Σίφωνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 38:
** Για τους σίφωνες, τα ευνοϊκότερα [[Ψυχρό μέτωπο|ψυχρά μέτωπα]] είναι εκείνα που σχηματίζονται μεταξύ θαλάσσιας πολικής και θαλάσσιας τροπικής μετακινούμενης αέριας μάζας, οπότε ο ψυχρός αέρας εισχωρεί κυριολεκτικά, υπό την μορφή πλώρης πλοίου, μέσα στον θερμό αέρα, σε μικρό πάντα ύψος από την επιφάνεια.
Τότε, ο ψυχρός αυτός αέρας υπερκαλύπτει και εγκλωβίζει τον θερμό αέρα, αντί να σφηνωθεί από κάτω του όπως συνήθως, προκαλώντας μια εξαιρετικά ακραία [[Ισορροπία ατμόσφαιρας|ανισορροπία]] και [[
Ταυτόχρονα, η συνάντηση ισχυρών ρευμάτων αέρα από αντίθετες κατευθύνσεις δίνει στην ανοδική στήλη μια περιστροφική κίνηση. Η ήδη ανοδική κίνηση στο κέντρο του κάτω μέρους της ροής αέρα προς τον άξονα περιστροφής, λειτουργεί σαν τουρμπίνα και προκαλεί μεγάλη αύξηση της [[ταχύτητα]]ς του ανέμου μέσα στην στροβιλιζόμενη στήλη.
Γραμμή 126:
Για πολλά χρόνια, πριν από την έλευση της φορητής κάμερας και του [[ραντάρ]] [[Φαινόμενο Ντόπλερ|Doppler (Ντόπλερ)]], οι επιστήμονες δεν διέθεταν τίποτα περισσότερο από αυθαίρετες υποθέσεις ως προς την [[ταχύτητα]] των ανέμων σε έναν σίφωνα. Τα μόνα στοιχεία που μπορούσαν να δώσουν κάποιες πιθανές ενδείξεις για την ταχύτητα του ανέμου μέσα στους σίφωνες, ήταν οι ζημιές που άφηναν πίσω τους όσοι έπλητταν κατοικημένες περιοχές.
Λόγω της έλλειψης τεκμηριωμένων στοιχείων και της σύγχυσης που έμενε μετά την καταστροφή, ωστόσο, υπήρχε μια τάση να «εξογκώνονται» τα νούμερα. Για παράδειγμα, μπορεί κάποιοι να έβλεπαν έναν [[Φωτεινός σηματοδότης|φωτεινό σηματοδότη]] να έχει λυγίσει σε γωνία 30 μοιρών και να πίστευαν ότι χρειαζόταν ένας άνεμος της τάξης των 600 μιλίων / σχεδόν 1.000 χιλιομέτρων την ώρα για να καταφέρει κάτι τέτοιο, αγνοώντας ότι ένα [[αυτοκίνητο]] είχε προηγουμένως εκτοξευτεί πάνω του, τον είχε λυγίσει και μετά το όχημα είχε μετακινηθεί προκειμένου να απελευθερωθεί χώρος για τα σωστικά συνεργεία.<ref>[http://www.tornadoproject.com/ http://www.tornadoproject.com/ The Fujita Scale]</ref> Πολλοί πίστευαν ότι η μέγιστη δυνατή ταχύτητα φτάνει τα 400 μίλια / 640 χιλιόμετρα την ώρα, μερικοί ότι θα μπορούσε να υπερβαίνει τα 500 μίλια / 800 χιλιόμετρα την ώρα, πλησιάζοντας την [[ταχύτητα του ήχου]] και κάποιοι ακραίοι ότι ίσως να είναι ακόμα και [[Αριθμός Μαχ|υπερηχητική]]!
Από τη [[Δεκαετία 1970|δεκαετία του 1970]], ωστόσο, με την ανάπτυξη των μέσων οπτικής καταγραφής και μελέτης, τα νούμερα αυτά περιορίστηκαν σε πιο λογικά όρια. Πάντως χρειάζεται ακόμα προσοχή, διότι τα πρώτα σχετικά με το φαινόμενο [[ντοκιμαντέρ]] και πολλά παλαιά βιβλία, που ίσως να κυκλοφορούν ακόμα και σήμερα σε ρετρό επανεκδόσεις, παρουσιάζουν τέτοιες αβάσιμες θεωρίες και μπορεί κατά καιρούς να επηρεάζουν κάποια έντυπα ή ιστοσελίδες αμφιβόλου ποιότητος.
