Πρόγραμμα Μανχάταν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 8:
Παράλληλα με την εργασία για το [[ουράνιο]], υπήρξε μια προσπάθεια να παραχθεί [[πλουτώνιο]], το οποίο ανακαλύφθηκε στο [[Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια]] το 1940<ref name="earlyUC">Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια ιδρύθηκε στις 23 Μαρτίου 1868 και λειτούργησε στο [[Όκλαντ (Καλιφόρνια]]]] μέχρι που μετακινήθηκε στην πανεπιστημιουπολη του [[Μπέρκλεϋ]] το 1873. {{Cite web|url=https://www.ucop.edu/academic-personnel-programs/programs-and-initiatives/faculty-resources-advancement/faculty-handbook-sections/brief-history.html|title=A brief history of the University of California {{!}} UCOP|website=www.ucop.edu|language=en|access-date=2018-04-06}} {{Cite web|url=https://150.universityofcalifornia.edu/|title=UC 150th Anniversary Timeline|last=California|first=University of|website=UC 150th Anniversary Timeline|language=en|access-date=2018-04-06}} Τον Μάρτιο του 1951 το Πενεπιστήμιο της Καλιφόρνια εναδιοργανώθηκε διαφοετικά από το Μπέρκλεϋ.. {{Cite web|url=https://chancellor.berkeley.edu/chancellors|title=Past Chancellors {{!}} Office of the Chancellor|website=chancellor.berkeley.edu|language=en|access-date=2018-04-06}} Δείτε επίσης το λήμμα [[Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μπέρκλεϋ]].</ref>. Μετά τη σκοπιμότητα του πρώτου τεχνητού πυρηνικού αντιδραστήρα στον κόσμο, το Στήθος του Σικάγου , αποδείχθηκε το 1942 στο Μεταλλουργικό Εργαστήριο του Πανεπιστημίου του Σικάγου , το έργο σχεδίασε τον αντιδραστήρα γραφίτη Χ-10 στο Oak Ridge και τους αντιδραστήρες παραγωγής στην τοποθεσία Hanford στην πολιτεία της Ουάσινγκτον , όπου το ουράνιο ακτινοβολήθηκε και μετατράπηκε σε πλουτώνιο. Το πλουτώνιο στη συνέχεια διαχωρίστηκε χημικά από το ουράνιο, χρησιμοποιώντας τη διαδικασία φωσφορικού βισμούθιου . Το όπλο " Fat Man plutonium" με εμφύτευση αναπτύχθηκε σε μια συντονισμένη σχεδιαστική και αναπτυξιακή προσπάθεια του εργαστηρίου Los Alamos.
Το έργο είχε επίσης επιφορτιστεί με τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με το γερμανικό πρόγραμμα πυρηνικών όπλων. Μέσω της [[Επιχείρηση Άλσος|"επιχείρησης Άλσος"]], τμήμα του προσωπικού του προγράμματος Μανχάταν υπηρέτησε στην Ευρώπη, μερικές φορές πίσω από τις εχθρικές γραμμές, όπου συγκέντρωσε πυρηνικά υλικά και έγγραφα και συγκέντρωσε Γερμανούς επιστήμονες. Παρά τη συνεκτική ασφάλεια του Μανχάταν, οι σοβιετικοί ατομικοί κατάσκοποι κατάφεραν να διειδύσουν επιτυχώς στο πρόγραμμα.
Η πρώτη πυρηνική συσκευή που πυροδότησε ποτέ ήταν μια βόμβα τύπου έκρηξης στη δοκιμή με το κωδικό όνομα "Trinity", η οποία διεξήχθη στις 16 Ιουλίου 1945 στο Κάντρο Δοκιμασικών Βομβαρδισμών στο [[Αλαμογκόρντο]] του Νέου Μεξικού. Οι βόμβες με τα κωδικά ονόματα "Little Boy" (βόμβα ουρανίου) και "Fat Man" (βόμβα πολυτωνίου) χρησιμοποιήθηκαν ένα μήνα αργότερα στις ατομικές επιθέσεις κατά της [[Χιροσίμα]] και του [[Ναγκασάκι]] στην [[Ιαπωνία]], αντίστοιχα. Στα αμέσως μεταπολεμικά χρόνια, το πρόγραμμα Μανχάταν διεξήγαγε δοκιμές όπλων στην Ατόλη Μπικίνι στο πλαίσιο της "επιχείρησης Crossroads", ανέπτυξε νέα όπλα, προώθησε την ανάπτυξη του δικτύου των εθνικών εργαστηρίων, υποστήριξε την ιατρική έρευνα στη ραδιολογία και έθεσε τα θεμέλια για το πυρηνικό ναυτικό. Διατήρησε τον έλεγχο της έρευνας και της παραγωγής αμερικανικών ατομικών όπλων έως τον σχηματισμό της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας των Ηνωμένων Πολιτειών τον Ιανουάριο του 1947.
==Απαρχές και χρονολόγιο ==
Η ανακάλυψη της πυρηνικής σχάσης από τους Γερμανούς χημικούς [[Ότο Χαν]] και [[Φριτς Στράσμαν]] το 1938 και η θεωρητική εξήγηση της [[Λίζε Μάιτνερ]] και του [[Όττο Φρις]] κατέστησαν την ανάπτυξη της ατομικής βόμβας θεωρητική πιθανότητα. Υπήρχαν φόβοι ότι ένα γερμανικό σχέδιο ατομικής βόμβας θα αναπτυσσόταν πιο γρήγορα, ειδικά μεταξύ των επιστημόνων που ήταν πρόσφυγες από τη [[ναζιστική Γερμανία]] και άλλες φασιστικές χώρες.{{sfn|Jones|1985|p=12}} Τον Αύγουστο του 1939, οι Ουγγροι φυσικοί [[Λίο Σίλαρντ]] (Leo Szilard) και [[Γιουτζίν Βίγκνερ]] (Eugene Wigner) συνέταξαν τη λεγόμενη "επιστολή Einstein-Szilard", η οποία προειδοποίησε για την πιθανή ανάπτυξη «εξαιρετικά ισχυρών βόμβων νέου τύπου». Κάλεσαν τις Ηνωμένες Πολιτείες να λάβουν μέτρα για να αποκτήσουν αποθέματα μεταλλευμάτων ουρανίου και να επιταχύνουν την έρευνα του [[Ενρίκο Φέρμι]] και άλλων σε πυρηνικές αλυσιδωτές αντιδράσεις.
Το πρόγραμμα Μανχάταν ξεκίνησε από τον Πρόεδρο [[Φραγκλίνος Ρούσβελτ|Φραγκλίνο Ρούσβελτ]] σε συνεργασία με τον [[Ουίνστον Τσώρτσιλ]], το 1942, υπό την αρχική ονομασία '''Εργαστήριο Ανάπτυξης Εναλλακτικών Υλικών'''. Με την "[[επιχείρηση Άλσος]]", και με νέο πρόεδρο των ΗΠΑ τον [[Χάρυ Τρούμαν]], πέρασε και στο στάδιο της παραγωγής. Επικεφαλής - Ανώτατος διοικητής του προγράμματος ήταν ο στρατηγός του Μηχανικού [[Λέσλι Γκρόουβς]] (Leslie R. Groves). Το πρόγραμμα πέρασε από στρατιωτικό σε πολιτικό έλεγχο το 1947 με την δημιουργία της Επιτροπής Ατομικής Ενεργείας των ΗΠΑ.
| |||