Οξείδιο του ψευδαργύρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Zinc oxide.jpg|right|200px|thumb|Το ZnO υπό μορφή σκόνης]]

Το '''οξείδιο του Ψευδαργύρου''' είναι [[χημική ένωση]] [[οξυγόνο]]υ (Ο) και [[ψευδάργυρος|ψεδαργύρου]] (Zn), εξ ου και [[οξείδιο]], με μοριακό τύπο '''ZnO'''. Είναι σχεδόν αδιάλυτη στο [[νερό]] αλλά διαλυτή σε [[οξύ|οξέα]] ή [[αλκάλια]]. Υφίσταται ως λευκή σκόνη, κοινώς γνωστή ως το "λευκό του ψευδαργύρου" σε λευκούς εξαγωνικούς [[κρύσταλλος|κρυστάλλους]]. Παραμένει λευκή όταν εκτεθεί σε υδρόθειο όπως και στην [[υπεριώδης ακτινοβολία|υπεριώδη ακτινοβολία]]. Το κρυσταλλικό οξείδιο του ψευδαργύρου εμφανίζει το [[πιεζοηλεκτρικό φαινόμενο]] και είναι θερμοχρωμικό (δηλαδή αλλάζει χρώμα από λευκό σε κίτρινο όταν θερμανθεί και επανακτά το λευκό, όταν επανέλθει στην αρχική θερμοκρασία). Το οξείδιο του ψευδαργύρου αποσυντίθεται σε [[ατμός|ατμούς]] ψευδαργύρου και οξυγόνο στους 1975 °C περίπου. Το υψηλής ποιότητας μονοκρυσταλλικό ZnO είναι σχεδόν διαφανές. Ατμοί οξειδίου του ψευδαργύρου παράγονται κατά την τήξη [[ορείχαλκος|ορειχάλκου]] διότι το [[σημείο τήξης]] του ορειχάλκου είναι κοντά στο σημείο τήξης του ψευδαργύρου. Έκθεση του ανθρώπου σε οξείδιο του ψευδαργύρου αιωρούμενου στον αέρα όπως επίσης και κατά την διάρκεια συγκόλλησης μπορεί να προκαλέσει αρνητικές επιπτώσεις, προκαλώντας νευρική ασθένεια γνωστή ως "ασθένεια του μεταλλικού καπνού".