Σταμάτης Κλεάνθης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dkokkoros (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 13:
Τα έργα του Κλεάνθη έχουν ιδιαίτερη αρχιτεκτονική σημασία διότι αποτελούν τα πρώτα δείγματα νεοελληνικού [[μεσογειακός ρυθμός|μεσογειακού ρυθμού]]. Ήταν πολύ γνωστός στο εξωτερικό αφού ήταν ο πρώτος Έλληνας εκθέτης στην Έκθεση του "[[Κρύσταλ Πάλας]]" του [[Λονδίνο|Λονδίνου]] και στην οποία έλαβε το πρώτο χρυσό Βραβείο.
 
Εκτός όμως των αρχιτεκτονικών του δραστηριοτήτων είχε επιδοθεί και σε επιχειρήσεις σχετικές με τη τέχνη του. Από το 1835 αναζητούσε μαζί με τον αρχαιολόγο [[Λουδοβίκος Ρος|Λουδοβίκο Ρος]] και τον [[Έντουαρτ Σάουμπερτ]] μάρμαρα κατάλληλα για τις αναστηλώσεις της Ακροπόλεως στο Μαράθι.<ref>{{Cite book|title=Ορυχεία στο Αιγαίο. Βιομηχανικά Αρχαιολογία στην Ελλάδα.|first=Παπαστεφανάκη Λήδα (επιμέλεια)|last=Μπελαβίλας Νίκος|publisher=Μέλισσα|isbn=978 960 204 284 7|year=2009|location=Αθήνα|page=170-172|quote=}}</ref> ΑρόγτεραΑργότερα εκμίσθωσε τα λατομεία μαρμάρου της Τήνου, της Πάρου και τελικά της Πεντέλης, τα μάρμαρα εκ των οποίων χρησιμοποιούσε στις επενδύσεις των κτιρίων του. Για τα δείγματα αυτά των [[Ελληνικό μάρμαρο|μαρμάρων]] είχε τιμηθεί στο Λονδίνο με το Α΄ Χρυσό Βραβείο.
 
Ο Κλεάνθης είχε νυμφευθεί την Ευφροσύνη Καρατζά, κόρη του [[Ιωάννης Ν. Καρατζάς|Ιωάννη Ν. Καρατζά]], διερμηνέα της Υψ. Πύλης και αδελφή του στρατηγού Γεωργίου Καρατζά. Πέθανε το [[1862]] στην [[Αθήνα]] από ατύχημα σε ένα από τα λατομεία του, άτεκνος.