μορφές οξυγόνου]] (ROS). Η υπερέκκριση των ROS μπορεί να οδηγήσει σε ανισορροπία στην παραγωγή του και στην ικανότητα του σώματος να αποτοξινώνει ή να εξουδετερώνει τις επιβλαβείς οξειδωτικές επιδράσεις αυτών των [[Ελεύθερες ριζες|ελεύθερων ριζών]] <ref>{{Cite journal|url=http://dx.doi.org/10.1038/35041687|title=Oxidants, oxidative stress and the biology of ageing|last=Finkel|first=Toren|last2=Holbrook|first2=Nikki J.|date=2000-11|journal=Nature|issue=6809|doi=10.1038/35041687|volume=408|pages=239–247|issn=0028-0836}}</ref>. Αυτή η πάθηση είναι γνώστη ως [[οξειδωτικό στρες]]. Το οξειδωτικόο[[Οξειδωτικό στρες|ξειδωτικό στρες]] οδηγεί στην οξειδωτική βλάβη των βιομορίων ([[Λιπίδιο|λιπίδια]], [[Πρωτεΐνη|πρωτεΐνες]], [[DNA|DΝΑ]]) και μπορεί να εμπλέκεται στην εμφάνιση αρκετών χρόνιων παθήσεων όπως ο [[καρκίνος]], ο [[σακχαρώδης διαβήτης]], η [[φλεγμονή]], οι καρδιαγγειακές παθήσεις και άλλες εκφυλιστικές παθήσεις (<ref>{{Cite Ebadijournal|title=Oxidative etstress al.and the pathogenesis of Parkinson's disease|url=http://dx.doi.org/10.1212/wnl.47.6_suppl_3.161s|journal=Neurology|date=1996;-12-01|issn=0028-3878|pages=161S–170S|volume=47|issue=Issue 6, Supplement 3|doi=10.1212/wnl.47.6_suppl_3.161s|first=P.|last=Jenner|first2=C. andW.|last2=Olanow}}</ref>,<ref>{{Cite Olnawjournal|title=Fundamental 1996;Aspects Freidovichof Reactive Oxygen Species, or What's the Matter with Oxygen?|url=http://dx.doi.org/10.1111/j.1749-6632.1999;.tb07814.x|journal=Annals Tiwari2001;of the New York Academy of Sciences|date=1999-11|issn=0077-8923|pages=13–18|volume=893|issue=1 OXIDATIVE/ENE|doi=10.1111/j.1749-6632.1999.tb07814.x|first=IRWIN|last=FRIDOVICH}}</ref>,<ref>{{Cite journal|title=Free radicals, antioxidants, and nutrition|url=http://dx.doi.org/10.1016/s0899-9007(02)00916-4|journal=Nutrition|date=2002-10|issn=0899-9007|pages=872–879|volume=18|issue=10|doi=10.1016/s0899-9007(02)00916-4|first=Yun-Zhong|last=Fang|first2=Sheng|last2=Yang|first3=Guoyao|last3=Wu}}</ref>,<ref>{{Cite etjournal|title=Antioxidants al.from 2002;macroalgae: Cornishpotential andapplications Garbaryin human health and nutrition|url=http://dx.doi.org/10.4490/algae.2010).25.4.155|journal=ALGAE|date=2010-12-01|issn=1226-2617|pages=155–171|volume=25|issue=4|doi=10.4490/algae.2010.25.4.155|first=M. Lynn|last=Cornish|first2=David J.|last2=Garbary}}</ref>.
