Ματθαίος Μονκάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά τον [[Ιάκωβος Φαδρίκ|Ιάκωβο Φαδρίκ]], το 1359, για λίγο γενικός επίτροπος ορίζεται ο [[Γκονσάλβο Χιμένεθ ντε Αρενός]].{{sfn|Setton|1975|p=198}} Στη συνέχεια μέσα στο 1359, ο δούκας [[Φρειδερίκος Γ΄ της Σικελίας|Φρειδερίκος Γ΄]] και βασιλιάς της Σικελίας (1355-1377), διορίζει γενικό επίτροπο τον Ματθαίο Μονκάδα. Παρά την επιμονή του βασιλιά ο Μονκάδα δεν ήλθε ποτέ στην Ελλάδα και προσπαθούσε να διοικήσει θέτοντας εκπροσώπους του ντόπιους Καταλανούς ευγενείς. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί κατάσταση αποδιοργάνωσης στα δουκάτα με τους διάφορους ευγενείς να προσπαθούν να επιβάλουν την ηγεσία τους στο σύνολο των δουκάτων ή κατά περιοχές. ΓιαυτόΓι' αυτό δεν είναι περίεργο που υπάρχουν ασάφειες για το πότε, ποιός και πού κατείχε την εξουσία. Για παράδειγμα υπάρχει αβεβαιότητα για το ρόλο του Γκονσάλβο Χιμένεθ την περίοδο 1362-1363.{{sfn|Setton|1975|p=198}}

Την εποχή αυτή κυριαρχούν δύο αντίπαλες φατρίες (ομάδες) στα Δουκάτα των Αθηνών και των Νέων Πατρών. Η μία με ηγετικό πρόσωπο τον Ρογήρο Α΄ ντε Λούρια που είναι εναντίον των καλών σχέσεων με την [[Βενετική Δημοκρατία|Βενετία]] και γιαυτόγι' αυτό επιθυμούν την συμμαχία και υποταγή στην [[Δημοκρατία της Γένοβας|Γένοβα]], που ήταν ο κύριος αντίπαλός της. Η άλλη φατρία με αρχηγό τον [[Πέτρος ντε Που|Πέτρο ντε Που]], αντιτίθεται σε αυτά τα σχέδια.{{Sfn|Μίλλερ|Λάμπρος|1909-1910|p=424}}{{sfn|Miller|1908|p=297}}