Τράπεζα της Ελλάδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 44:
 
==Ιστορικό==
[[Εικόνα:Bankofgreece-320px.jpg|thumb|right|270px|Το κεντρικό κτήριο της Τράπεζας της Ελλάδος στην [[Αθήνα]], επί της οδού Πανεπιστημίου 21.]]
Λίγα χρόνια μετά τη [[Μικρασιατική Καταστροφή]] και το τέλος του [[Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος|Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου]] η [[Ελλάδα]] περνούσε από βαθιά κοινωνική, οικονομική και πολιτική κρίση. Η [[Κοινωνία των Εθνών]], μέλος της οποίας ήταν και η Ελλάδα, θεωρούσε ασύμβατο η τράπεζα μίας χώρας η οποία έχει το εκδοτικό προνόμιο (να τυπώνει δηλαδή χρήμα), να ασκεί ταυτόχρονα και εμπορική δραστηριότητα. Ζητήθηκε λοιπόν από την Ελληνική Κυβέρνηση να πάψει η [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος]], η οποία εκτύπωνε μέχρι τότε τα χαρτονομίσματα στην Ελλάδα, να είναι ταυτόχρονα και εμπορική. Η Ελληνική Κυβέρνηση τελικά αποφάσισε ακριβώς το αντίστροφο. Δηλαδή να ιδρυθεί μια νέα τράπεζα, στην οποία θα μεταφέρονταν τόσο το εκδοτικό προνόμιο όσο και όλες οι υπηρεσίες και τα λογιστικά μεγέθη που απέρρεαν από τη δραστηριότητα αυτή. Βάσει ενός Παραρτήματος του [[Πρωτόκολλο της Γενεύης|Πρωτοκόλλου της Γενεύης]] της [[15 Σεπτεμβρίου|15ης Σεπτεμβρίου]] [[1927]], ιδρύεται η Τράπεζα της Ελλάδος. Οι εργασίες της ξεκίνησαν στις [[14 Μαΐου]] [[1928]], με πρώτο Διοικητή τον [[Αλέξανδρος Διομήδης|Αλέξανδρο Διομήδη]]. Από τότε έως και την αντικατάσταση του εθνικού νομίσματος από το [[ευρώ]] το [[2002]] η Τράπεζα της Ελλάδος είχε το αποκλειστικό προνόμιο της έκδοσης χαρτονομισμάτων.
 
Γραμμή 50:
 
===Το κεντρικό κτίριο===
Αρχικά, η Τράπεζα της Ελλάδος φιλοξενήθηκε στο κτίριο της [[Κτηματική Τράπεζα|Κτηματικής Τράπεζας]] στην οδό Πανεπιστημίου. Το [[1929]] προκήρυξε διαγωνισμό για την κατασκευή του κτιρίου, των κεντρικών της γραφείων, όμως τελικά καμία από τις υποψηφιότητες δεν επιλέχθηκε. Έτσι παρότι υπήρχαν πολλοί που υποστήριζαν την αναγκαιότητα της επανένωσης της Τράπεζας της Ελλάδος με την Εθνική Τράπεζα, μία δεκαετία αργότερα στις [[4 Απριλίου]] [[1938]], εγκαινιάζεται το κεντρικό της κτίριο, πάλι επί της οδού Πανεπιστημίου, το οποίο και διατηρεί μέχρι σήμερα. Το κτίριο αυτό επεκτεινόταν όσο οι ανάγκες της τράπεζας μεγάλωναν. Έτσι, έγιναν επεκτάσεις λίγο μετά τον [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]], τη [[Δεκαετία 1970|δεκαετία του 1970]] και τέλος το [[1982]]. Το [[1989]] χαρακτηρίστηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το [[Υπουργείο Πολιτισμού]].
Το [[1989]] χαρακτηρίστηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το [[Υπουργείο Πολιτισμού]].
 
<div style='text-align: center;'>