Ιωάννινα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Fon7 (συζήτηση | συνεισφορές) |
Fon7 (συζήτηση | συνεισφορές) |
||
Γραμμή 60:
Οι ανταγωνισμοί Ελλάδος και Ιταλίας για την Αλβανία,οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα αλλά και ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος που ήταν σε εξέλιξη,οδήγησαν την Ιταλία στο να καταλάβει κομμάτι της Ηπείρου.Τα Ιωάννινα καταλήφθηκαν στις 28 Μαΐου 1917.Άμεσα εμφανίστηκαν προβλήματα με κύριο αυτό της τροφοδοσίας.Στα τέλη Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους μετά από διαβουλεύσεις με τις υπόλοιπες χώρες της Αντάντ οι Ιταλοί άρχισαν να αποχωρούν από το κομμάτι που είχαν καταλάβει.<ref>{{Cite web|url=https://argolikoslibrary.files.wordpress.com/2018/05/ceb7-ceaecf80ceb5ceb9cf81cebfcf82-cebaceb1cf84ceac-cf84cebfcebd-ceb1ce84-cf80ceb1ceb3cebacf8ccf83cebcceb9cebf-cf80cf8ccebbceb5cebccebf.pdf|title=Η Ήπειρος κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο Η ιταλική κατοχή, 1917|last=|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://olympias.lib.uoi.gr/jspui/bitstream/123456789/6238/1/6.%20%CE%97%20%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%AE%20%CF%84%CE%BF%CF%85%201917-1919.pdf|title=Η ΙΤΑΛΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΤΟΥ 1917-1919 ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΗΠΕΙΡΟΥ|last=|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
Μετά τη [[Μικρασιατική καταστροφή]] (1922) και την [[ανταλλαγή πληθυσμών]], οι περισσότερες τούρκικες οικογένειες αποχώρησαν για την [[Τουρκία]] και ταυτόχρονα εγκαταστάθηκαν στην πόλη των Ιωαννίνων πολλοί Έλληνες πρόσφυγες από τη [[Μικρά Ασία]].Δημιουργήθηκαν προσφυγικά χωριά που σήμερα αποτελούν προάστια της πόλης των Ιωαννίνων όπως η [[Ανατολή Ιωαννίνων|Ανατολή]],η Μπάφρα και η [[Νεοκαισάρεια Ιωαννίνων|Νεοκαισάρεια]].<ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20090608075446/http://www.anatoli.gov.gr/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=79&Itemid=210|title=Ιστορία|last=|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
Στο διάστημα του μεσοπολέμου η πόλη προσπαθεί να μεταλλαχθεί από μια οθωμανική πόλη σε μια σύγχρονη πόλη του 20ου αιώνα.Υπάρχουν όμως προβλήματα σε αυτήν την μετάβαση.Η πόλη χάνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο που είχε και καταλήγει σε ένα επαρχιακό διοικητικό κέντρο.Το εμπόριο και η οικονομία φθίνει.Το ίδιο συμβαίνει και στην βιοτεχνία αλλά και τον πληθυσμό.Την δεκαετία του 30' υπάρχει μια ανάκαμψη.Πρωταγωνιστικό ρόλο θα παίξει ο μητροπολίτης Ιωαννίνων και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Ελλάδος [[Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων|Σπυρίδων]] με την βοήθεια των κληροδοτημάτων των [[Εθνικοί ευεργέτες|εθνικών ευεργετών]].Αυτό θα φανεί από την δημιουργία νέων κτηρίων.Ο ιδιωτικός τομέας δείχνει μια κινητικότητα.Η πορεία αυτή όμως θα ανακοπεί από την έναρξη του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|δευτέρου παγκοσμίου πολέμου]].<ref>{{Cite web|url=https://zsgiannina.gr/wp-content/uploads/2017/02/608.2-149-165.pdf|title=μεσοπολέμου απάνθισμα|last=|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
Το 1944, κατά τη διάρκεια της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|γερμανικής Κατοχής]], σχεδόν το σύνολο της εβραϊκής κοινότητας της πόλης ([[Ρωμανιώτες]]), εστάλησαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Πολωνία και τη Γερμανία, από τους οποίους ελάχιστοι επέστρεψαν. Πολλές μαρτυρίες αναφέρουν ότι η κοινότητα είχε προειδοποιηθεί από Χριστιανούς των Ιωαννίνων και από το ΕΑΜ για τον επερχόμενο εκτοπισμό. Ωστόσο, πρόσωπα με μεγάλη επιρροή, όπως ο έμπορος και θρησκευτικός παράγων Σαμπεθάι Καμπιλή, πίστευαν ότι μπορούσαν να εξαγοράσουν τους Γερμανούς εφοδιάζοντας τους με ό,τι ζητούσαν, και προτίμησαν να παραμείνουν στην πόλη. Μερικοί Εβραίοι που φυγαδεύτηκαν διασώθηκαν από τον εκτοπισμό. Κατά τη Ρωμανιώτισα συγγραφέα Rae Dalven, "''η άμεση αιτία αυτής της τραγωδίας ήταν η ακούσια προδοσία ενός επίμονου και ισχυρογνώμονα θρησκευτικού ηγέτη [Καμπιλή]''."<ref>Ελένη Κουρμαντζή, "Γιωσέφ Ελιγιά - Σαμπεθάι Καμπιλή. Ιδεολογικά προβλήματα στην προπολεμική Ισραηλιτική κοινότητα Ιωαννίνων", ''Δωδώνη. Επιστημονική Επετηρίς Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων'', 24 (1993), σ. 205.</ref> Στη σύγχρονη εποχή διατηρείται η Εβραϊκή Συναγωγή Ιωαννίνων.
| |||