Ράφτης Αρκαδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ράφτης''' του Δημοτικού διαμερίσματος Ράφτη του πρώην [[Δήμος Ηραίας|Δήμου Ηραίας]] της Δημοτικής Ενότητας Ηραίας του [[Δήμος Γορτυνίας|Δήμου Γορτυνίας]] ανήκει στον [[Νομός Αρκαδίας|Νομό Αρκαδίας]]. Ο οικισμός είναι χτισμένος στην άκρη της πλαγιάς των τελευταίων ορεινών όγκων του [[Μαίναλο|Μαινάλου]] σε υψόμετρο 720 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο Ράφτης έχει μαγευτική και πλούσια θέα προς την Κοιλάδα του [[Αλφειός|Αλφειού]] και τα απέναντι βουνά και χωριά της [[Ανδρίτσαινα Ηλείας|Ανδρίτσαινας]].

Ο Ράφτης από παλιά ήταν μεγάλο κεφαλοχώρι της [[Ηραία Αρκαδίας|Ηραίας]] και αποτελεί πέρασμα και σύνδεση με την Δημητσάνα οπότε από παλιά ήταν γνωστό χωριό που είχε αναπτύξει εμπόριο. Ο πληθυσμός του χωριού σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ανερχόταν στου 92 μόνιμους κατοίκους, ενώ σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ο Ράφτης είχε 290 μόνιμους κατοίκους. Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία αλλά και με την γεωργία σε μικρότερο βαθμό όμως.

Συμπαθητική είναι και η κεντρική πλατεία του χωριού. Πανέμορφη είναι η πετρόκτιστη εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στην είσοδο του χωριού, χτισμένη το 1901. Απέναντι από το ναό είναι η προτομή του πρωτοκλέφτη Θανάση Ραφτιώτη. Λίγο πριν την είσοδο στο χωριό από τον δρόμο της Αράχωβας, και απέναντι από τον επαρχιακό δρόμο, διακρίνεται κολλημένο σε απότομο βράχο το Ασκηταριό των Μεγίστων Ταγιαρχών (1697) με το μικρό εκκλησάκι του, ένας τόπος που χρησίμευσε σαν καταφύγιο των ντόπιων κατά τον αγώνα του 21. Σε κοντινή απόσταση και αρκετά χαμηλότερα σώζονται σφηνωμένες ανάμεσα στα βράχια ενετικές πολεμίστρες που και αυτές υπήρξαν καταφύγιο κατά τις περιόδους των διωγμών κατά την Τουρκοκρατία. Και οι δύο θέσεις είναι ορατές και προσβάσιμες με μονοπάτια από τον επαρχιακό δρόμο.