Ο έλεγχος των μεταγευματικών επιπέδων [[Γλυκόζη|γλυκόζης]] στο [[Πλάσμα αίματος|πλάσμα]] είναι καθοριστικής σημασίας για την αρχική θεραπεία του [[Διαβήτης (ασθένεια)|διαβήτη]] (Kwon<ref>{{Cite etjournal|title=INHIBITORY alPOTENTIAL OF WINE AND TEA AGAINST α-AMYLASE AND α-GLUCOSIDASE FOR MANAGEMENT OF HYPERGLYCEMIA LINKED TO TYPE 2 DIABETES|url=http://dx.doi.org/10.1111/j.1745-4514.2007.00165.x|journal=Journal of Food Biochemistry|date=2008;-02|issn=0145-8884|pages=15–31|volume=32|issue=1|doi=10.1111/j.1745-4514.2007.00165.x|first=YOUNG-IN|last=KWON|first2=EMMANOUIL|last2=APOSTOLIDIS|first3=KALIDAS|last3=SHETTY}}</ref> Lee,<ref>{{Cite etjournal|title=α-Glucosidase al.and α-amylase inhibitory activities of phloroglucinal derivatives from edible marine brown alga,Ecklonia cava|last=Lee|first5=Se-Kwon|last4=Kim|first4=Moon-Moo|last3=Karadeniz|first3=Fatih|last2=Yong-Li|first=Sang-Hoon|url=http://dx.doi.org/10.1002/jsfa.3623|doi=10.1002/jsfa.3623|issue=9|volume=89|pages=1552–1558|issn=0022-5142|date=2009)-07|journal=Journal of the Science of Food and Agriculture|last5=Kim}}</ref>. Η μη φυσιολογική αύξηση του επιπέδου [[Γλυκόζη|γλυκόζης]] αίματος (υπεργλυκαιμία) στον [[Διαβήτης (ασθένεια)|διαβήτη τύπου 2]] συμβαίνει λόγω της πέψης του [[Άμυλο|αμύλου]] σε απλά [[σάκχαρα]], όπως [[γλυκόζη]] και [[φρουκτόζη]], μέσω των ενζύμων παγκρεατική [[Αμυλάση|α-αμυλάση]] και α-γλυκοσιδάση (Gray<ref>{{Cite 1975,journal|title=Oral KwonAntidiabetic et alAgents|url=http://dx.doi.org/10.2165/00003495-200565030-00005|journal=Drugs|date=2005|issn=0012-6667|pages=385–411|volume=65|issue=3|doi=10.2165/00003495-200565030-00005|first=Andrew 2008)J|last=Krentz|first2=Clifford J|last2=Bailey}}</ref>. Η αναστολή της λειτουργίας της παγκρεατικής α-[[Αμυλάση|αμυλάσης]] μετά την πρόσληψη τροφής που οδηγεί σε μειωμένη απορρόφηση [[Υδατάνθρακες|υδατανθράκων]] θεωρείται ως στρατηγική για τη διαχείριση του [[Διαβήτης (ασθένεια)|διαβήτη τύπου 2]] (Krentz<ref>{{Cite andjournal|title=Oral BaileAntidiabetic Agents|url=http://dx.doi.org/10.2165/00003495-200565030-00005|journal=Drugs|date=2005)|issn=0012-6667|pages=385–411|volume=65|issue=3|doi=10.2165/00003495-200565030-00005|first=Andrew J|last=Krentz|first2=Clifford J|last2=Bailey}}</ref>. Ωστόσο, οι τρέχοντες αναστολείς α-[[Αμυλάση|αμυλάσης]] και α-γλυκοσιδάσης, όπως η ακαρβόζη έχουν μειωμένη αποτελεσματικότητα και παρενέργειες, όπως αύξηση του βάρους, [[ναυτία]] και στομαχικές διαταραχές (Reuser<ref>{{Cite andjournal|title=An Wisselaarevaluation of the potential side-effects of α-glucosidase inhibitors used for the management of diabetes mellitus|url=http://dx.doi.org/10.1111/j.1365-2362.1994;.tb02251.x|journal=European CampbellJournal etof alClinical 1966Investigation|date=2010-09-09|issn=0014-2972|pages=19–24|volume=24|issue=S3|doi=10.1111/j.1365-2362.1994.tb02251.x|first=A. J. J.|last=REUSER|first2=H. A.|last2=WISSELAAR}}</ref>,<ref>{{Cite journal|title=Metformin: a new oral biguanide|url=http://dx.doi.org/10.1016/s0149-2918(96)80017-8|journal=Clinical Therapeutics|date=1996-05|issn=0149-2918|pages=360–371|volume=18|issue=3|doi=10.1016/s0149-2918(96)80017-8|first=R.Keith|last=Campbell|first2=John R.|last2=White|first3=Barbara A.|last3=Saulie}}</ref>. Αυτό οδήγησε στην αναζήτηση φυσικών πηγών αναστολέων α-[[Αμυλάση|αμυλάσης]] και α-γλυκοσιδάσης στη διαχείριση του [[Διαβήτης (ασθένεια)|διαβήτη τύπου 2.]]
