Διοίκηση Κυλληνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Από το 1836 μέχρι το 1838 μιλάμε για Διοίκηση Κυλληνίας και μετά για Διοίκηση Κυναίθης.
μ προσθήκη πληροφοριών
 
Γραμμή 4:
Το χρονικό διάστημα [[1836]]-[[1845]] ίσχυε στο [[Βασίλειο της Ελλάδας]] η [[Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1836|διοικητική διαίρεση του 1836]], με την οποία καταργήθηκε το [[Νομαρχία|νομαρχιακό σύστημα]]. Απότοκο ήταν ο [[Νομός Αχαιοήλιδος|Νομός Αχαΐας και Ήλιδος]] να καταργηθεί, ο οποίος κατόπιν χωρίστηκε στις Διοικήσεις [[Διοίκηση Αχαΐας|Αχαΐας]] με έδρα την Πάτρα, [[Διοίκηση Κυλληνίας|Κυλληνίας]] με έδρα τα Καλάβρυτα, και [[Διοίκηση Ηλείας|Ηλείας]] με έδρα τον Πύργο<ref>Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 67-73.</ref>.
 
Η Διοίκηση Κυλληνίας αποτελείτο από την [[Επαρχία Καλαβρύτων]] και τμήμα της κατηργημένης [[Επαρχία Διποταμίας|Επαρχίας Διποταμίας]] και έδρα της ορίστηκε η [[Καλάβρυτα|Κυναίθη]] (Καλάβρυτα)<ref name="Drakakis, pp.69-71.">Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 69-71.</ref><ref name="Simeiosi">Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 69 [υποσημείωση 3].</ref>. Μετονομάστηκε σε Διοίκηση Κυναίθης με τον νόμο της 22/6/1838 (4/7/1838) (ΦΕΚ 24)<ref name="Louloudis 2010, p. 39">Λουλούδης 2010, σελ. 39.</ref>. Μετονομάστηκε σε Διοίκηση Καλαβρύτων με το Νόμο ΚΕ΄, άρθρο 8, της 55ης ΔεκεμεβρίουΔεκεμβρίου [[1845]]<ref name="Simeiosi"/>.
 
Η Διοίκηση Κυλληνίας απαρτιζόταν [[Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1836|αρχικά]] από 20 δήμους, τους δήμους: [[Δήμος Καλαβρύτων|Καλαβρύτων]], [[Δήμος Κερπίνης|Κερπηνής]], [[Δήμος Κερήνειας|Κερηνείας]], [[Δήμος Σελλινόης|Σελλινόης]], [[Δήμος Λαπαθών|Λαπαθών]], [[Δήμος Βλασσίας|Βλασίας]], [[Δήμος Καλλιφωνίας|Καλλιφωνίας]], [[Δήμος Ψωφίδος|Ψωφίδος]], [[Δήμος Πάου|Πάου]], [[Δήμος Λυκουρίας|Λυκουρίας]], [[Δήμος Κάτω Κλειτορίας|Κάτω Κλειτορίας]], [[Δήμος Κλειτορίας|Κλειτορίας]], [[Δήμος Σουδενών|Σουδενών]], [[Δήμος Κράθιδος|Κραθίδος]], [[Δήμος Αιγών|Αιγών]], [[Δήμος Νεζερών|Νεζερών]], [[Δήμος Σειρών|Σειρών]], [[Δήμος Φελλόης|Φελόης]], [[Δήμος Αροανίας|Αροανείας]] και [[Δήμος Νωνάκριδος|Νωνάκριδος]]<ref>Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 69-70.</ref>. Το [[1837]] οι δήμοι Κερηνείας και Σελλινόης συγχωνεύτηκαν και σχημάτισαν το διευρυμένο [[Δήμος Σελληνόης|Δήμο Σελληνόης]]<ref>Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 69 [υποσημείωση 4].</ref>. Την ίδια χρονιά συγχωνεύτηκαν και οι δήμοι Κάτω Κλειτορίας και Αροανείας και δημιούργησαν το νέο Δήμο Αροανείας<ref>Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 70 [υποσημείωση 1].</ref>. Το [[1840]] οι 18 πια δήμοι της Διοικήσεως Κυναίθης (όπως ονομαζόταν πλέον) μετασχηματίστηκαν σε 9, τους δήμους: Καλαβρύτων, Κερπινής, Λαπαθών, Αροανείας, Ψωφίδος, Κλειτορίας, Νωνάκριδος, Κράθιδος και Φελλόης<ref>Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 70-71.</ref>. Στο μετασχηματισμό αυτό δεν συμπεριελήφθησαν οι οικισμοί του καταργηθέντος Δήμου Νεζερών. Αυτοί δεν προσαρτήθηκαν σε άλλο δήμο της Διοικήσεως Κυναίθης αλλά στον τότε [[Δήμος Φαρών|Δήμο Φαρών]] που ανήκε στη Διοίκηση Αχαΐας<ref>[http://www.eetaa.gr/metaboles/fek/1841/fek_5a_1841.pdf ΦΕΚ 5Α - 08/03/1841, ΒΔ της 22 Ιανουαρίου/3 Φεβρουαρίου 1841]</ref>.
 
Με την εφαρμογή της [[Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1845|διοικητικής διαίρεσης του 1845]], και την κατάργηση του συστήματος των διοικήσεων και υποδιοικήσεων, επανήλθε το νομαρχιακό σύστημα του [[Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1833|1833]] με το οποίο επανασυστάθηκε ο Νομός Αχαΐας και Ήλιδος ενώ η Διοίκηση Κυλληνίας καταργήθηκε και έδωσε τη θέση της στην [[Επαρχία Καλαβρύτων]], που διατήρησε τα όρια και τη σύστασή της ως επαρχία του Νομού Αχαΐας και Ήλιδος<ref name="Louloudis 2010, p. 39"/>.