Αρχαία Μεσσήνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 13:
Η πόλη παρέμεινε πολιτιστικό κέντρο (και ίσως και πολιτικό κέντρο) της Μεσσηνίας κατά τα ρωμαϊκά χρόνια<ref>{{Cite journal|url=https://www.academia.edu/31081050/P._Themelis_2016_Messene._From_the_hellenistic_to_the_roman_city_%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD_%CE%A4%CE%B9%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%A4%CF%8C%CE%BC%CE%BF_%CE%B3%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%B7_%CE%A3%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B1_%CE%94%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%BF%CF%85|title=P. Themelis 2016, Messene. From the hellenistic to the roman city, στον Τιμητικό Τόμο για τη Στέλλα Δρούγου|last=Themelis|first=Petros|language=en}}</ref> και τουλάχιστον μέχρι τα τέλη του 4ου αι. μ.Χ. Το 365 ο μεγάλος σεισμός που χτύπησε την [[Ανατολική Μεσόγειος|Ανατολική Μεσόγειο]] πιθανότατα είχε σημαντικές επιπτώσεις και στη Μεσσήνη.<ref>[https://www.academia.edu/6696120/P.Themelis_Late_roman_and_protobyzantine_Messene Πέτρος Θέμελης, «Υστερορωμαϊκή και Πρωτοβυζαντινή Μεσσήνη», στο: Petros Themelis και Voula Konti (επιμ.), ''Πρωτοβυζαντινή Μεσσήνη και Ολυμπία: Αστικός και αγροτικός χώρος στη Δυτική Πελοπόννησο. Πρακτικά Διεθνούς Συμποσίου, Αθήνα 29-30 Μαΐου 1998'', Athens 2002, σ. 20–58.]</ref> Το 395 η επιδρομή των [[Γότθοι|Γότθων]] του [[Αλάριχος|Αλάριχου]] υποτίθεται πως έδωσε το αποφασιστικό πλήγμα στην πόλη. Τότε οι λιγοστοί πια κάτοικοί της θα άρχισαν να εγκαθίστανται σε ασφαλέστερους οικισμούς και η θέση να ερημώνεται.<ref name=pap1 />
 
Η Μεσσήνη σύντομα από τον 5ο αι. και ύστερα θα γίνει και πάλι σημαντικός οικισμός της περιοχής. Από τον 5ο αι. θα είναι έδρα επισκόπου και θα συμπεριληφθεί στον κατάλογο των σημαντικών πόλεων της αυτοκρατορίας, γνωστό ως Συνέκδημο του [[Ιεροκλής ο γραμματικός|Ιεροκλέους]].<ref>{{Cite journal|url=https://www.academia.edu/1957971/%CE%A4%CF%83%CE%B9%CE%B2%CE%AF%CE%BA%CE%B7%CF%82_%CE%9D._2012_%CE%A0%CE%BF%CF%8D_%CF%80%CE%AC%CE%BD%CE%B5_%CE%BF%CE%B9_%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%82_%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD_%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9_%CE%9F_%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CF%80%CF%81%CF%8E%CE%B9%CE%BC%CE%B7%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%BC%CE%AD%CF%83%CE%B7%CF%82_%CE%B2%CF%85%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CF%82_%CE%9C%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%AE%CE%BD%CE%B7%CF%82_in_%CE%9A%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%85_%CE%A4._ed._%CE%9F%CE%B9_%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%AD%CF%82_%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%82_8%CE%BF%CF%82-15%CE%BF%CF%82_%CE%B1%CE%B9._Rethimno_2012_47-71|title=Τσιβίκης, Ν. (2012), Πού πάνε οι πόλεις όταν εξαφανίζονται; Ο οικισμός της πρώιμης και μέσης βυζαντινής Μεσσήνης, in: Κιουσοπούλου, Τ. (ed.), Οι Βυζαντινές Πόλεις, 8ος-15ος αι., Rethimno 2012, 47-71|last=Tsivikis|first=Nikos|language=en}}</ref> Κατά την περίοδο των μεταναστεύσεων των λαών από τα τέλη του 6ου αι. και μέχρι τις αρχές του 8ου στη Μεσσήνη καταγράφεται παρουσία [[Σλάβοι|Σλαβικών πληθυσμών]] παράλληλα με τους [[Ρωμαίοι|Ρωμαϊκούς]] και τότε πιθανότατα ο οικισμός μετονομάζεται σε [[Βουλκάνο]] ή Βουρκάνο, όπως και η ομώνυμη μονή στην κορυφή της Ιθώμης.<ref>{{Cite journal|url=https://www.academia.edu/2134164/Tsivikis_N._2012_Considerations_on_Some_Bronze_Buckles_from_Byzantine_Messene_in_BYZAS_15_B._B%C3%B6hlendorf-Arslan_and_A._Ricci_eds._Byzantine_Small_Finds_in_Archaeological_Contexts_Istanbul_61-80|title=Tsivikis, N. (2012), Considerations on Some Bronze Buckles from Byzantine Messene, in: BYZAS 15, B. Böhlendorf-Arslan and A. Ricci (eds.) Byzantine Small Finds in Archaeological Contexts, Istanbul, 61-80.|last=Tsivikis|first=Nikos|language=en}}</ref> Ο οικισμός συνεχίζει ως ένα μεγάλο χωριό με σημαντική αρχαιολογική παρουσία αλλά και αναφορές στις πηγές τόσο κατά τη [[Μεσοβυζαντινή περίοδος|Μεσοβυζαντινή περίοδο]], όσο και κατά τον [[Ύστερος Μεσαίωνας|Ύστερο Μεσαίωνα]].[[Αρχείο:Messene 02.jpg|right|thumb|250px|Το [[Εκκλησιαστήριο]] ή “Ωδείον” της Αρχαίας Μεσσήνης.]]
 
