Μονή Βροντοχίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 0 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Γραμμή 1:
{{κτίριο}}
[[File:Meister der Aphentico-Kirche in Mistra 002.jpg|thumb|right|300px|Άποψη τοιχογραφιών της Εκκλησίας Αφεντικού.]]
Η '''Μονή Βροντοχίου''' είναι μοναστήρι στον [[Μυστράς|Μυστρά]] της [[Ελλάδα]]ς<ref>Lauren S. Bahr, Bernard Johnston (M.A.), ''[https://books.google.gr/books?id=uYsxAQAAIAAJ&redir_esc=y&hl=el Collier's encyclopedia: with bibliography and index'']{{Dead link|date=Δεκέμβριος 2019 }}, τόμος 5, σελ. 71, P.F. Collier (1993)</ref>. Ήταν πνευματικό κέντρο του Μυστρά και χώρος ταφής των δεσποτών.
 
Τμήματα του μοναστηριακού συγκροτήματος του Βροντοχίου, αποτελούν οι Άγιοι Θεόδωροι και η Παναγία η Οδηγήτρια, οι μεγαλύτερες και πιο εντυπωσιακές εκκλησίες του Μυστρά.
Γραμμή 7:
Οι Άγιοι Θεόδωροι είναι ένας σταυροειδής οκταγωνικός ναός και προηγούνται χρονολογικά. Η ανέγερσή τους άρχισε γύρω στο [[1290]], για να ολοκληρωθεί το [[1295]] από τους μοναχούς Δανιήλ και Παχώμιο<ref>[http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=14544 Άγιοι Θεόδωροι Μυστρά] Οδυσσεύς</ref>. Ο Παχώμιος, το [[1310]], σε μια περίοδο που η μονή είχε ανοδική πορεία, έχτισε το λαμπρό ναό της Παναγίας της Οδηγήτριας, ο οποίος συγκέντρωσε γύρω του το κτήριο της μονής (Τράπεζα και κελιά). Ο Παχώμιος -όπως και ο δεσπότης [[Θεόδωρος Α΄ Παλαιολόγος]]- έχει ταφεί στο βορειοδυτικό παρεκκλήσιο της Οδηγήτριας. Στην εξωτερική όψη των Αγίων Θεοδώρων κυριαρχούν ο τεράστιος τρούλος και οι σειρές από τούβλα ανάμεσα στην τοιχοδομία και στα τόξα των παραθύρων. Στο εσωτερικό του ναού σώζονται λίγα γλυπτά, αντιπροσωπευτικά της γλυπτικής τέχνης στην περιοχή κατά τα τέλη του 13ου αι. Λίγες και όχι καλά διατηρημένες είναι και οι τοιχογραφίες που σώζονται σε διάφορα σημεία του ναού.
 
Ο μεγαλοπρεπής και επιβλητικός ναός της Παναγίας της Οδηγήτριας ή Αφεντικού, ο οποίος και αποτελεί το [[καθολικό]] της μονής Βροντοχίου<ref>Chris Hellier, ''[https://books.google.gr/books?id=lIvpAAAAMAAJ&redir_esc=y Monasteries of Greece]{{Dead link|date=Δεκέμβριος 2019 }}'', Tauris Parke Books (1996) ISBN 978-1-85043-264-7</ref>, χαρακτηρίζεται από ένα σύνθετο τύπο: εξωτερικά είναι διώροφος πεντάτρουλος σταυροειδής ναός, ενώ εσωτερικά έχει τη μορφή μιας ιδιόμορφης βασιλικής. Το κτηριακό συγκρότημα πλαισιώνουν μια σειρά παρεκκλήσια και ένα τριώροφο καμπαναριό. Στο εσωτερικό του ναού ξεχωρίζουν η διακόσμηση των τοίχων με την πολυέξοδη τεχνική της ορθομαρμάρωσης (επένδυση των τοίχων με πολύχρωμες πλάκες μαρμάρων), καθώς και πολλές αξιόλογες τοιχογραφίες.
 
Η Οδηγήτρια είχε μεγάλη περιουσία και σημαντικά εισοδήματα. Ταυτόχρονα, χαρακτηριζόταν ως σταυροπηγιακή (υπαγόταν, δηλαδή, απευθείας στο Πατριαρχείο) και ήταν απαλλαγμένη από φόρους. Στους τοίχους του νοτιοδυτικού παρεκκλησίου διακρίνονται τμήματα από αντίγραφο των χρυσόβουλων που κατοχυρώνουν αυτά τα προνόμια της μονής. Η δυνατότητά της να ελέγχει την περιουσία της και να μην πληρώνει φόρους ή, κατ' άλλους, η απεικόνιση του δεσπότη Θεόδωρου με αυτοκρατορικά σύμβολα της έδωσαν το όνομα "Αφεντικό".