Αφόνσο ντι Αλμπουκέρκε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

===Εκπαίδευση===

 

Ο Αφόνσο ντι Αλμπουκέρκε γεννήθηκε στην Αλάντρα κοντά στην [[Λισαβώνα]], ήταν δεύτερος γιος του Γκονσάλο ντε Αλμπουκέρκε και της Ντόνα Ελεονώρας ντε Μενέζες.<ref>Robert Crowley; Geoffrey Parker (1 December 1996). Albuquerque, Afonso de. The Reader's Companion to Military History. Houghton Mifflin.</ref> Ο πατέρας του είχε υψηλή θέση στην Πορτογαλική αυλή, ήταν νόθος γόνος του [[Πορτογαλικός Οίκος της Βουργουνδίας|Πορτογαλικού Οίκου της Βουργουνδίας]]. Εκπαιδεύτηκε στα μαθηματικά και τα Λατινικά στην αυλή του βασιλιά της Πορτογαλίας [[Αλφόνσος Ε΄ της Πορτογαλίας|Αλφόνσου του Αφρικανού]], στενός του φίλος ήταν ο διάδοχος Ιωάννης, ο μελλοντικός [[Ιωάννης Β΄ της Πορτογαλίας]].<ref>Stephens 1897</ref> Ο Ντιόγκο Μπαρμπόσα Μασάντο (1682-1772) περιγράφει την εκπαίδευση του Αφόνσο ως εξής :

 

===Εκστρατείες στην Ινδία (1503, 1506)===

 

Ο νέος βασιλιάς [[Εμμανουήλ Α΄ της Πορτογαλίας]] (1495) έδειξε στην αρχή δυσπιστία απέναντι στον Αφόνσο επειδή ήταν για πολλά χρόνια στενός φίλος του ξαδέλφου και προκατόχου του. Σε οκτώ χρόνια και ενώ ο Αφόνσο είχε φτάσει σε αρκετά ώριμη ηλικία (6 Απριλίου 1503) ανέλαβε την πρώτη αποστολή για την [[Ινδία]] μαζί με τον ξάδελφο του Φραντσέσκο ντε Αλμπουκέρκε, συμμετείχαν επίσης ο συγγραφέας Ντουάρτε Πατσέκο Περέιρα (1460-1533) και ο πλοηγός Νικολάου Κοέλιο (1460-1502). Πολέμησαν σε πολλές μάχες εναντίον του βασιλιά του Κοζικόντε στην νότια Ινδία και βοήθησαν τον βασιλιά του [[Κοτσί]] να παραμείνει στον θρόνο του. Ο βασιλιάς του Κοτσί τους επέτρεψε σαν ανταμοιβή να κτίσουν το ''"κάστρο Εμμανουήλ"'' από το οποίο ξεκίνησαν τις εμπορικές σχέσεις με το Κολλάμ, ήταν η δημιουργία της ανατολικής Πορτογαλικής αυτοκρατορίας.<ref>Chisholm 1911</ref> Ο Αφόνσο ντι Αλμπουκέρκε επέστρεψε στην Πορτογαλία τον Ιούλιο του 1504 και έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τον βασιλιά Εμμανουήλ Α΄.

 

===Πρώτη κατάκτηση της Ορμούζ (1507)===

 

Στο Κανάλι της Μοζαμβίκης απελευθέρωσαν τον Καπετάνιο [[Ζοάο ντα Νόβα]] που είχε συναντήσει δυσκολίες στον δρόμο επιστροφής από την Ινδία, το πλοίο του ''"Φρολ ντε λα Μαρ"'' ενώθηκε με τον στόλο του Κούνια.<ref>Afonso de Albuquerque; Walter de Gray Birch (2000). Commentaries of the Great Afonso – 4 Τόμοι</ref> Από το Μαλίντι στην [[Κένυα]] ο Τριστάν ντα Κούνια έστειλε απεσταλμένους στην Αιθιοπία τον Ζοάο Γκόμες και τον Ζοάο Σάντσες αλλά απέτυχαν να διασχίσουν την περιοχή.<ref>J. J. Hespeler-Boultbee (2006). A Story in Stones: Portugal's Influence on Culture and Architecture in the Highlands of Ethiopia, 1493–1634. CCB Publishing. σ. 178</ref> Μετά από πολλές πετυχημένες επιθέσεις σε Αραβικές πόλεις της ανατολικής ακτής στην Αφρική κατέκτησαν το νησί [[Σοκότρα]] και έκτισαν ένα κάστρο στο [[Σουκ]] με στόχο να ιδρύσουν μια εμπορική βάση ανάμεσα στην Ερυθρά Θάλασσα και τον Ινδικό Ωκεανό. Την Σοκότρα την εγκατέλειψαν σε μερικά χρόνια καθώς είδαν ότι δεν ήταν κατάλληλο μέρος για εμπορική βάση.<ref>Foundations of the Portuguese empire, 1415–1580, σσ. 239–260, Bailey Wallys Diffie, Boyd C. Shafer, George Davison Winius</ref> Ο στόλος χωρίστηκε στην Σοκότρα σε τρία τμήματα, ο Τριστάν ντα Κούνια απέπλευσε για την Ινδία με στόχο να βοηθήσει την Πορτογαλική δύναμη που πολιορκούσε την Κανούρ, ο ίδιος ο Αφόνσο με 7 πλοία και 500 άντρες απέπλευσε για το Ορμούζ ένα από τα σημαντικότερα εμπορικά κέντρα. Στην διαδρομή κατέκτησε τον Ιούλιο του 1507 την [[Μουσκάτ]] και δέχτηκε την υποταγή των πόλεων Καλχάτ και Σαχάρ. Έφτασε στην Ορμούζ (25 Σεπτεμβρίου 1507), κατέλαβε την πόλη που δήλωσε την υποτέλεια της στον βασιλιά της Πορτογαλίας.

