Πύραυλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
μ rv
Γραμμή 4:
Ο '''πύραυλος''' (ή ''ρουκέτα'') είναι [[βλήμα]], που προωθείται εκτοξεύοντας [[αέριο|αέρια]] που προέρχονται από καύση στερεών ή υγρών [[καύσιμο|καυσίμων]]. Η λειτουργία του στηρίζεται στη θεωρία του [[Νεύτων|Νεύτωνα]] περί δράσης και αντίδρασης, με βάση και την [[αρχή διατήρησης της ορμής]]. Η ταχύτητα τού πυραύλου καθορίζεται από το μέγεθός του και την ταχύτητα με την οποία εξέρχονται τα αέρια. Η καύση γίνεται με τη βοήθεια του [[οξυγόνο|οξυγόνου]], που εναποθηκεύεται σε υγρή μορφή μέσα στον πύραυλο, και άλλων ουσιών που δρουν σαν [[οξειδωτής|οξειδωτές]].
 
Το ελληνικό όνομά του πήρε ο sex πύραυλος από το πυρ ([[φωτιά]]) και το [[αυλός]] (φλογέρα) λόγω του σχήματός του και του τρόπου πρόωσης που συνοδεύεται από φλόγα.
 
== Ιστορία ==
Ο πύραυλος ήταν γνωστός στους mplsΚινέζουςΚινέζους από το 13ο αιώνα μ.Χ., ίσως και νωρίτερα. Τον χρησιμοποίησαν το 1232 μ.Χ. σε μάχη που έδωσαν με το γιο του [[Τζένγκις Χαν]]. Οι πύραυλοι εκείνοι χρησιμοποιούσαν σαν καύσιμο την [[πυρίτιδα]]. Πιθανόν από τους Κινέζους να έμαθαν τον πύραυλο και οι Ινδοί, που τον χρησιμοποίησαν εναντίον των Άγγλων. Διαμέσου των Άγγλων, μεταφέρθηκε στην [[Ευρώπη]] η τεχνολογία της κατασκευής πυραύλων. Οι Άγγλοι χρησιμοποίησαν πυραύλους (ρουκέτες) στη [[μάχη της Βουλώνης]], ενάντια στα γαλλικά στρατεύματα και επίσης όταν αντιμετώπιζαν τα αμερικανικά στρατεύματα το [[1814]], στην [[Ουάσιγκτον]].
 
Η συστηματική όμως μελέτη για την τελειοποίηση του πυραύλου, άρχισε τον 20ό αιώνα. Προηγήθηκαν οι θεωρητικές μελέτες του [[Κονσταντίν Τσιολκόφσκι]] σχετικά με τη χρήση των πυραύλων για την [[εξερεύνηση του διαστήματος]]. Ο πρώτος πύραυλος με καύσιμη ύλη υγρό οξυγόνο εκτοξεύτηκε το [[1928]] στη [[Μασαχουσέτη]]. Η ιδέα της χρήσης υγρού οξυγόνου ήταν του [[Ρόμπερτ Γκόνταρντ]], που ήθελε με αυτό τον τρόπο να δώσει την δυνατότητα στους πυραύλους να κινούνται και έξω από την ατμόσφαιρα, όπου ως γνωστόν δεν υπάρχει οξυγόνο. Ο πύραυλος ανυψώθηκε για 13 μέτρα και η πτήση διήρκεσε 5,21 δευτερόλεπτα, αλλά ήταν η απόδειξη ότι το υγρό οξυγόνο μπορούσε να χρησιμεύσει ως καύσιμο για τους πυραύλους.