Αποστόλ Πέτκωφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 23:
Ο Αποστόλ καταφέρνει να στρέψει στην οργάνωση τους περισσότερους σλαβόφωνους πατριαρχικούς της περιοχής Γουμένισσας, οι οποίοι εγκαταλείπουν το [[Οικουμενικό Πατριαρχείο]] και τάσσονται με τη [[Βουλγαρική Εξαρχία]]. Κατά το έτος 1903 πατριαρχικοί Έλληνες απομένουν μόνο στη [[Γουμένισσα]] και στα χωριά [[Γρίβα Κιλκίς|Κρίβα (Γρίβα)]] και [[Άγιος Πέτρος Κιλκίς|Πέτροβο (Άγιος Πέτρος)]].<ref>Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, рp. 102-103.</ref>
Ο Αποστόλ Πέτκωφ δημιουργεί στη λίμνη των Γιαννιτσών δίκτυο από καλύβες πάνω σε ξύλινους πασσάλους οι οποίες χρησιμεύουν ως καταφύγιο της τσέτας του. Μέχρι την εξέγερση του Ίλιντεν ο Αποστόλ Πέτκωφ διεξάγει πολυάριθμες αιματηρές μάχες (συμπεριλαμβάνονται και μερικές υδάτινες στη λίμνη των Γιαννιτσών) με τούρκικες τσέτες και αποσπάσματα στα χωριά [[Αγροσυκιά Κιλκίς|Γκούρμπες (Αγροσυκιά)]], [[Καστανερή Κιλκίς|Μπαροβίτσα (Καστανερή)]], [[Φιλυριά Κιλκίς|Λιμπάχοβο (Φιλυριά)]], [[Στάθης Κιλκίς|Τοσίλοβο (Στάθης)]], [[Γοργόπη]], [[Αξιούπολη|Μποέμιτσα (Αξιούπολη)]] και [[Γρίβα Κιλκίς|Κρίβα (Γρίβα)]]. Τη Μεγάλη Παρασκευή του έτους 1902 στο χωριό Γρίβα, η τσέτα του Αποστόλ Πέτκωφ καταδόθηκε από ντόπιους Έλληνες πατριαρχικούς και στη μάχη με [[Οθωμανοί|Οθωμανικό]] στρατό σκοτώνονται ο αδελφός του Τάνο, ο γραμματέας της τσέτας Ατανάς Τόντεφ και τα μέλη της τσέτας Ντιμίταρ Τσαβντάροφ, Ίτσο
==Συμμετοχή στην εξέγερση του Ίλιντεν==
Γραμμή 70:
==Περίοδος της Χουριέτ (Συντάγματος)==
[[Αρχείο:Dead bodies.JPG|left|thumb|Τα πτώματα του Αποστόλ
Μετά την επανάσταση των [[Νεότουρκοι|Νεότουρκων]] το έτος 1908, ο βοεβόδας αμνηστεύεται, αλλά απογοητευμένος από την πολιτική των Νεότουρκων, καθώς σύντομα η προσδοκία για δημοκρατία εξανεμίζεται, και από φόβο μήπως τον φονεύσουν μέσω προδοσίας καταφεύγει στη Βουλγαρία. Κατά το έτος 1910, ο βοεβόδας γίνεται μέλος της κεντρικής επιτροπής της νεοϊδρυθείσας [[Βουλγαρική Εθνική Μακεδονο-Αδριανουπολίτικη Επαναστατική Οργάνωση|Βουλγαρικής Εθνικής Μακεδονο-Αδριανουπολίτικης Επαναστατικής Οργάνωσης]], μπαίνει ξανά με τσέτα στη [[Μακεδονία]], μαζί με τους βοεβόδες [[Ίτσκο Ντιμιτρόφ]], [[Χρίστο Τσερνοπέεφ]] και [[Βάντο Γκαόσεφ]] και ανανεώνει την παράνομη επαναστατική του δράση.<ref>(βουλγαρικά) Статия на Илюстрация Илинден за Въндо Гьошев (Εικονογραφημένο άρθρο για τον Βάντο Γκαόσεφ) [http://www.esnips.com/doc/98276c8b-bf64-4b50-9631-2c549bf39391/Vundo_Gioshev (ανάκτηση 23-1-2010)]{{Dead link|date=Σεπτέμβριος 2019 }}</ref>
[[Αρχείο:Chifteto.jpg|right|thumb|150px|Ο Θεόδωρος Τσιφτές, πρώην μέλος της τσέτας του Αποστόλ
Στις 2 Αυγούστου 1911, κατά μία εκδοχή, ο Αποστόλ Πέτκωφ μαζί με τους βοεβόδες [[Γκεόργκι Μουτσιτάνοφ Κασάπσετο]] και [[Βασίλ Πούφκα]] δηλητηριάζονται από το πρώην μέλος και γραμματέα της τσέτας του Αποστόλ [[Θεόδωρος Τσιφτές|Θεόδωρο Τσιφτέ]] στο σπίτι του και πεθαίνουν, στο χωριό των Γιαννιτσών [[Αμπελειές Πέλλας|Κρουσιάρι (Αμπελειές)]].<ref>(βουλγαρικά) Мария Атанасова, "Ениджевардарското слънце Апостол Петков," (Αποστόλ Πέτκωφ, Ο Ήλιος των Γιαννιτσών) στο ''Български войводи'' (Βούλγαροι βοεβόδες) (Σόφια, 1985), σ. 191.</ref> Κατά μία άλλη εκδοχή, σκοτώθηκε σε ενέδρα που του έστησαν Βούλγαροι ομοεθνείς του, με σκοπό να αποσπάσουν τα χρήματα του κομιτάτου που είχε μαζί του και να κερδίσουν την αμοιβή της επικήρυξης από τους Οθωμανούς και τους Έλληνες.<ref name="ανάκτηση 4-1-2010"/>
| |||