Μεσαίωνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στη διάρκεια του Ώριμου ή Μέσου Μεσαίωνα παρατηρήθηκε ραγδαία [[Δημογραφία|δημογραφική]] ανάπτυξη. Οι ιστορικοί εκτιμούν ότι ο ευρωπαϊκός [[πληθυσμός]] από αυξήθηκε από τα 35 στα 80 εκατομμύρια μεταξύ των ετών 1000 και 1347, κάτι που κατά καιρούς αποδίδουν στη βελτίωση των μεθόδων [[Πρωτογενής παραγωγή|αγροτικής παραγωγής]], στη [[Μεσαιωνική Θερμή Περίοδος|βελτίωση των κλιματικών συνθηκών]], στην αύξηση των καλλιεργησίμων εδαφών χάρη στην αποψίλωση των [[Δάσος|δασών]] και στην απουσία εισβολών.<ref name="Jordan5">Jordan (2003), σσ. 5-12.</ref><ref name="Backman156">Backman (2003), σελ. 156.</ref><ref name="Epstein52">Epstein (2009), σσ. 52-53.</ref> Οι χωρικοί αποτελούσαν πάνω από το 90% του πληθυσμού. Δεν κατοικούσαν πια σε απομονωμένα αγροκτήματα, αλλά συγκεντρώνονταν σε μικρές κοινότητες ([[αγγλικά]]: ''manors'', [[γαλλικά]]: ''seigneuries'').<ref name="Backman156"/> Σε πολλές περιπτώσεις ήταν [[Δουλοπαροικία|υποτελείς]] στους ευγενείς στους οποίους όφειλαν υπηρεσίες και ενοίκιο σε αντάλλαγμα του δικαιώματος καλλιέργειας της γης. Ο αριθμός των ελεύθερων χωρικών ήταν πολύ μικρός, ενώ ήταν περισσότεροι στο Νότο παρά στον ευρωπαϊκό Βορρά.<ref name="Backman164">Backman (2003), σσ. 164-165.</ref> Ολόκληρη η κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα των χωρικών βρισκόταν περιορισμένη στο χώρο.<ref name="Bergier325">Bergier (2003), σελ. 325.</ref> Ήταν προσδεδεμένοι στο κτήμα όπου εργάζονταν, χωρίς δυνατότητες αντίληψης των πραγμάτων πέρα από την καθημερινότητα του φέουδου και τις υποχρεώσεις τους σε αυτό.<ref name="Bergier325"/>