Αθανάσιος Ψαλίδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Έργο: Εισαγωγή πηγής από την ψηφιακή βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κρήτης
→‎Αναφορές: Προσθήκη για το ανέκδοτο έργο του από το Εργαστήριο Ερευνών Νεοελληνικής Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Γραμμή 26:
Την εποχή που δίδαξε στα Ιωάννινα υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες της πόλης. Συμμετείχε σε [[δημογεροντία|δημογεροντίες]], ως ένορκος σε τοπικά δικαστήρια, και ακόμη, επειδή ήξερε ξένες γλώσσες, ο ίδιος ο [[Αλή Πασάς]] τον είχε αποστείλει σε διπλωματικές αποστολές στην Ευρώπη εκ μέρους του. Χαρακτηρίζονταν από κάποιους «αρχιδιδάσκαλος των Ιωαννίνων». Επίσης υποδεχόταν επισήμους κι έτσι γνώρισε τον Άγγλο ποιητή και φιλέλληνα [[Λόρδος Βύρων|λόρδο Βύρωνα]], το Γάλλο περιηγητή [[Φρανσουά Πουκεβίλ]] και τον Άγγλο γιατρό [[Χένρι Χόλλαντ]] που έγραψε: "''Ο Ψαλίδας δεν είναι μόνο ένας πολύπλευρος επιστήμονας, αλλά κι ένας εξαιρετικός και εύγλωττος ομιλητής. Με απίστευτη ευκολία, μιλά τόσο την αρχαία όσο και τη σημερινή μορφή της ελληνικής γλώσσας, την ιταλική, τη γαλλική, τη γερμανική και τη ρωσική. Μιλάει έντονα και με μεγάλη δύναμη σε οποιοδήποτε θέμα της τέχνης, της επιστήμης, της φιλολογίας και ειδικά για την ένδοξη πατρίδα του, την Ελλάδα. Κατέχει τις φυσικές επιστήμες, τις οποίες σπούδασε στη Γερμανία(''εννοούσε Αυστρία''), αλλά από τη φύση του έχει μεγαλύτερη κλίση προς τη φιλοσοφική έρευνα. Ο ζήλος του για τη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία και την ποίηση είναι μεγάλος"''.
 
===Η στάση του για το γλωσσικό ζήτημα και την απελευθέρωση των Ελλήνων===
ΕνώΣχετικά με τη γλώσσα, ενώ με τα πρώτα του έργα υιοθετούσε την αρχαΐζουσα [[καθαρεύουσα]], μετά τη διαμονή του στη Βιέννη όπου ήλθε σ' επαφή με φιλελεύθερες ιδέες, χρησιμοποιούσε την άμεση, ζωντανή [[δημοτική γλώσσα|δημοτική]]. Μάλιστα δεν δεχόταν ούτε την μέση οδό του [[Αδαμάντιος Κοραής|Αδαμάντιου Κοραή]] με την [[καθαρεύουσα]]. Θεωρείται ένας από τους πιθανούς συγγραφείς της «[[Ελληνική Νομαρχία|Ελληνικής Νομαρχίας]]»(1806), έργο που δεν υπογράφεται κι επισήμως δεν αποδίδεται επιστημονικά ακόμα σε συγκεκριμένο συγγραφέα, καθώς και της έμμετρης σάτιρας «[[Ρωσσαγγλογάλλος|Ρωσαγγλογάλλου]]»(1812).
 
Ήταν ένθερμος υποστηρικτής της απελευθέρωσης του Γένους από τον τουρκικό ζυγό και αρχικά, όσο ήταν νέος, στήριζε τις ελπίδες του στη Ρωσία, όπως φαίνεται από το προοίμιο του έργου του ''Αληθής Ευδαιμονία,'' όπου παρακαλεί την [[Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας|Αικατερίνη Β' της Ρωσίας]] να επέμβει για λογαριασμό των Ελλήνων. Δεν είναι γνωστό αν και πότε μυήθηκε στη [[Φιλική Εταιρεία]].
 
===Τα τελευταία του χρόνια===
Γραμμή 37 ⟶ 39 :
Ο Ψαλίδας εξέδωσε μερικά βιβλία κατά τη νεαρή του ηλικία, όσο ζούσε στη Βιέννη, όπου είχε και πρόσβαση σε ένα από τα πρώτα τυπογραφεία με ελληνικά βιβλία, αυτο των [[Αδερφοί Μαρκίδες Πούλιου|αδελφών Μαρκίδη Πούλιου]].
 
