Πρόγραμμα Μανχάταν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από το 1942 έως το 1946, το έργο ήταν υπό τη διεύθυνση του στρατηγού [[Λέσλι Γκρόουβς]] του Σώματος Μηχανικού του Στρατού των ΗΠΑ. Ο πυρηνικός φυσικός [[Ρόμπερτ Οπενχάιμερ]] ήταν διευθυντής του εργαστηρίου [[Λος Άλαμος]], που σχεδίασε τις πραγματικές βόμβες. Ως "στρατιωτική συνιστώσα" του έργου ορίστηκε η περιοχή του Μανχάταν. Το Μανχάταν σταδιακά αντικατέστησε την επίσημη κωδική ονομασία "Development of Substitute Materials" (Ανάπτυξη υλικών υποκατάστασης") για ολόκληρο το έργο. Στην πορεία, το σχέδιο απορρόφησε το προηγούμενο βρετανικό ομόλογό του, "Tube Alloys" . Το Πρόγραμμα Μανχάταν ξεκίνησε μετριοπαθώς το 1939, αλλά διατρανώθηκε απασχολώντας περισσότερα από 130.000 άτομα και στοίχισε περίπου 2 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ (περίπου 23 δισεκατομμύρια δολάρια σε δολάρια του 2018). Πάνω από το 90% του κόστους απορροφήθηκαν στα εργοστάσια κατασκευής και για την παραγωγή σχάσιμων υλικών, με λιγότερο από 10% για την ανάπτυξη και την παραγωγή των όπλων. Η έρευνα και η παραγωγή πραγματοποιήθηκαν σε περισσότερες από 30 τοποθεσίες, διεσπαρμένες στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στον Καναδά. Επίσης, πολλές διοικητικές και άλλες κρατικές υπηρεσίες συνέβαλαν σε αυτό επικουρικά.