Peugeot 404: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες αυτοκινήτου
| name = Peugeot 404
| image = [[Αρχείο:Peugeot 404 Injection.jpg|
| manufacturer = {{flagicon|FRA}} [[Peugeot]]
| production = Σοσό, [[Γαλλία]]
| predecessor = [[Peugeot 403]]
| successor = [[Peugeot 504]]
Γραμμή 9:
| body_style = 4-πορτο sedan<br />5-πορτο station wagon<br />2-πορτο coupé<br />2-πορτο convertible<br />2-πορτο pick-up
| layout = Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση
| engine = Βενζίνη: 1.468 cm³<br />1.618 cm³<br />Diesel: 1.816 cm³<br />1.948 cm³<br /
| transmission = 4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο<br />3-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο της ZF
| wheelbase = 2.650 χιλιοστά
| length = 4.442 χιλιοστά (sedan)<br />4.580 χιλιοστά (station wagon)<br />4.492 χιλιοστά (coupé
| width = 1.612 χιλιοστά (sedan
| height = 1.450 χιλιοστά (sedan)<br />1.490 χιλιοστά (station wagon)<br />1.300 χιλιοστά (coupé
| weight = 1.060 - 1.250 κιλά
| designer = [[Μπαττίστα Πινινφαρίνα|Πινινφαρίνα]]
}}
Το '''Peugeot 404''' ήταν ένα μεσαίο οικογενειακό [[αυτοκίνητο]] της κατηγορίας D, που
Αντικατέστησε το [[Peugeot 403]] και αντικαταστάθηκε
== Αισθητική ==
[[Αρχείο:Peugeot 403 et 404 - Flickr - besopha.jpg|thumb|left|300px|Peugeot 403 και Peugeot 404.]]
Το 404 παρουσιάστηκε επίσημα στον Τύπο αυτοκινήτου στις 9 Μαΐου [[1960]] και μπήκε στην παραγωγή 1 ημέρα μετά,<ref>Chronique du XXème siècle, Éditions Chronique, 2013, p. 607.</ref> ενώ λανσαρίστηκε σχεδόν αμέσως. Όπως είχε συμβεί και με τον προκάτοχό του, το [[Peugeot 403]], το 404 είχε σχεδιαστεί επίσης από τον [[Μπαττίστα Πινινφαρίνα]] και ιστορικά ήταν η δεύτερη συνεργασία της Peugeot με τον σχεδιαστικό αυτό οίκο.
Η εξωτερική αισθητική του Peugeot 404 είχε ακολουθήσει τις νεότερες σχεδιαστικές τάσεις των [[ΗΠΑ|αμερικανικών]] αυτοκινήτων της τότε εποχής, καθώς έφερε καμπυλωτό [[παρμπρίζ]], μεγάλα εμπρός και πίσω φτερά, έντονες γωνίες και μυτερά πίσω φώτα, σε αντίθεση με το πιο καμπυλωτό εμπρός και πίσω άκρο του 403. Μάλιστα η γενικότερη εμφάνιση του 404 είχε εμφανείς ομοιότητες με αυτήν των Austin A55 Cambridge / Morris Oxford και του Fiat 1800 / 2100<ref>Σύμφωνα με τον Paul Perrin, Γενικό Διευθυντή της Peugeot S.A. / Jean-Louis Loubet, automobiles Peugeot, une réussite industrielle 1945-1974, Économica, 1990, p.119.</ref> του [[1959]], επίσης σε ντιζάιν του Pininfarina.
== Εκδοχές αμαξώματος ==
[[Αρχείο:Peugeot 404 cab 01.jpg|
Αρχικά, το 404 προσφερόταν αποκλειστικά ως 4-πορτο [[Σεντάν (αυτοκίνητο)|σεντάν]], ενώ
[[Αρχείο:Peugeot 404 cab 02.jpg|
Το πολυτελέστερο 2-πορτο [[καμπριολέ]] έκανε ντεμπούτο τον Οκτώβριο του [[1961]], στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του [[Παρίσι|Παρισιού]], και το 2-πορτο κουπέ τον Οκτώβριο του [[1962]]. Οι εκδοχές coupé και cabriolet είχαν επίσης και σημαντικές αισθητικές αναβαθμίσεις, πλην όμως κατασκευάστηκαν σε περιορισμένα αντίτυπα και μόνο για λίγα χρόνια, καθώς η παραγωγή τους έληξε ταυτόχρονα τον Σεπτέμβριο του [[1968]]. Ως αποτέλεσμα, και οι δύο σήμερα είναι οι πλέον δυσεύρετες και συλλεκτικές, με ιδιαίτερες υψηλές τιμές πώλησης.