Το 1791, στα 24 του, εξέδωσε το φιλοσοφικό έργο του «'''''Αληθής Ευδαιμονία'''''», γραμμένο σε αρχαΐζοντα ελληνικά και στα λατινικά. Με το έργο αυτό, που στο προοίμιο αφιερώνει με διθυράμβους στην "''κραταιοτάτη Άνασσα''" τσαρίνα [[Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας|Αικατερίνη Β' της Ρωσίας]]<ref name=":1">{{Cite web|url=https://books.google.gr/books?id=1NtYAAAAcAAJ&pg=PP5&dq=intitle:Vera+felicitas+1791&as_brr=3&hl=el&source=gbs_selected_pages&cad=2#v=onepage&q=intitle%3AVera%20felicitas%201791&f=false|title=Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Νεοελληνικών Σπουδών - Πανεπιστημίου Κρήτης|last=|first=Πανεπιστήμιο Κρήτης - Ρέθυμνο|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>, επανεξετάζει και επανατοποθετεί θεμελιώδη ζητήματα του [[Διαφωτισμός|Διαφωτισμού]], όπως η ύπαρξη του Θεού, η [[αθανασία]] της ψυχής, η μετά θάνατον ανταμοιβή("''αντίδοσις''"), η ελευθερία του ανθρώπου και τα όριά της<ref name=":1" />. Στο έργο αυτό εκθιειάζει τη γνώση, τη μόρφβση κι εξορκίζει την άγνοια, που χαρακτηρίζει αποτέλεσμα της κυριαρχίας των παθών πάνω στο νου. Το έργο αυτὸ είχε προγραμματισθεί νὰ κυκλοφορήσει σε τρεις τόμους, ωστόσο από τα πιεστήρια βγήκε μόνο ο πρώτος τόμος, που περιέχει και τη λατινικὴ μετάφραση του κειμένου, που επιμελήθηκε ο ίδιος ο Ψαλίδας. Εκεί αναφέρει ως πρώτος Έλληνας αποσπάσματα από το φιλόσοφο του ορθολογισμού [[Ιμμάνουελ Καντ]],<ref name=":0">{{Cite web|url=https://books.google.at/books?id=tFqXDwAAQBAJ&pg=PA46&lpg=PA46&dq=athanasios+psalidas+wien&source=bl&ots=-41AwTuFWT&sig=ACfU3U35_77md6CHk3vCKUAZCveFkCMYHA&hl=en&sa=X&ved=2ahUKEwio-P-_guPnAhWNRBUIHXE3ChMQ6AEwD3oECAcQAQ#v=onepage&q=athanasios%20psalidas%20wien&f=false|title=The Rennaisance of the Levant: Arabic and Greek discourses of Reform in the Age of Nationalism|last=Kreuz|first=Michael|ημερομηνία=2019|website=|publisher=Walter de Gruyter GmbH|archiveurl=|archivedate=21 Φεβρουαρίου 2020|accessdate=}}</ref> που πριν λίγα χρόνια είχε εκδώσει στα γερμανικά το μνημειώδες έργο του ''Κριτική του Ορθού Λόγου'' (1781) και ''Κριτική του Πρακτικού Λόγου(''1787). Φαίνεται επίσης οτι ο Ψαλίδας είχε διαβάσει κι επηρρεαστεί και από τους εμπειριστές φιλοσόφους [[Τζων Λοκ|Τζον Λοκ]], [[Μπαρούχ Σπινόζα]], [[Τόμας Χομπς]] και [[Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς|Γκότφριντ Βιλχελμ Λάιμπνιτς]]<ref name=":0" />.
 
Το ίδιο έτος (1791) μετέφρασε από τα γερμανικά και δημοσίευσε την "'''''Αριθμητική'''''" του αυστριακού μαθηματικού Metzburg. Το 1792 εκδίδει με τον [[Ιωάννης Καρατζάς (λόγιος)|Ιωάννη Καρατζά]] από την [[Κύπρος|Κύπρο]] (ο οποίος εκτελέστηκε το 1798 μαζί με τον [[Ρήγας Φεραίος|Ρήγα]]) το «'''''Έρωτος αποτελέσματα'''''». Πρόκειται για τοένα πρώτοαπό (σωζόμενο)τα έντυποπρώτα ελληνικόσωζόμενα λογοτεχνικό πεζογράφημα.πεζογραφήματα Κύριοστα θέμαελληνικά με ερωτικό περιεχόμενο, μαζί ίσως με το "''Σχολείον των Ντελικάτων Εραστών''"του έργουΡήγα είναιπου οεκδοθηκε λίγο πριν(1790) από το ίδιο έρωταςτυπογραφείο. Ο τρόπος ανάπτυξής του εκφράζει τις νεωτεριστικές φιλοσοφικές ιδέες που διαμορφώθηκαν στο πλαίσιο του Διαφωτισμού σχετικά με τη φυσική καταγωγή των παθών, για τα οποία κανείς δεν έπρεπε να ντρέπεται αλλά να τα αποδέχεται. Το έργο περιλαμβάνει πολλά φαναριώτικα στιχουργήματα. Η επιτυχία του ήταν αξιοσημείωτη και τυπώθηκε πέντε φορές από το 1792 ως το 1836.
 
