Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 52:
=== Συγκρούσεις και δυσκολίες ===
[[Αρχείο:Kloster Rupertsberg Rupertsberger Gewölbe Bingen Bingerbrück.JPG|αριστερά|μικρογραφία|392x392εσ|Δωμάτιο από το μοναστήρι του Ράπετσμπεργκ όπως είναι σήμερα.]]
Το 1147 επεκτείνοντας το όραμα της δασκάλας της, Γιούτα, και ενώ έγραφε ακόμα το Scivias αποφάσισε να φύγει από το Ντισιμπόντενμπεργκ και να ιδρύσει ένα καθαρά γυναικείο μοναστήρι γιατί το Ντισιμπόντενμπεργκ ήταν κατά βάση ανδρικό μοναστήρι και το σχετικά νεοσύστατο γυναικείο τμήμα ήταν όχι απλώς περιορισμένο αλλά και υποτελές στο αντρικό. Όμως ο ηγούμενος του Ντισιμπόντεμπεργκ, ο Κούνο, αρνήθηκε να της δώσει την άδεια γιατί οι πολυάριθμες επισκέψεις που δέχονταν η Χίλντεγκαρντ έφερναν επισκέπτες και
Τότε εκείνη έπεσε βαριά άρρωστη και λέγεται πως συνέβηκε κάτι εξαιρετικά περίεργο. Ενώ αδυνάτιζε και έφθινε από την αρρώστια, το κορμί της γινόταν όλο και πιο βαρύ και έφτασε στο σημείο ο Κούνο να μην μπορεί ούτε το κεφάλι της να σηκώσει από το μαξιλάρι.<ref name=":6" /> Όταν εν τέλει ο ηγούμενος αποφάσισε να δώσει την άδειά του, η Χίλντεγκαρντ ανάρρωσε και εξαφανίστηκαν τα περίεργα συμπτώματα. Έτσι μαζί με άλλες δεκαοκτώ μοναχές, την Ρικάρντα και τον Βόλμαρ, η Χίλντεγκαρντ ίδρυσε ένα νέο μοναστήρι στο Ράπερτσμπεργκ κοντά στα ερείπια του κάστρου του Μπίγκεν. Το μοναστήρι αυτό σταδιακά μεγάλωσε και έφτασε να αποτελείται από πενήντα μοναχές και επτά κοσμικές γυναίκες ενώ είχε δύο εκκλησίες<ref name=":5" />, τρεχούμενο νερό μέσα στα εργαστήρια και σκριπτόριο<ref name=":6" />. Εκείνη την εποχή η Χίλντεγκαρντ μπόρεσε να αφοσιωθεί στο γράψιμό της και, εκτός από το Scivias που συνέχιζε να γράφει, συνέγραψε και μία φυσική ιστορία και ένα ιατρικό κείμενο με τίτλο Αίτια και Ιάσεις.
|