Εκλογικό σύστημα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 176.58.194.136 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Domi Angel Ετικέτα: Επαναφορά |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 15:
Χαρακτηριστική περίπτωση ''Πλειοψηφικού με μονοεδρικές - ενός γύρου'' είναι το εκλογικό σύστημα για τη [[Βρετανικό πολιτικό σύστημα|βρετανική]] Βουλή των Κοινοτήτων, ενώ ''δύο γύρων'' αυτό για τη [[Γαλλία|Γαλλική]] Εθνοσυνέλευση.
===Πλειοψηφικό με περιορισμένη εκπροσώπηση της μειοψηφίας===
Μια ελαστική μορφή πλειοψηφικού συστήματος είναι αυτό, όπου οι έδρες κάθε εκλογικής περιφέρειας κατανέμονται στους επόμενους συνδυασμούς με μια προκαθορισμένη (πιθανόν σταθερή και ανεξάρτητη της εκεί εκλογικής δύναμης) αναλογία, με τις αδιάθετες έδρες να κατακυρώνονται στον πρώτο συνδυασμό. Έτσι, όταν αυτό το σύστημα εφαρμόζεται σε ολιγοεδρικές περιφέρειες ευνοείται καθαρά η πλειοψηφία, ενώ στις πολυεδρικές υπάρχει περιορισμένη εκπροσώπηση της μειοψηφίας, δικαιολογώντας την επωνυμία του. Η κατακύρωση των εδρών σε μειοψηφούντες συνδυασμούς γίνεται με την επιφύλαξη ότι οι δικαιούμενοι συνδυασμοί ξεπέρασαν ένα ορισμένο ελάχιστο τοπικό ή/και εθνικό εκλογικό ποσοστό, ειδάλλως οι αντίστοιχες έδρες κατακυρώνονται πλειοψηφικά στον πρώτο συνδυασμό.
Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα το εκλογικό σύστημα των [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1956#Εκλογικό_Σύστημα|ελληνικών εκλογών του 1956]], όπως περιγράφεται στο Ν.3457/1955 (ΦΕΚ 340/22-12-1955), το οποίο ονομάστηκε "τριφασικό" επειδή συνδύαζε το πλειοψηφικό, το ημιανολογικό και το αναλογικό σύστημα. Το πλειοψηφικό σύστημα με περιορισμένη εκπροσώπηση της μειοψηφίας εφαρμόστηκε μόνο για τις περιφέρειες μικρότερων ή ίσων των δέκα εδρών, με το δεύτερο συνδυασμό να καταλαμβάνει το ποσοστό 30% των εδρών κάθε περιφέρειας, στρογγυλοποιημένο προς τον κατώτερο ακέραιο αριθμό. Προϋπόθεση κατακύρωσης εδρών από τον επιλαχόντα (τον επόμενο μετά τον επιτυχόντα) συνδυασμό ήταν η συγκέντρωση ενός ελάχιστου εκλογικού ποσοστού σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, το οποίο ορίστηκε στο 15% (εφόσον ο συνδυασμός ήταν ένα κόμμα) και στο 25% (εφόσον ο συνδυασμός ήταν συνασπισμός κομμάτων). Τυχόν έδρες που δικαιούνταν συνδυασμοί, που δεν πληρούσαν την προηγούμενη προϋπόθεση, κατακυρώνονταν στους επιτυχόντες συνδυασμούς.
==Απλή αναλογική==
Γραμμή 28 ⟶ 33 :
===Απλή αναλογική ανά περιφέρεια===
Άλλη μια παραλλαγή είναι η ''Απλή αναλογική ανά περιφέρεια'', κατά την οποία οι έδρες διανέμονται πρωτογενώς αναλογικά βάσει της δύναμης κάθε συνδυασμού ανά εκλογική περιφέρεια. Επιφανειακά αυτό μπορεί να ακούγεται ίδιο με την καθαρή απλή αναλογική, αλλά λειτουργεί εις βάρος των μικρών συνδυασμών. Συνήθως οι εκλογικές περιφέρειες έχουν μικρό αριθμό εδρών (άρα μεγάλο εκλογικό μέτρο), συνεπώς ενδέχεται ένας συνδυασμός με ομοιόμορφα κατανεμημένο εθνικό ποσοστό 4% ή 5% να μην πιάνει σε καμία περιφέρεια το απαιτούμενο μέτρο! Για τον παραπάνω λόγο η παραλλαγή αυτή θεωρείται πως ακροβατεί ανάμεσα στην απλή και την ενισχυμένη αναλογική. Ένα τέτοιο σύστημα εφαρμόσθηκε στις ελληνικές εθνικές εκλογές του [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Ιουνίου 1989|1989]] και του [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1990|1990]].
===Απλή αναλογική ανά περιφέρεια χωρίς β' κατανομή===
Είναι μια ακόμη παραλλαγή, υποπερίπτωση της απλής αναλογικής ανά περιφέρεια, με τη διαφορά ότι οι αδιάθετες μετά την πρώτη (αναλογική) κατανομή έδρες κατακυρώνονται υπέρ του πρώτου συνδυασμού σε κάθε εκλογική περιφέρεια. Έτσι, για παράδειγμα, σε μια τριεδρική περιφέρεια εφόσον ο δεύτερος συνδυασμός λάβει τοπικό ποσοστό πάνω από 1/3 (33,33%), καταλαμβάνει μια έδρα, ενώ ο πρώτος τις άλλες δύο, ακόμη και με διαφορά μιας ψήφου. Παρόμοια, στις τετραεδρικές περιφέρειες, κάθε συνδυασμός που λαμβάνει ποσοστό άνω του 1/4 (25,0%), καταλαμβάνει μία έδρα, με τις υπόλοιπες να κατακυρώνονται στον πρώτο συνδυασμό.
==Ενισχυμένη αναλογική==
| |||