Νικόλαος Μαυρογένης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε το [[1735]] στα Μαρμαρά της [[Πάρος|Πάρου]] και ήταν γιος του πλούσιου άρχοντα Πέτρου Μαυρογένη και της Πρεγουλίνας. Καταγόταν από εύπορη αριστοκρατική [[Οικογένεια Μαυρογένη|οικογένεια]] του νησιού. Η οικονομική άνεση της οικογενείας επέτρεψε στον Νικόλαο Μαυρογένη να ασχοληθεί με την πνευματική του καλλιέργεια. Σε νεαρή ηλικία συνάντησε τον Τζεζάρληπασά [[Χασάν πασάΤζεζάερλης|Χασάν Τζεζάερλη]], ο οποίος εντυπωσιάστηκε από την μόρφωση και την ευστροφία του και τον προσκάλεσε στην [[Κωνσταντινούπολη]]<ref>Εδώ οι απόψεις ποικίλουν. Σύμφωνα με τον Κούμα «Ο Νικόλαος Μαυρογένης έφυγε σε νεαρή ηλικία για την [[Κωνσταντινούπολη]] όπου διδάχτηκε Ιταλικά, Τούρκικα και Ελληνικά. Εκεί γνωρίστηκε με τον Χασάν Πασά, ο οποίος τον διόρισε δραγουμάνο του στόλου». Κατά άλλους ιστορικούς ο Νικόλαος Μαυρογένης πήγε μικρός στην Πόλη όπου έμεινε μαζί με τον τραπεζίτη Χατζή-Νικολάκη, τραπεζίτη του Χασάν πασα, ο οποίος τον βοήθησε να αναρριχηθεί γρήγορα στην [[Φαναριώτες|Φαναριώτικη]] κοινωνία.</ref>.

Χάρη στη φιλία του με τον Χασάν Τζεζάερλη πασά ο Νικόλαος διορίστηκε το [[1770]] [[Δραγουμάνος του στόλου|δραγουμάνος του Οθωμανικού στόλου]] <small>([[:en:Dragoman of the Fleet|en]])</small> αμέσως μετά από τον θάνατο του προηγούμενου διερμηνέα, Αργυρόπουλου. Στην θέση αυτή διακρίθηκε για την ευφυΐα και την ευελιξία του. Κατά την περίοδο της παραμονής του ως Δραγουμάνος του στόλου ο Νικόλαος Μαυρογένης αναμείχθηκε πολλές φορές σε δολοπλοκίες. Για να ισχυροποιήσει την θέση του προσπάθησε, ανεπιτυχώς, να ανατρέψει τον Πατριάρχη [[Σεραφείμ Β΄]] αντικαθιστώντας τον με τον Διονύσιο της Σαμοθράκης, Αρχιεπίσκοπο [[Χίος|Χίου]]. Παρά την αποτυχία του ο Νικόλαος Μαυρογένης επιδίωξε για τον εαυτό του το αξίωμα του μεγάλου λογοθέτη του ναού του Αγίου Γεώργίου. Παρ'όλα αυτά και η δεύτερη αυτή προσπάθεια απέτυχε.

Το [[1770]] ξέσπασε η επανάσταση ([[Ορλωφικά]]) στην [[Μάνη]], υποκινημένη από τους [[Ρωσία|Ρώσους]]. Ο Χασάν Τζεζάερλη πασάς έσπευσε αμέσως με τον στόλο του για να καταστείλει το κίνημα. Τα [[Ψαρά]] ήταν από τα πρώτα νησιά που επαναστάτησαν στον Τουρκικό ζυγό με αποτέλεσμα μετά την αποτυχημένη έκβαση της εξέγερσης να βρεθούν σε δυσμενή θέση. Ο Χασάν Τζεζάερλη πασάς είχε σκοπό να καταστρέψει το νησί αλλά τελευταία στιγμή επενέβη ο Νικόλαος Μαυρογένης και χάρη στην επιρροή που ασκούσε στον πασά τον απέτρεψε να πράξει τα χειρότερα.

Ένα άλλο περιστατικό που ανέδειξε τον Μαυρογένη ήταν η περίπτωση της [[Μάνη]]ς. Το [[1775]] ο Σουλτάνος τον έστειλε στην Μάνη να διαπραγματευτεί μια συμβιβαστική λύση σχετικά με την πληρωμή των φόρων. Αποτέλεσμα αυτής της διαπραγμάτευσης ήταν η συνθήκη που υπογράφτηκε μεταξύ Σουλτάνου και Μανιατών με την οποία η περιοχή της Μάνης υπαγόταν στον [[Καπουδάν πασάς|Καπουδάν-Πασά]]. Επίσης η [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανική]] διοίκηση απέκτησε το δικαίωμα να διορίζει έναν Μπέη, ο οποίος θα έπρεπε να ανήκει σε μια από τις πιο πλούσιες Μανιάτικες οικογένειες. Σημαντική ήταν και η συμβολή του στην προσπάθεια του Χασάν Τζεζάερλη πασά να περιορίσει τους [[Αλβανία|Αλβανούς]] ατάκτους που δρούσαν ανενόχλητοι στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]].

Με την προαγωγή του [[Χασάν Τζεζάερλης|Χασαν Τζεζάερλη]] πασά σε [[Μεγάλος Βεζίρης|μεγάλο βεζίρη]] το [[1786]], ο Νικόλαος Μαυρογένης αντικατέστησε τον [[Μιχαήλ Δράκος-Σούτσος|Μιχαήλ Δράκο Σούτσο]] στην ηγεμονία της Βλαχίας. Ο διορισμός του θεωρήθηκε επιτυχία του Χασάν Τζεζάερλη πασά αφού οι Φαναριώτες με αρχηγό τον Τσελεμπή-Πετράκη<ref>Ήταν επόπτης του αυτοκρατορικού θησαυροφυλακίου.</ref> είχαν προσφέρει 4000 βαλάντια στον Σουλτάνο προσπαθώντας να του αλλάξουν την απόφαση. Κατά τη διάρκεια της τελετής επικύρωσης του διορισμού του ως πρίγκιπα της [[Βλαχία]]ς, συνέβη ένα πραγματικά τραγικό περιστατικό. Καθώς ο ηγεμόνας Νικόλαος πήγαινε στο ακροατήριο του Σουλτάνου, οι στρατιώτες της φρουράς τον πλησίασαν μεζί με τον κρατούμενο Τσελεμπή-Πετράκη, ο οποίος βρισκόταν σε άθλια κατάσταση λόγω των βασανιστηρίων, και τον έβαλαν να προσκυνήσει τα πόδια του αλόγου του πρίγκιπα. Ο Χασάν- Τζεζάερλη πασάς, που ακολουθούσε, χωρίς να δώσει σημασία στις φωνές του Τσελεμπή-Πετράκη που εκλιπαρούσε για χάρη, φώναξε τον δήμιο για να τον αποκεφαλίσει. Κατά την έξοδο του πρίγκιπα από το αυτοκρατορικό ακροατήριο το πλήθος<ref>Οι απόψεις διίστανται για το συγκεκριμένο περιστατικό. Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν, και συνεπώς κατηγορούν, ότι ο Νικόλαος Μαυρογένης ήταν πίσω από αυτή τη κίνηση με σκοπό τον εκφοβισμό των αντιπάλων του. Μια άλλη μερίδα ιστορικών πιστεύει ότι ο πρίγκιπας δεν ήξερε τίποτα για το συγκεκριμένο συμβάν.</ref> πέταξε στα πόδια του αλόγου του το κεφάλι του Τσελεμπή Πετράκη.