Χιλδέριχος Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|σύζυγος = [[ΜπασινάΜπασίνα της Θουριγγίας]]

Ο Χιλδέριχος Α΄ διαδέχτηκε παραδοσιακά το 457 ή το 458, τον πατέρα του [[Μεροβαίος|Μεροβαίο]] ως βασιλιάς των Σάλιων Φράγκων. Το 457 το αργότερο ήταν ο άρχοντας των Φράγκων, στα εδάφη που καλύπτουν το [[ΤουρνέΤουρναί]] και τη γύρω κοιλάδα. Πιθανώς να είχε εξουσία σε περισσότερες περιοχές προς τον νότο, αλλά οι πηγές δεν είναι σαφείς σχετικά με αυτό. Σύμφωνα με τον [[Γρηγόριος της Τουρ|Γρηγόριο της Τουρ]], ο Χιλδέριχος κάποια στιγμή εξορίστηκε και ο λόγος που δίνεται γι' αυτό παραδοσιακά, είναι η δυσαρέσκεια των Φράγκων για την ιδιωτική ζωή του Χιλδέριχου Α΄. Περαιτέρω καταγραφές του Γρηγορίου δείχνουν, ότι μετά από 8 χρόνια εξορίας, οι Φράγκοι τού ζήτησαν να επιστρέψει.<ref name=Long158>Wallace-Hadrill ''Long-Haired Kings'' pp. 158-161</ref>

Το 463 ο Χιλδέριχος αγωνίστηκε σε συνδυασμό με το Ρωμαίο [[Αιγίδιος|Αιγίδιο]], τον στρατηγό του στρατού (magister militum) της βόρειας Γαλατίας που έδρευε στο [[Σουασόν]] για να νικήσουν τους [[Βησιγότθοι|Βησιγότθους]], οι οποίοι ήλπιζαν να επεκτείνουν την κυριαρχία τους στις όχθες του [[Λίγηρας|Λίγηρα]] ποταμού. Μετά τον θάνατο του Αιγίδιου και την ήττα των Γότθων, ο Χιλδέριχος Α΄, μαζί με μία μικτή ομάδα Γαλατο-Ρωμαίων και Φράγκων, βοήθησε τον Παύλο κόμη του [[Ανζέ]].<ref name=Heather416>Heather ''Fall of the Roman Empire'' p. 416</ref> Σάξονες επιδρομείς κάτω από τις εντολές του [[Οδόακρος|Οδόακρου]] έφθασαν στο Ανζέ και το κατέλαβαν, αλλά ο Χιλδέριχος Α΄ και ο Παύλος ανακατέλαβεανανακατέλαβαν την πόλη το 469.<ref name=Collins103>Collins ''Early Medieval Europe'' p. 103</ref> Ο Χιλδέριχος, έχοντας κατακτήσει το Ανζέ, ακολούθησε τους Σάξονες στα νησιά του Ατλαντικού στις εκβολές του Λίγηρα και εκεί τους έσφαξε. Κατά την περίοδο γύρω στο 476 έως το 481, συζητούσε με τον Οδόακρο την πιθανότητα μιας συμμαχίας κατά των [[Αλαμανοί|Αλαμανών]], που θέλησαν να εισβάλουν στην [[Ιταλία]].<ref name=Collins112/>

Ο Γρηγόριος της Τουρ, στο ''Libri Historiarum'' (Βιβλίο ii.12), καταγράφει την ιστορία της απέλασης του Χιλδέριχου από τους Σάλιους Φράγκους για παρενόχληση των συζύγων τους. Εξορίστηκε για οκτώ χρόνια στην [[Θουριγγία]], όπου βρήκε καταφύγιο στον ηγεμόνα Μπιζίνο και τη σύζυγό του [[Μπασίνα της Θουριγγίας]]. Επέστρεψε μόνο όταν ένας πιστός υπηρέτης τού γνωστοποίησε, ότι θα μπορούσε να επιστρέψει με ασφάλεια, εφόσον του στείλει το άλλο μισό του χρυσού κομματιού, που ο Χιλδέριχος μοιράστηκε μαζί του πριν φύγει για την εξορία του. Το βιβλίο περιγράφει επίσης την άφιξή του στην πόλη [[Τουρνέ]] με την ΜπασινάΜπασίνα, η οποία είχε εγκαταλείψει τον σύζυγό της για να είναι μαζί του.

Ο Χιλδέριχος νυμφεύτηκε την ΜπασινάΜπασίνα και έκανε μαζί της τέσσερα παιδιά:

Ο Χιλδέριχος απεβίωσε το 481<ref name=Collins112>Collins ''Early Medieval Europe'' pp. 112-113</ref> ή το 482 και ενταφιάστηκε στο [[ΤουρνέΤουρναί]].<ref name=Long3>Wallace-Hadrill ''Long-Haired Kings'' p. 3</ref> Τον διαδέχτηκε ο γιος του, [[Κλόβις Α΄]], ως βασιλιάς των Φράγκων.<ref name=Wickham112>Wickham ''Inheritance of Rome'' p. 112</ref>