Στις [[Ηνωμένες Πολιτείες]], από το [[1971]] οι σίφωνες άρχισαν να ταξινομούνται επίσημα με βάση την [[Κλίμακα Φουτζίτα]] (Fujita Scale) και από τις 1 Φεβρουαρίου [[2007]] με βάση την [[Ενισχυμένη Κλίμακα Φουτζίτα]], οι οποίες βασίζονται στην πρακτική εκτίμηση των καταστροφών που προκαλούν. Η Ενισχυμένη Κλίμακα Φουτζίτα / Enhanced Fujita (EF) Scale ήταν μια ενισχυτική αναβάθμιση της παλαιότερης Κλίμακας Φουτζίτα και αναπτύχθηκε μεταξύ του [[2000]] και του [[2004]] από εμπειρογνώμονες ειδικούς, χρησιμοποιώντας μηχανικές εκτιμήσεις της ταχύτητας του ανέμου και καλύτερη περιγραφή των ζημιών. Η Ενισχυμένη Κλίμακα Φουτζίτα σχεδιάστηκε έτσι ώστε ένας σίφωνας που είχε ταξινομηθεί με βάση την αρχική Κλίμακα Φουτζίτα θα μπορούσε να λάβει αντίστοιχη αριθμητική ταξινόμηση από το 0 έως το 5, αλλά με πιο ρεαλιστική ταχύτητα ανέμων και επιπλέον συνυπολογισμό και του είδους της οικοδομής κατά την εκτίμηση των καταστροφών.
Γραμμή 184:
Στη [[Βόρεια Αμερική]], οι σίφωνες κατά κανόνα παρουσιάζονται τους μήνες από Απρίλιο έως Ιούλιο, ενώ ο πλέον επικίνδυνος μήνας είναι ο Μάιος, οπότε στις ΗΠΑ κατά μέσον όρο καταγράφονται 5 σίφωνες την ημέρα.
Λόγω της εντονότερης [[Ηλιακή ενέργεια|ηλιακής ακτινοβολίας και ενέργειας]] και της προκαλούμενης [[Ατμοσφαιρική αστάθεια|ατμοσφαιρικής αστάθειας]], συνήθως εμφανίζονται αργά το απομεσήμερο, από τις 3 μέχρι τις 7 μ.μ. και με μέγιστο κίνδυνο γύρω στις 5 μ.μ. και λίγη ώρα μετά την μεγαλύτερη θερμοκρασία του 24-ώρου. Οι πλέον σφοδροί και καταστρεπτικοί σίφωνες, πάντως, μπορεί να συμβούν σε οποιαδήποτε στιγμή του 24-ώρου, όπως τις βραδινές ή ακόμα και τις πρωινές ώρες.<ref>{{Cite web |url=http://www.chaseday.com/tornadoes-03.htm |title=http://www.chaseday.com/tornadoes-03.htm / A Morning Tornado |accessdate=2010-02-10 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20100213000918/http://www.chaseday.com/tornadoes-03.htm |archivedate=2010-02-13 |url-status=dead }}</ref> Ένα εντυπωσιακό ιστορικό παράδειγμα, θεωρείται το Ξέσπασμα του Τούπελο - Γκαίηνσβιλ (Tupelo - Gainesville tornado outbreak) στις 5 - 6 Απριλίου [[1936]], με 17 σίφωνες και τουλάχιστον 436 θύματα. Μεταξύ των 17 αυτών σιφώνων, υπήρξαν και δύο άκρως βίαιοι και θανατηφόροι, οι οποίοι μάλιστα συνέβησαν σε εντελώς ασυνήθιστες ώρες εκδήλωσης του φαινομένου:
* Ο πρώτος, που εκτιμάται ότι ήταν F5, έπληξε το Τούπελο του [[Μισσισσιππής (πολιτεία ΗΠΑ)|Μισσισσιππή]] στις 5 Απριλίου και 8:30 μ.μ. τοπική ώρα και είχε ως αποτέλεσμα 233 νεκρούς. Μέχρι σήμερα, παραμένει ο τέταρτος πιο θανατηφόρος στην ιστορία των ΗΠΑ. Εδώ αξίζει να αναφερθεί ότι μεταξύ των επιζώντων ήταν και ο 15 μηνών τότε [[Έλβις Πρίσλεϊ]] και η οικογένειά του.
| |||