Γραμμή 41:
== Κινητήρες ==
[[Αρχείο:Peugeot 404 cab 03.jpg|
Ο συνηθέστερος κινητήρας των 404 ήταν ένας 4-κύλινδρος σε σειρά [[βενζίνη]]ς με [[Εξαερωτήρας|καρμπυρατέρ]], ο οποίος είχε προέλθει από τον προκάτοχο [[Peugeot 403]], αλλά με αύξηση του κυβισμού από 1.468 cm³ σε 1.618 cm³. Ωστόσο, και ο παλαιότερος κινητήρας 1.468 cm³ διατέθηκε και στο 404 Commerciale (5-θέσιο station wagon). Επίσης, λόγω της διακοπής της παραγωγής του 403, τον Νοέμβριο του [[1966]], η Peugeot λανσάρισε αμέσως μετά την φθηνότερη έκδοση 404-8, που έφερε τον κινητήρα 1.468 cm³ του 403 και παρήχθη από το [[1967]] έως το [[1969]]. Η ονομασία της υποδήλωνε ότι ανήκε στην φορολογική τάξη 8CV, σε αντιδιαστολή με την τάξη 9CV του στάνταρ 1.618 cm³, καθώς η φορολογία των αυτοκινήτων στη [[Γαλλία]] βασιζόταν τότε στον κυβισμό του κινητήρα.
Στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της [[Γενεύη]]ς τον Μάρτιο του [[1961]] παρουσιάστηκε μία εκδοχή [[Ηλεκτρονική έγχυση καυσίμου|injection]] του κινητήρα 1.618 cm³ και τελικώς μπήκε στην παραγωγή το [[1962]]. Έγινε έτσι το πρώτο στην ιστορία γαλλικό [[Σεντάν (αυτοκίνητο)|σεντάν]] με [[Ηλεκτρονική έγχυση καυσίμου|ηλεκτρονικό ψεκασμό καυσίμου]]. Τον Οκτώβριο του [[1962]], προστέθηκε ο [[Κινητήρας ντίζελ|πετρελαιοκινητήρας]] 1.816 cm³ του 403 και ένα έτος μετά ο κυβισμός του στο 404 αυξήθηκε στα 1.948 cm³.
Όπως και στο 403, όλοι οι κινητήρες του 404 ήταν 4-κύλινδροι σε σειρά (Ι4). Αρχικά συνδυάζονταν μόνο με 4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, με πλήρη συγχρονισμό σε όλες τις σχέσεις, ενώ το [[1966]] εμφανίστηκε και προαιρετικό 3-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο της εταιρείας ZF.
== Αντικατάσταση του 404 ==
[[Αρχείο:Peugeot_404_XC7_(1973)_at_the_Autotron,_dutch_licence_registration_41-62-XF.JPG|
Ο διάδοχος του Peugeot 404 έφτασε
Το [[1973]], ο δείκτης [[θερμοκρασία]]ς νερού στον πίνακα οργάνων αντικαταστάθηκε από ένα σκέτο προειδοποιητικό λαμπάκι υπερθέρμανσης, ίσως από υπερβολική σιγουριά για την αξιοπιστία του μοντέλου, ενώ ταυτόχρονα το 404 υπέστη και ένα λίφτινγκ στη μπροστινή γρίλια. Στα τέλη του [[1974]], το προαιρετικό αυτόματο κιβώτιο διακόπηκε, λόγω της διαρκούς μείωσης της ζήτησης για το 404 και τελικώς η παραγωγή του στη [[Γαλλία]] έληξε οριστικά τον Μάιο του [[1975]], καθώς οι Ευρωπαίοι έως τότε είχε στραφεί συντριπτικά προς το [[Peugeot 504]]. Ενδεικτικώς, τους 5 πρώτους μήνες τους [[1975]] κατασκευάστηκαν μόλις 15.780 αντίτυπα όλων των εκδοχών αμαξώματος του 404.<ref name=Automobilia1975>{{cite journal| authorlink = René Bellu | title =Automobilia| journal = Toutes les voitures françaises 1975 (salon Paris Oct 1974)| volume = Nr. Spécial 72| page =39|year = 2005|isbn = |publisher=Histoire & collections|location=Paris }}</ref>
== Χώρες κατασκευής ==
[[Αρχείο:Peugeot 404 Argentina.jpg|300px|thumb|left|Peugeot 404 στην [[Αργεντινή]], τοπικής παραγωγής.]]
