Ιωάννης Οικονόμου Παπαπαύλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Ιωάννης Οικονόμου του παπα-Παύλου γεννήθηκε το [[1875]] στο [[Ταξιάρχης Χαλκιδικής|Λούκοβο (Ταξιάρχη)]] [[Περιφερειακή Ενότητα Χαλκιδικής|Χαλκιδικής]]. Οι πρόγονοί του ήταν ιερείς για επτά γενεές. Το [[1905]] ο Ιωάννης Οικονόμου μετέβη στη [[Θεσσαλονίκη]], προκειμένου να συνεννοηθεί με το [[Ελλάς|Ελληνικό]] Προξενείο και τον αξιωματικό Δ. Κάκκαβο για την ανάληψη ένοπλης δράσης. Κατά την επιστροφή του, κοντά στον ποταμό [[Ολύνθιος ποταμός|Ολύνθιο]], στην περιοχή Βατόνια ''(ανάμεσα στο [[Παλαιόκαστρο Χαλκιδικής|Παλαιόκαστρο]] και τον [[Άγιος Πρόδρομος Χαλκιδικής|Άγιο Πρόδρομο]])'' συνάντησε δύο [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανούς]] χωροφύλακες, οι οποίοι τον υποχρέωσαν να τους μεταφέρει στον [[Πολύγυρος|Πολύγυρο]] με το [[γαϊδούρι]] του. Ο Ιωάννης Οικονόμου Παπαπαύλου βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία και τους πέταξε σε παρακείμενο γκρεμό. Στη συνέχεια έσπευσε να καταταγεί σε ένοπλη ομάδα. Το διάστημα [[1905]] - [[1906]] έδρασε ως οπλίτης στη [[Λίμνη των Γιαννιτσών]]. Το [[1907]] επέστρεψε στη [[Χαλκιδική]] και έγινε υπαρχηγός στο σώμα του [[Γεώργιος Γιαγκλής|Γεώργιου Γιαγκλή]]. Έδρασε ως ομαδάρχης στις περιοχές [[Δήμος Λαγκαδά|Λαγκαδά]], [[Δήμος Βόλβης|Βόλβης]] και [[Δήμος Παγγαίου|Παγγαίου]] και κατάφερε να εξουδετερώσει τα άντρα των [[Βούλγαροι|Βουλγάρων]] [[κομιτατζής|κομιτατζήδων]] στη [[Νικόπολη Θεσσαλονίκης|Ζάροβα (Νικόπολη)]] και στο [[Μονοκκλησιά Σερρών|Καρατζάκιοϊ (Μονοκκλησιά)]]. Μετά την αναγκαστική αποχώρηση του [[Γεώργιος Γιαγκλής|Γεώργιου Γιαγκλή]] στη [[Αθήνα]] για λόγους ασφαλείας, στις αρχές του θέρους του [[1907]], ο Ιωάννης Οικονόμου Παπαπαύλου ανέλαβε τα ηνία στο σώμα και συνεργάστηκε με τον οπλαρχηγό [[Στέργιος Βλάχβεης|Στέργιο Βλάχβεη]], καθώς και με τους αξιωματικούς Β. Παπακώστα και Γ. Γαλανόπουλο που δρούσαν στη ευρύτερη περιοχή. Τον Ιούλιο του [[1908]] με την επανάσταση των [[Νεότουρκοι|Νεότουρκων]] και τη χορήγηση γενικής αμνηστίας, παρέδωσε τα όπλα. Σύντομα όμως, διαπίστωσε τα σχέδια των [[Νεότουρκοι|Νεότουρκων]] που επιδίωκαν να εξοντώσουν τους παλιούς Μακεδονομάχους και να εκτουρκίσουν εθνικά την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]]{{παραπομπή}}. Έτσι, ανέλαβε πάλι ένοπλη δράση και εκτέλεσε δύο [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανούς]] χωροφύλακες στο [[Χολομώντας|Χολομώντα]] κοντά στην [[Αρναία|Λιαριγκόβη (Αρναία)]]. Δημιούργησε νέα ένοπλη ομάδα με τους συμπατριώτες του Αστέριο Γιαννάκη και Παραδείση Καραμούζη, καθώς και τον [[Βράσταμα Χαλκιδικής|Βρασταμινό]] Χριστόδουλο Καρατζόβαλη και το ίδιο έτος, εξόντωσαν συμμορία Τουρκαλβανών που μετέφεραν όπλα για τον εξοπλισμό των [[Οθωμανοί|Τούρκων]], κοντά στο [[Μεταγκίτσι Χαλκιδικής|Μεταγγίτσι]]. Το [[Νεότουρκοι|ΝεοτουρικόΝεοτουρκικό]] κομιτάτο τον επικήρυξε, ενώ δολοφονήθηκε στις 18 Ιουλίου του [[1909]] στη γενέτειρά του.<ref>Ερατώ Ζέλλιου - Μαστοροκώστα, "Αγωνιστές του Μακεδονικού αγώνα από τον Ταξιάρχη (Λόκοβη) Χαλκιδικής," ''Μακεδονικά'' 24, (1984): σσ. 248 - 250, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών [http://media.ems.gr/ekdoseis/makedonika/makedonika_24/ekd_pemk_24_Mastorokosta.pdf (ανάκτηση 4-1-2010)] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20140112110619/http://media.ems.gr/ekdoseis/makedonika/makedonika_24/ekd_pemk_24_Mastorokosta.pdf |date=2014-01-12 }}.</ref><ref>Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος (επιστημονική επιμέλεια), Αφανείς, γηγενείς Μακεδονομάχοι, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σελ. 186</ref><ref>{{Cite web |url=http://www.taxiarchis.net/v2/index.php?option=com_content&view=article&id=40&Itemid=71&showall=1 |title=Η Προσφορά της Χαλκιδικής και ιδιαιτέρως του Ταξιάρχη στην Ελλάδα, Δρ. Ερατώ Ζέλλιου - Μαστροκώστα, ''Ομιλία στο 2ο Αντάμωμα των Απανταχού Ταξιαρχιωτών'', Σεπτέμβριος 2012 |accessdate=2014-01-12 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20140112104318/http://www.taxiarchis.net/v2/index.php?option=com_content&view=article&id=40&Itemid=71&showall=1 |archivedate=2014-01-12 |url-status=dead }}</ref>