Οι αντιοξειδωτικές ενώσεις συμβάλλουν στην άμυνα του οργανσμού έναντι του [[Οξειδωτικό στρες|οξειδωτικού στρες]] μέσω της απομάκρυνσης των ελεύθερων ριζών και μέσω της αναστολής του σχηματισμού ROS.(Gilgun<ref>{{Cite journal|title=Oxidative stress induced-Sherkineurodegenerative etdiseases: al.the need for antioxidants that penetrate the blood brain barrier|url=http://dx.doi.org/10.1016/s0028-3908(01)00019-3|journal=Neuropharmacology|date=2001-06|issn=0028-3908|pages=959–975|volume=40|issue=8|doi=10.1016/s0028-3908(01)00019-3|first=Yossi|last=Gilgun-Sherki|first2=Eldad|last2=Melamed|first3=Daniel|last3=Offen}}</ref>. Μέχρι στιγμής, τα συνθετικά αντιοξειδωτικά είναι εμπορικά διαθέσιμα. Ωστόσο, η χρήση τους είναι περιορισμένη λόγω πιθανών παρενεργειών.
Τα θαλάσσια μακροφύκη αποτελούν πλούσιες πηγές διαφόρων ενώσεων που διευκολύνουν την επιβίωσή τους σε εξαιρετικά μεταβαλλόμενα θαλάσσια περιβάλλοντα (Cardozo<ref>{{Cite etjournal|title=Metabolites alfrom algae with economical impact|last3=Barros|first9=Anderson O.|last8=Torres|first8=Moacir A.|last7=Campos|first7=Sara|last6=Lopes|first6=Norberto P.|last5=Tonon|first5=Angela P.|last4=Falcão|first4=Vanessa R.|first3=Marcelo P.|url=http://dx.doi.org/10.1016/j.cbpc.2006.05.007|last2=Guaratini|first2=Thais|last=Cardozo|first=Karina H.M.|doi=10.1016/j.cbpc.2006.05.007|issue=1-2|volume=146|pages=60–78|issn=1532-0456|date=2007)-07|journal=Comparative Biochemistry and Physiology Part C: Toxicology & Pharmacology|last9=Souza}}</ref>. Τα [[φύκη]] είναι σε θέση να παράγουν ευρύ φάσμα δευτερογενών μεταβολιτών, όπως [[Φαινόλες|πολυφαινόλες]], [[φλαβονοειδή]], [[Στεροειδές|στεροειδή]], φλοροταννίνες, [[Καροτενοειδές|καροτενοειδή]], [[αλκάνια]] και [[κετόνες]]. Αυτές οι ενώσεις έχουν ευρεία φάσματα βιολογικών δραστικοτήτων, όπως αντιβακτηριακές, αντιπηκτικές, κυτταροτοξικές, αντιϊκές, αντιφλεγμονώδεις, αντιοξειδωτικές και αντιδιαβητικές ιδιότητες (Anggadiredja et<ref>{{Cite al.journal|title=Anti-oxidant 1997;activity Matsukawaof etmethanol al.extracts 1997;from SantosoIndonesian etseaweeds alin an oil emulsion model|url=http://dx.doi.org/10.1111/j.1444-2906.2003.00787.x|journal=Fisheries Science|date=2004;-02|issn=0919-9268|pages=183–188|volume=70|issue=1|doi=10.1111/j.1444-2906.2003.00787.x|first=Joko|last=SANTOSO|first2=Yumiko|last2=YOSHIE-STARK|first3=Takeshi|last3=SUZUKI}}</ref><ref>{{Cite Heojournal|title=Antioxidant etactivities al.of 2005;enzymatic Kimextracts etfrom al.brown seaweeds|first=S|first4=Y|last3=LEE|first3=K|last2=PARK|first2=E|last=HEO|doi=10.1016/j.biortech.2004.07.013|url=http://dx.doi.org/10.1016/j.biortech.2004.07.013|issue=14|volume=96|pages=1613–1623|issn=0960-8524|date=2005;-09|journal=Bioresource ParkTechnology|last4=JEON}}</ref><ref>{{Cite etjournal|title=Reactive al.Oxygen Scavenging Effect of Enzymatic Extracts fromSargassum