Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Μάχη|τόπος=[[Αθήνα]]|πλευρά2={{Flagicon image|Flag of Greece (1970-1975).svg}} [[Ελληνικός Στρατός]]<br>'''Υποστήρηξη απο:<br>'''{{flag|Ηνωμένες Πολιτείες}}|πλευρά1={{Flagicon|Βασίλειο της Ελλάδας}} [[Βασίλειο της Ελλάδας]]|αρχηγός2='''{{Flagicon image|Flag of Greece (1970-1975).svg}} [[Στυλιανός Παττακός]]'''<br/>{{Flagicon image|Flag of Greece (1970-1975).svg}} [[Γεώργιος Παπαδόπουλος]] <br/>{{Flagicon image|Flag of Greece (1970-1975).svg}} [[Νικόλαος Μακαρέζος]]<br/>|αρχηγός1='''{{Flagicon image|Royal Standard of the Kingdom of Greece (1936-1967).svg}} [[Κωνσταντίνος Β' της Ελλάδας|Κωνσταντίνος Β']]'''<br/>{{Flagicon|Βασίλειο της Ελλάδας}} [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος]]<br>{{Flagicon|Βασίλειο της Ελλάδας}} [[Γεώργιος Παπανδρέου]]|αποτέλεσμα=Νίκη των Ενόπλων Δυνάμεων<br/>Εγκαθίδρυση στρατιωτικού καθεστώτος|ημερομηνία=[[21 Απριλίου]]}}
Στις [[21 Απριλίου]] [[1967]], και ενώ είχαν προκηρυχθεί εκλογές για τις [[28 Μαΐου]], μια ομάδα αξιωματικών του στρατού, υπό την ηγεσία του ταξίαρχου [[Στυλιανός Παττακός|Στυλιανού Παττακού]]
== Προηγούμενο γενικό πολιτικό πλαίσιο ==
Γραμμή 9:
Η δράση των αντιδημοκρατικών ακροδεξιών ομάδων αυτών εντάθηκε μετά τη νίκη στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1963|εκλογές του 1963]] της [[Ένωσις Κέντρου|Ενώσεως Κέντρου]] με αρχηγό τον [[Γεώργιος Παπανδρέου (πρεσβύτερος)|Γεώργιο Παπανδρέου]], ο οποίος ήταν μεν αντικομμουνιστής, πίστευε όμως ότι η πολιτική διώξεων κατά των κομμουνιστών μάλλον τους ενίσχυε παρά τους αποδυνάμωνε. Οι πραξικοπηματίες φοβούνταν την πιθανότητα νέας νίκης της [[Ένωσις Κέντρου|Ενώσεως Κέντρου]] στις προσεχείς εκλογές. Μια νίκη της θα σήμαινε ενίσχυση της πτέρυγας του [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]] και πιθανή κάθαρση του στρατεύματος από τα υπερδεξιά στοιχεία. Μια τέτοια κάθαρση αναμφισβήτητα θα περιλάμβανε πολλά από τα ηγετικά στελέχη του κινήματος. Η προηγούμενη προσπάθεια ελέγχου του στρατεύματος από την κυβέρνηση είχε καταλήξει σε σύγκρουση με τα ανάκτορα και την [[Αποστασία του 1965]]. Αν η Ένωση Κέντρου επανεκλεγόταν, η παρέμβαση των ανακτόρων θα ήταν πολύ πιο δύσκολη.
[[Αρχείο:Andreas Papandreou (1968) 2.jpg|left|thumb|Ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1968]]
[[Αρχείο:Panagiotis Kanellopoulos.jpg|thumb|left|Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος|σύνδεσμος=Special:FilePath/Panagiotis_Kanellopoulos.jpg]]
Την ίδια στιγμή οι αντιαμερικανικές δηλώσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, η χείρα φιλίας που έτεινε προς την [[ΕΔΑ]] και οι προτροπές του για ενίσχυση της φιλίας με τις χώρες του [[Σύμφωνο της Βαρσοβίας|Συμφώνου της Βαρσοβίας]] είχαν θορυβήσει όλους τους δεξιούς θεσμικούς και εξωθεσμικούς παράγοντες, περιλαμβανομένων και των Αμερικανών. Λόγω της προχωρημένης ηλικίας του Γ. Παπανδρέου ο Α. Παπανδρέου διαφαινόταν ως ο διάδοχός του σε περίπτωση νίκης στις επερχόμενες εκλογές.
|