Pontiac GTO: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η [[General Motors]] είχε μεγάλες προσδοκίες για επίτευξη πώλησης 18.000 αντιτύπων, όσο ήταν το ανώτατο δυνατό ετήσιο όριο παραγωγής, αλλά η υποδοχή της νέας Pontiac GTO στις [[ΗΠΑ]] ήταν πολύ χλιαρή. Η σχεδίασή της κυριολεκτικά χλευάστηκε από τους κριτικούς ως πολύ «συντηρητική» και «ανώνυμη» για να θεωρηθεί αντάξια με την κληρονομιά των ένδοξων κλασικών GTO του [[1964]]​​ - [[1974]] ή έστω να ταιριάξει αισθητικά με τις υψηλές επιδόσεις του νέου μοντέλου. Επιπλέον, εξαιτίας του γεγονότος ότι ήταν μια παράλληλη έκδοση του αυστραλιανού Holden Monaro με μόνο μια λίγο διαφορετική γρίλια, οι πιστοί οπαδοί των παραδοσιακών GTO, και γενικότερα της σχολής των muscle cars, αισθάνθηκαν προδομένοι από την ανικανότητα της [[General Motors]] να παρουσιάσει ένα γνήσιο «made in USA» αυτοκίνητο που θα ενσωμάτωνε έστω και κάποια ρετρό σχεδιαστικά στοιχεία από τα κλασικά muscle cars της [[Δεκαετία 1960|δεκαετίας του 1960]] και των αρχών της [[Δεκαετία 1970|δεκαετίας του 1970]]. Αυτό το αίσθημα εντάθηκε περαιτέρω λόγω της ταυτόχρονης αναβίωσης της μόδας των muscle cars, με το λανσάρισμα της 5^ης γενιάς της [[Ford Mustang]] στα τέλη Οκτωβρίου του [[2004]], που διέθετε παραδοσιακή αισθητική εμπνευσμένη από την Mustang 1^ης γενιάς, της εκδοχής του [[1967]], καθώς και την σχεδόν ταυτόχρονη εισαγωγή των μοντέλων ανάλογης ρετρό φιλοσοφίας [[Chrysler 300]] (στην παραγωγή από τον ΙανουάριοΦεβρουάριο του [[2004]], ξεκινώντας ταυτόχρονα με το Dodge Magnum<ref>{{cite web |title=Chrysler Group Begins Production of 2005 Chrysler 300 and Dodge Magnum |url= https://www.automotive-fleet.com/37111/chrysler-group-begins-production-of-2005-chrysler-300-and-dodge-magnum1 |website=automotive-fleet.com |date=17 February 2004 |accessdate=15 November 2019}}</ref>), [[Dodge Charger]] (στην παραγωγή από τον Φεβρουάριο του [[2005]]) και [[Dodge Magnum]] (παρήχθη από τον Φεβρουάριο του [[2004]] έως το [[2008]]). Ως αποτέλεσμα της «πλημμύρας» τόσων μοντέλων ρετρό μοντέλωναισθητικής, η νέα Pontiac GTO επισκιάστηκε.

Επίσης, οι πωλήσεις επλήγησαν και λόγω της υψηλής τιμής πώλησης εξαιτίας της νομισματικής ισοτιμίας, όπως προαναφέρθηκε, καθώς και κάποιων λανθασμένων τακτικών των αντιπροσωπειών, όπως οι αρχικά παράλογα ακριβές χρεώσεις κάποιων εμπόρων με στόχο μεγάλα περιθώρια κέρδους και η άρνηση που έδωσαν πολλοί αντιπρόσωποι στις αιτήσεις για test drive του οχήματος. Μέχρι το τέλος της σεζόν του [[2004]] πάντως, αυτά διορθώθηκαν και υπήρξαν σημαντικές εκπτώσεις στην τιμή πώλησης της Pontiac GTO. Κατά την πρώτη σεζόν, οι συνολικές πωλήσεις της GTO έφτασαν τα 13.569 αυτοκίνητα, από τα 15.728 που παρήχθησαν το [[2004]].