== Αρχαιολογικός χώρος ==
[[Αρχείο:Messini walls 01.JPG|left|thumb|200px|Πύργος - παρατηρητήριο στα τείχη της Αρχαίας Μεσσήνης.|εναλλ.=]]
Το τείχος που περιέβαλλε τη Μεσσήνη είναι εξαιρετικά μεγάλου μήκους (περίμετρος 9

χλμ.) και στην εποχή του Παυσανία ήταν ήδη εξ' ολοκλήρου λίθινο, πράγμα που του προκάλεσε μεγάλη έκπληξη καθώς συνηθιζόταν η πλίθινη ανωδομή. Είχε δύο μνημειακές πύλες, την Αρκαδική (ή πύλη της Μεγαλόπολης) και τη Λακωνική. Σε τακτά διαστήματα [[Αρχείο:Messene 02.jpg|right|thumb|250px|Το [[Εκκλησιαστήριο]] ή “Ωδείον” της Αρχαίας Μεσσήνης.]]
 
ήταν ενισχυμένο με διώροφους λίθινους τετράγωνους και στρογγυλούς πύργους. Σήμερα διατηρείται καλύτερα στη βόρεια πλευρά του, εκατέρωθεν της Αρκαδικής πύλης. Από τα διατηρημένα μέρη και τα θεμέλια μπορεί κανείς να προσδιορίσει όλη σχεδόν τη γραμμή που ακολουθεί το τείχος<ref>Ν. Παπαχατζής 2002, σελ. 118-119</ref>
 
Γραμμή 42 ⟶ 44 :
[[Αρχείο:Ancient Messini.jpg|μικρογραφία|Αρχαία Μεσσήνη]]
Ένα μικρό διώροφο μουσείο στις δυτικές παρυφές του χωριού Αρχαία Μεσσήνη (πρώην Μαυρομμάτι), σε οικόπεδο που δώρησε στην Aρχαιολογική Eταιρεία ο ομογενής Δ. Λατζούνης, στεγάζει τα ευρήματα. Στον όροφο περιλαμβάνει τρεις αίθουσες έκθεσης και εξώστη, ενώ στο ισόγειο βρίσκονται οι αποθηκευτικοί χώροι. Aρχιτεκτονικά μέλη και ενεπίγραφα βάθρα έχουν εκτεθεί στο αίθριο του μουσείου και στα υπόστεγα.
 
== Σύγχρονος οικισμός ==
Ο σύγχρονος οικισμός Αρχαία Μεσσήνη, έχει πληθυσμό 181 κατοίκους (απογραφή 2011) και υπάγεται διοικητικά ως Κοινότητα Αρχαίας Μεσσήνης, στη Δημοτική Ενότητα Ιθώμης, του Δήμου Μεσσήνης.
 
== Παραπομπές ==