Εκτός από τις εγκαταστάσεις της εταιρείας στη [[Γαλλία]], το 404 κατασκευάστηκε και σε πολλές άλλες χώρες, ιδίως αναπτυσσόμενες, όπου και γνώρισε επίσης μεγάλη δημοτικότητα. Κατά την παραγωγή του στην [[Αργεντινή]], που διήρκησε μεταξύ του [[1962]] και του [[1980]], συναρμολογήθηκαν 162.583 αντίτυπα όλων των εκδόσεων του 404. Επίσης, κατασκευαζόταν και σε
Το εργοστάσιο στην [[Κένυα]] ήταν και το τελευταίο που κατασκεύασε το 404 και μάλιστα υπάρχουν αντιφατικές αναφορές ως προς το έτος λήξης της παραγωγής του. Σύμφωνα με τον Γαλλικό τύπο αυτοκινήτου, η έκδοση pick-up αποσύρθηκε από την παραγωγή το [[1988]], ενώ η έκδοση [[Σεντάν (αυτοκίνητο)|σεντάν]] το [[1989]].<ref>L'argus de l'automobile, 1er juin 1989.</ref> Ωστόσο, κάποιες άλλες πηγές αναφέρουν ως χρονολογία οριστικής λήξης το [[1991]], επίσης στο ίδιο εργοστάσιο. Συνολικά, το 404 συμπλήρωσε 29 ή 31 έτη παραγωγής σε παγκόσμια κλίμακα, ανάλογα με το ακριβές έτος που το τελευταίο αντίτυπο κύλησε από τη γραμμή παραγωγής.
[[Αρχείο:Mondial de l'Automobile 2010, Paris - France (5059079638).jpg|300px|thumb|right|Αγωνιστικό Peugeot 404.]]▼
Σημειωτέον ότι για αρκετές δεκαετίες σχεδόν όλα τα [[ταξί]] της Δυτικής Αφρικής ήταν Peugeot 404 και υπάρχουν ακόμα και σήμερα αρκετά σε χρήση.
== Αγωνιστικές επιτυχίες ==
▲[[Αρχείο:Mondial de l'Automobile 2010, Paris - France (5059079638).jpg|
Το Peugeot 404 γνώρισε μεγάλη απήχηση και ως αυτοκίνητο [[ράλλυ]], πετυχαίνοντας πολλές νίκες σε αρκετούς αγώνες διεθνώς. Μάλιστα κέρδισε το «Rally Safari» της [[Αφρική]]ς το [[1963]], το [[1966]], το [[1967]] και το [[1968]].
== Παραγωγή ==
Ακολουθούν τα νούμερα παραγωγής της κάθε εκδοχής αμαξώματος του 404.<ref> Xavier Chauvin, La Peugeot 404, la Lionne de Sochaux, E.T.A.I, 2010, 192 p. (ISBN 978-2-7268-8960-2).</ref>
{| class="wikitable"
|'''Εκδοχή<br />αμαξώματος'''
|'''Αντίτυπα'''
|-
|'''Berline'''
|style="text-align: right;"|1.672.395
|-
|'''Familiale'''
|style="text-align: right;"|160.246
|-
|'''Break'''
|style="text-align: right;"|233.486
|-
|'''Coupé'''
|style="text-align: right;"|6.837
|-
|'''Cabriolet'''
|style="text-align: right;"|10.387
|-
|'''Pick-up'''
|style="text-align: right;"|802.023
|-
|'''Σύνολο'''
|style="text-align: right;"|'''2.885.374'''
|}
== Φωτογραφίες ==
Ακολουθεί ένας κατάλογος φωτογραφιών όλων των εκδοχών αμαξώματος του 404.
{| class="wikitable"
|-
Γραμμή 83 ⟶ 119 :
== Βιβλιογραφία ==
* Dominique Pagneux, «La 404 de mon père
* Renaud Siry, «Peugeot 404 de mon enfance», éditions E.T.A.I., 2016. ISBN 979-10-283-0129-3.
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
|