=== Έργα του που δεν εκδόθηκαν ===
'''Λογική''': Χειρόγραφο που συνιστά ένα άγνωστο έως τώρα τεκμήριο για την πρώιμη απήχηση της καντιανής φιλοσοφίας στην νεοελληνική σκέψη, με δεδομένο το γεγονός ότι η Β΄έκδοση της "Κριτικής του Καθαρού Λόγου" έγινε το 1787, δηλαδή μόλις πριν έξι χρόνια από την συγγραφή της "Λογικής" του Ψαλίδα»<ref name=":2">{{Cite news|url=https://www.protothema.gr/politics/article/977369/paulopoulos-o-athanasios-psalidas-ethese-ti-filosofia-stin-upiresia-tou-fotismou-tou-genous/|title=Πρώτο θέμα (Εφημερίδα)|last=|first=|work=|date=22 Φεβροαρίου 2020|page=|archive-url=https://www.protothema.gr/politics/article/977369/paulopoulos-o-athanasios-psalidas-ethese-ti-filosofia-stin-upiresia-tou-fotismou-tou-genous/|archive-date=23 Φεβρουαρίου 2020|accessdate=|via=}}</ref>. Όλα, σχεδόν, τα σημαντικά έργα του Ψαλίδα, "'''''Μεταφυσική'''''" -στην οποία ακολουθεί τον Christian Wolff), "'''''Ηθική'''''" - γίνεται λόγος για τις νεότερες προσεγγίσεις της εποχής του και το [[Φυσικό Δίκαιο]] - "Φυσική", "Μαθηματικά", "Γεωγραφία", κ.ά., παρέμειναν ανέκδοτα. Χειρόγραφα και σχετικά τεκμήρια απόκεινται στο, αξιοθαύμαστο για το έργο του, Εργαστήριο Ερευνών Νεοελληνικής Φιλοσοφίας, της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου, όπου και ετοιμάζεται η έκδοσή τους<ref name=":2" /> το 2020.
 
Το 1795 ο Ψαλίδας ετοίμαζε ένα μεγάλο αριθμό έργων καθώς και επιστημονικών μεταφράσεων καθηγητών του, η πρόωρη φυγή του όμως διέκοψε τα σχέδια για έκδοσή τους.
 
==Αναφορές==
 
Χαρακτηριστικό απόσπασμα από το «''Αληθής Ευδαιμονία''», συγκεκριμένα το προοίμιο , όπου απευθύνεται στην τσαρίνα [[Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας|Αικατερίνη Β' της Ρωσίας]], ζητώντας βοήθεια για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό:
 
''"Ταις Σαις ούν ακτίσι και η Ελλάς η το πάλαι μεν ένδοξός τε και ευδαίμων δια την Αθηνάν και Άρην - νυν δε άδοξος και δυστυχής δια τον των βαρβάρων θλίβοντα και επιβαρύνοντα ζυγόν, ψυχρά ούσα, θερμαίνεθαι ήρξατο, και τας χείρας εκτείνειν, και τω νω ως παρούσαν οράν Σε την αυτής αντιλαμβανομένην και υπερασπιζομένην, και του δεινού ζυγού λυτρωσομένην και δέσποιναν αυτής εσομένην, ανακαινίσουσαν πάντα εκείνα, άπερ τοις Σοις παραβαλλόμενα σκιά, και σύμβολα καθίσταται. Σέ, φημί, κραταιοτάτη! προσδοκά, επί Σέ ελπίζει, και ελπίζουσα ουκ επαισχυνθήσεται, ως Σέ την εξ ύψους τω όντι πρόνοιαν ταύτης Λυτρωτήν και Δέσποιναν αφορίσαι πιστεύουσα'' [...]"
 
Για το Έρωτος Αποτελέσματα βλ. Ίλια Χατζηπαναγιώτη-Sangmeister: «Ένα άγνωστο τράβηγμα του Έρωτος Αποτελέσματα». Κονδυλοφόρος 6 (2007 [= 2008]), σ. [127]-134. - Ίλια Χατζηπαναγιώτη-Sangmeister:«Ιωάννης Καρατζάς ο Κύπριος και Αθανάσιος Ψαλίδας, ή ο έρωτας και τα αποτελέσματά του στη νεοελληνική λογοτεχνία του Διαφωτισμού». Επετηρίδα Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών 31 (Λευκωσία 2005 [= 2006]), σ. 249-284. - Ίλια Χατζηπαναγιώτη-Sangmeister: «Η ελληνόθεμη αρθρογραφία του Franz Karl Alter στο περιοδικό Allgemeiner Litterarischer Anzeiger (1796-1801)». Κονδυλοφόρος 4 (2005 [= 2006]), σ. 275-330.
 
==Παραπομπές==
<references />