Μυθολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι μύθοι είναι γενικά ιστορίες βασισμένες στην [[παράδοση]] και το [[θρύλος|θρύλο]], προορισμένες αρχικά να ερμηνεύσουν το πώς ξεκίνησε η δημιουργία σε κοσμικό και τοπικό επίπεδο με μύθους της δημιουργίας ή ιδρυτικούς μύθους. Για παράδειγμα, υπάρχουν μύθοι δημιουργίας σε όλες τις μυθολογίες του πλανήτη που ασχολούνται με [[κοσμολογία|κοσμολογικά]] προβλήματα (η δημιουργία του σύμπαντος, των άστρων κλπ.) Υπάρχουν, επίσης, ιδρυτικοί μύθοι, που ερμηνεύουν αιτιολογικά την έναρξη λειτουργίας μιας πόλης. Η [[Αθήνα]], η [[Ρώμη]], το [[Βυζάντιο]] (η [[Κωνσταντινούπολη (Βυζαντινή)|Κωνσταντινούπολη]]) και πάμπολλες άλλες, είναι πόλεις που διαθέτουν τον ιδρυτικό τους μύθο. Οι μύθοι ερμηνεύουν, επίσης, φυσικά φαινόμενα, ανεξήγητα [[πολιτισμός|πολιτισμικά]] κενά και ό,τι άλλο δεν μπορεί να ερμηνευθεί ορθολογικά. Ωστόσο, δε δημιουργήθηκαν όλοι οι μύθοι για ερμηνευτικούς σκοπούς. Στους περισσότερους εμπλέκεται μια υπερφυσική δύναμη ή [[θεότητα]], αλλά αυτό δεν αποκλείει από την επικράτεια της μυθολογίας θρύλους και απλές αφηγήσεις που πέρασαν μέσω της προφορικής παράδοσης από γενεά σε γενεά. Οι [[Αδελφοί Γκριμ]], για παράδειγμα, έδειξαν με πειστικό τρόπο ότι υπάρχει μυθολογικό περιεχόμενο ακόμα και στα ταπεινότερα [[παραμύθι|παραμύθια]]α.

Οι μυθολογικές μορφές τις περισσότερες φορές συνδέονται με κάποιες [[θρησκεία|θρησκείες]], όπως και οι μυθολογίες. Ορισμένοι χρησιμοποιούν τις λέξεις ''μύθος'' και ''μυθολογία'', προκειμένου να χαρακτηρίσουν τις ιστορίες κάποιας θρησκείας ως ψευδείς ή τουλάχιστον αμφίβολες. Ο όρος χρησιμοποιείται συχνά με αυτόν τον τρόπο για να περιγράψει θρησκείες που ιδρύθηκαν από αρχαίες κοινωνίες και περιέχουν στοιχεία από τη [[Ρωμαϊκή μυθολογία|Ρωμαϊκή]], την [[Ελληνική μυθολογία|Ελληνική]] ή τη [[Σκανδιναβική μυθολογία]]. Ωστόσο, είναι σημαντικό να διατηρούμε κατά νου ότι ενώ κάποιοι βλέπουν το Σκανδιναβικό και το Κελτικό πάνθεο ως απλά παραμύθια, υπάρχουν σήμερα κοινότητες στην [[Ευρώπη]] που το βλέπουν ως ραχοκοκκαλιά της θρησκείας τους, αν και οι σύγχρονες εκδοχές αυτών των πίστεων λίγο μοιάζουν με τις αρχαίες θρησκείες, (βλ. [[Νεοπαγανισμός]]). Από την άλλη, υπάρχουν πολλοί που δε θεωρούν ως ιστορικά αληθείς τους μύθους που περιβάλλουν την προέλευση και την ανάπτυξη θρησκειών, όπως ο [[Χριστιανισμός]], ο [[Ιουδαϊσμός]] ή το [[Ισλάμ]]. Σε κάθε περίπτωση, αντί να εμπλέκεται κανείς με την ιστορικότητα ή μη τέτοιων ιδρυτικών ουσιαστικά μύθων είναι προτιμότερο να στρέφεται προς το δυναμισμό τους και τις ανάγκες που ικανοποιούν για την ανθρώπινη ψυχή.

Ορισμένοι άνθρωποι, ιδιαίτερα όσοι ακολουθούν αποκαλυπτικές θρησκείες που δικαιολογούν την ύπαρξή τους με όρους αυθεντικότητας των γραφών, πιθανώς προσβάλλονται, όταν χαρακτηρίζεται κάποια όψη της πίστης τους ως έκφραση του μύθου. Μια όψη της [[θεμελιοκρατία|θεμελιοκρατίας]]ς στην αυστηρή της έννοια απαιτεί να εκλαμβάνεται ως αληθές λεπτομερειακά ό,τι καταγράφεται στις ιερές γραφές. Όμως, οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα συμφωνούν ότι κάθε θρησκεία έχει ένα σώμα μύθων που εκφράζουν βαθύτερες αλήθειες, αόρατες στο εξωτερικό τους επίπεδο.

Σειρές ή ταινίες επιστημονικής φαντασίας και βιβλία φανταστικής λογοτεχνίας παράγουν τους δικούς τους μύθους. Ο ''Ταρζάν'', ο ''Πόλεμος των Άστρων'', η σειρά ''Σταρ Τρεκ'' ή ακόμα η ταινία ''Μάτριξ'', διαθέτουν ισχυρό μυθολογικό υπόβαθρο και αρχετυπικές όψεις που μπορούν κάλλιστα να εξελιχθούν σε αφήγηση με ισχυρό [[Φιλοσοφία|φιλοσοφικό]] υπόβαθρο ή να παράγουν το δικό τους φιλοσοφικό σύστημα. Αυτού του είδους τα θέματα δεν ανήκουν στην επικράτεια της μυθολογίας, αλλά παρέχουν το κατάλληλο συγκινησιακό και φιλοσοφικό υπόστρωμα για τις ψυχολογικές ανάγκες κάποιων ανθρώπων. Εξαιρετικό παράδειγμα αυτής της άποψης αποτελεί τόσο ο ''Άρχοντας των Δακτυλιδιών'' του [[Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν|Τζων Ρ. Ρ. Τόλκιν]] (''J. R. R. Tolkien'') ή η ''Γαιοθάλασσα'' της [[Ούρσουλα Λε Γκεν]].

Ωστόσο, η φανταστική λογοτεχνία δεν μπορεί να φτάσει στο μέγιστο βάθος της ανθρώπινης ψυχολογίας, όπως ο μύθος, εκτός και αν το θέμα γίνει απόλυτα πιστευτό. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι η ''μυθολογία Κθούλου'' στηρίζεται σε πραγματικές ιστορίες και κυρίως στην ύπαρξη ενός φανταστικού βιβλίου, του ''Νεκρονομικόν''. Γύρω από τον κεντρικό πυρήνα αυτού του βιβλίου ο Αμερικανός συγγραφέας [[Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ|Χάουαρντ Φ. Λάβκραφτ]] δημιούργησε τη δική του τεχνητή μυθολογία, που άγγιξε ένα μεγάλο πλήθος σε όλο τον κόσμο.