Η σεζόν του [[2005]] ξεκίνησε με την προσθήκη των αεραγωγών στο καπό ως στάνταρ σε όλα (οι πελάτες είχαν τη δυνατότητα να την παραγγείλουν και χωρίς αυτούς, αν και στην πράξη μόλις 24 αντίτυπα παρήχθησαν έτσι) και με το διαχωρισμό της εξάτμισης σε δύο παρακλάδια, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας πιο σπορ αισθητικής, πιο συμβατής με τις υψηλές επιδόσεις του μοντέλου.

Τα εξωτερικά χρώματα Μπαρμπάντος Μπλε και Cosmos Μωβ καταργήθηκαν, αλλά προστέθηκαν τα Cyclone Grey (Γκρίζο του Κυκλώνα) και Midnight Blue Metallic (Μεταλλικό Μπλε του Μεσονυκτίου). Τα γραφικά του πίνακα οργάνων επίσης αναθεωρήθηκαν. Το δυναμικό, προηγουμένως μόνο με τοποθέτηση τουτων αντιπροσώπουαντιπροσώπων στα σημεία πώλησης, Πακέτο Σπορ Εμφάνισης, έγινε κανονικά διαθέσιμο και απέκτησε νέα σχεδιαστικά στοιχεία, όπως [[χρώμιο]] στις εξατμίσεις, διαφορετική κάτω λωρίδα στον πίσω [[Προφυλακτήρας|προφυλακτήρα]], πιο σπορ αεροτομή και μαρσπιέ κλπ. Το πακέτο αυτό ήταν διαθέσιμο από την GM[[General Motors]] ως αξεσουάρ σε κόκκινο, ασημί, μαύρο ή με έναυσμα για διαφορετικά χρώματα.

Για την σεζόν του [[2006]], δύο επιπλέον χρώματα προστέθηκαν στην παλέτα επιλογής, Spice Red Metallic (Μεταλλικό Κόκκινο Καυτερό) και Brazen (Ορειχάλκινο) Πορτοκαλί Μεταλλικό, ενώ τα Midnight Blue Metallic (Μεταλλικό Μπλε του Μεσονυκτίου) και Jacket Κίτρινο καταργήθηκαν. Άλλες βελτιώσεις με την έναρξη της σεζόν ήταν: λίγο πιο σκούρα πίσω φώτα, προσθήκη φωτισμού στα χειριστήρια του ηχοσυστήματος στο τιμόνι και προσθήκη εσωτερικού ηλεκτρικού διακόπτη κλειδώματος θυρών. Το κουμπί ελέγχου του κλιματισμού, επίσης, απέκτησε την λέξη «Defog» («ξεθάμπωμα»), ενώ συνέχισαν να προσφέρονται οι έξτρα [[Ζάντα ελαστικών|ζάντες]] των 18 ιντσών. Όπως και τα μοντέλα του [[2005]], όλες οι GTO του [[2006]] έφεραν και αυτές τον κινητήρα LS2 των 6.0 λίτρων, ισχύος 400 hp (300 kW).

Η τελευταία Pontiac GTO, η οποία ήταν και το τελευταίο coupé που βασιζόταν στο αυστραλιανό Holden Monaro, κύλησε από τη γραμμή παραγωγής στην [[Αυστραλία]] στις 14 Ιουνίου [[2006]]. Η συνολική παραγωγή της GTO και τα τρία έτη έφτασε τα 40.808 οχήματα.<ref>Dowling, Joshua (July 7, 2006). «The real last Monaro». The Sydney Morning Herald. http://news.drive.com.au/drive/motor-news/the-real-last-monaro-20060707-13yjy.html {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20131220141030/http://news.drive.com.au/drive/motor-news/the-real-last-monaro-20060707-13yjy.html |date=2013-12-20 }}.</ref>