Ήλιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 64:
Έχει τη μικρότερη διαλυτότητα στο νερό από κάθε άλλο γνωστό αέριο, ενώ ο [[δείκτης διάθλασης]] είναι πιο κοντά στη μονάδα από κάθε άλλο γνωστό αέριο.
[[Εικόνα:Helium-II-creep.svg|150px|thumb|right|Το υπερρευστό ήλιο σκαρφαλώνει τα τοιχώματα του δοχείου υπερνικώντας την βαρύτητα.]]
Ίσως η πιο εντυπωσιακή από τις ιδιότητές του είναι η ικανότητά να μετατρέπεται σε [[υπερρευστό]]. Όταν το υγρό φυσικό ήλιο (το συνηθισμένο ισότοπο <sup>4</sup>He) ψυχθεί ακόμα περισσότερο στους 2,2 Κ (γνωστό ως θερμοκρασιακό σημείο λ) μετασχηματίζεται σε μια νέα κατάσταση που έχει αρκετά παράξενες ιδιότητες. Η αρχική “φυσιολογική” κατάσταση ονομάζεται ήλιο-Ι η οποία μετασχηματίζεται στην κατάσταση ήλιο-ΙΙ. Στο σημείο που λαμβάνει χώρα ο μετασχηματισμός από την κατάσταση Ι στην κατάσταση ΙΙ, η [[ειδική θερμότητα]] αυξάνεται απότομα ενώ παρατηρείται και ακόμα πιο απότομη αύξηση της [[θερμική αγωγιμότητα|θερμικής αγωγιμότητας]] της τάξης του 10<sup>6</sup>. Αντίθετα το [[ιξώδες]] του υλικού γίνεται ουσιαστικά μηδέν.
Το υπερρευστό ήλιο έχει την ιδιότητα να περνάει εύκολα πολύ λεπτά τριχοειδή αγγεία και σχισμές, που σχεδόν αποτρέπουν εντελώς τη ροή όλων των άλλων υγρών. Επίσης, η τεράστια θερμική αγωγιμότητα έχει ως αποτέλεσμα το ήλιο-ΙΙ να μην βράζει με την θέρμανση του αλλά κατευθείαν να εξατμίζεται από υγρό σε αέριο.
==Παραγωγή==
|