 

===Κατάκτηση της Γκόα===

 

Τον Ιανουάριο του 1510 ο Αφόνσο βάδισε για την Κοχικόδε με εντολή του Πορτογάλου βασιλιά. Η επίθεση ήταν αποτυχημένη αφού ο Στρατηγός Φερνάντο Κουτίνιο δεν υπάκουσε στις εντολές, γοητεύτηκε από τον πλούτο της πόλης, βάδισε επιπόλαια στο κέντρο της και έπεσε στην παγίδα των Μουσουλμάνων που τον συνέλαβαν αιχμάλωτο. Στην επιχείρηση για την διάσωση του ο Αφόνσο ντι Αλμπουκέρκε πυροβολήθηκε στο στήθος και σώθηκε η ζωή του μετά βίας, ο ίδιος ο Φερνάντο Κουτίνιο σκοτώθηκε στην προσπάθεια να δραπετεύσει.<ref>Foundations of the Portuguese empire, 1415–1580, σσ. 239–260, Bailey Wallys Diffie, Boyd C. Shafer, George Davison Winius</ref> Αμέσως μετά την αποτυχημένη επιχείρηση ο Αφόνσο συγκέντρωσε έναν στόλο με 23 πλοία και 1200 άντρες, ήθελε σύμφωνα με τις πηγές της εποχής να πολεμήσει τον Μαμελούκο Σουλτάνο στην Ερυθρά Θάλασσα και να επιστρέψει στην Ορμούζ. Ο Τιμοτζί ένας απεσταλμένος του Ινδουιστή αυτοκράτορα του είπε ότι θα ήταν καλύτερο να πολεμήσει στην Γκόα που είχε καταφύγει μετά την ''"μάχη του Ντιού"'', τον πληροφόρησε επίσης ότι ο Σουλτάνος Γιουσούφ Αντίλ Σαχ ήταν άρρωστος και για τον εμφύλιο ανάμεσα στα Σουλτανάτα του Ντέκκαν.<ref>Bhagamandala Seetharama Shastry, Charles J. Borges, "Goa-Kanara Portuguese relations, 1498–1763" σσ. 34–36</ref> Ο Αφόνσο είδε με μεγάλη έκπληξη ότι το Σουλτανάτο του Μπίτζαμπουρ κατέλαβε την Γκόα. Μια πρώτη επίθεση την περίοδο 4 Μαρτίου 1510 - 20 Μαρτίου 1510 ήταν επιτυχής, απέτυχε να κρατήσει την πόλη λόγω της έλλειψης των οχυρώσεων και της ψυχρότητας που αντιμετώπισε από τους Ινδουιστές κατοίκους.

 

===Κατάκτηση της Μαλάκας===

 

Ο Αφόνσο πλησίασε την πόλη, τα πλοία του ήταν διακοσμημένα με τα Πορτογαλικά σύμβολα και άρχισαν να πυροβολούν με τα κανόνια. Ανακήρυξε τον εαυτό του άρχοντα των ωκεανών, ζήτησε από τον Σουλτάνο να του ανοίξει τις πύλες, να ελευθερώσει όλους τους αιχμαλώτους και να του πληρώσει τις αποζημιώσεις. Ο Σουλτάνος απελευθέρωσε τους αιχμαλώτους αλλά αυτό δεν τον ηρέμησε, ο Αφόνσο κατέστρεψε με τα όπλα του τα πλοία στο λιμάνι και δύο παράκτια κτίρια. Η πόλη ήταν χωρισμένη στα δύο με τον ποταμό της Μαλάκας, το στρατηγικό σημείο ήταν η γέφυρα πάνω από τον ποταμό, οι Πορτογάλοι συγκεντρώθηκαν και άρχισαν να πολεμούν σκληρά ενώ οι αντίπαλοι τους έριχναν δηλητηριώδη βέλη (25 Ιουλίου 1511), το απόγευμα κατέλαβαν την γέφυρα. Μετά από πολύ αναμονή περιμένοντας τον Σουλτάνο να παραδοθεί εξόπλισαν μια [[Τζόγκα]] που τους παρέδωσαν οι Κινέζοι έμποροι, την γέμισαν με άντρες, όπλα και προμήθειες. Υπό την διοίκηση του πλοηγού Αντόνιο ντι Αμπρέου (1480-1514) ο Πορτογαλικός στόλος έφτασε στο ψηλότερο σημείο της γέφυρας, ο Σουλτάνος εμφανίστηκε με έναν στρατό από ελέφαντες, μετά από μια σκληρή μάχη οι Μουσουλμάνοι διασκορπίστηκαν και ο Σουλτάνος δραπέτευσε.<ref>Foundations of the Portuguese empire, 1415–1580, σσ. 239–260, Bailey Wallys Diffie, Boyd C. Shafer, George Davison Winius</ref>