thunbergii|last2=Heo|first7=You-Jin|last6=Jeon|first6=Byong-Tae|last5=Byun|first5=Hee-Guk|last4=Kim|first4=Se-Kwon|last3=Park|first3=Eun-Ju|first2=Soo-Jin|url=http://dx.doi.org/10.1021/jf050582+|last=Park|first=Pyo-Jam|doi=10.1021/jf050582+|issue=17|volume=53|pages=6666–6672|issn=0021-8561|date=2005;-08|journal=Journal Athukoralaof etAgricultural aland Food Chemistry|last7=Jeon}}</ref><ref>{{Cite journal|title=Antiproliferative and antioxidant properties of an enzymatic hydrolysate from brown alga, Ecklonia cava|url=http://dx.doi.org/10.1016/j.fct.2006.01.011|journal=Food and Chemical Toxicology|date=2006-07|issn=0278-6915|pages=1065–1074|volume=44|issue=7|doi=10.1016/j.fct.2006.01.011|first=Yasantha|last=Athukorala|first2=Kil-Nam|last2=Kim|first3=You-Jin|last3=Jeon}}</ref>; Connan et al. 2006; Zubia et al. 2007; Dang et al. 2008; Lim et al. 2002; Kamenarska et al. 2009; Lee et al. 2009; Cornish and Garbary 2010; Taskin et al. 2010). Η αναστολή της α-[[Αμυλάση|αμυλάσης]] φαίνεται να αυξάνεται όσο αυξάνεται η συγκέντρωση των εκχυλισμάτων των φυτών.(Kianna Pirian, Soheila Moein, Jelveh Sohrabipour, Reza Rabiei and Jaanika Blomster, 2017) Τα αντιοξειδωτικά οφέλη και οι ασθένειες που συνδέονται με το [[οξειδωτικό στρες]] έχουν γίνει αποδεκτές ευρέως. Εντούτοις, καθώς η χρήση συνθετικών [[Αντιοξειδωτικά|αντιοξειδωτικών]] παρασκευασμάτων είναι περιορισμένη, το ενδιαφέρον για την εξεύρεση φυσικών πηγών για θεραπευτικές προσεγγίσεις έχει αυξηθεί (e.g. Anggadiredja et al. 1997; Matsukawa et al. 1997; Hansawasdi et al. 2000; Faulkner 2002; Kwon et al. 2008; Amin and Nagy 2009; Dudonne et al. 2009; Cornish and Garbary 2010; Blunt et al. 2012; Senthilkumar and Sudha 2012; Senthil et al. 2013).
Έντονη αναστολή της α-[[Αμυλάση|αμυλάσης]] παρατηρήθηκε από το εκχύλισμα [[Μεθανόλη|μεθανόλης]] στο φαιοφύκος ''Sirophysalis trinodis'' και αρκετα έντονη αναστολή της α-[[Αμυλάση|αμυλάσης]] παρατηρήθηκε στο ροδοφύκος ''Palisada perforata''. Μετά την ταυτοποίηση της αναστολής της α-[[Αμυλάση|αμυλάσης]] σε είδη μακροφυκών, εξετάζεται και η δυνατότητα εξαγωγής και χρήσης των ενώσεών της για θεραπευτικούς σκοπούς. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει υψηλή αντιοξειδωτική δράση σε είδη του ''Sargassum spp''. (Anggadiredja et al. 1997; Matsukawa et al. 1997; Lim et al. 2002; Santoso et al. 2004; Heo et al. 2005; Kim et al. 2005; Park et al. 2005; Connan et al. 2006; Zubia et al. 2007; Yan et al. 1998; Mori et al. 2003; Wei et al. 2003). Η γενικά υψηλή αντιοξειδωτική ικανότητα στα φαιοφύκη είναι πιθανό να συσχετίζεται με την υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικές ενώσεις (Siriwardhana et al. 2003; Karawita et al. 2005; Kim et al. 2005; Connan et al. 2006). Μελέτες έδειξαν ότι αυτές οι ιδιότητες των [[Φύκη|φυκών]] εξαρτώνται από το είδος του μακροφύκους, τις συγκεντρώσεις των εκχυλισμάτων τους καθώς και των διαλυτών τους και συνεπώς πρέπει να μελετηθούν περαιτέρω για πιθανή φαρμακευτική χρήση ή ως στρατηγική υποστήριξης για τη θεραπεία του [[Διαβήτης (ασθένεια)|διαβήτη τύπου 2]].(Kianna Pirian, Soheila Moein, Jelveh Sohrabipour, Reza Rabiei and Jaanika Blomster, 2017)
|
