Αφόνσο ντι Αλμπουκέρκε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 54:
===Διοίκηση της Γκόα===
 
[[Αρχείο:Coining_of_money_for_D'Albuquerque_at_Goa,_1510.jpg|thumb|250px|right|Κοπή νομισμάτων στην [[Γκόα]] (1510)]]
Ο Αφόνσο ντι Αλμπουκέρκε ίδρυσε στην Γκόα το πρώτο νομισματοκοπείο αφού οι τοπικοί έμποροι διαμαρτυρήθηκαν για την έλλειψη του νομίσματος, βρήκε με αυτόν τον τρόπο την ευκαιρία να εδραιώσει την κυριαρχία του.<ref>Goa Through the Ages: An economic history. 1990. σσ. 220–221</ref> Το νέο νόμισμα κόπηκε με πρότυπο τα τοπικά νομίσματα που κυκλοφορούσαν, είχε έναν σταυρό στην μια όψη και την σφαίρα του βασιλιά Εμμανουήλ Α΄ στην άλλη.<ref>"Commentarios do grande Afonso Dalboquerque", σ. 157</ref><ref>Sebastião Rodolfo Dalgado (1982). Glossário Luso-Asiático. Buske Verlag. σ. 382</ref> Αργότερα ιδρύθηκε και δεύτερο νομισματοκοπείο στην Μαλάκα (1511). Ο Αλμπουκέρκε ίδρυσε κατόπιν το ''"Βασιλικό νοσοκομείο της Γκόα"'' και την ''"εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης"''. Όταν άκουσε ότι οι γιατροί του νοσοκομείου παίρνουν τεράστιες αμοιβές από τους ασθενείς τους κάλεσε και τους είπε : ''"Ζητάτε μεγάλες αμοιβές από τους υπηρέτες του βασιλιά χωρίς να γνωρίζετε από τι πάσχουν, θα σας μάθω σύντομα εγώ"''.<ref>Gaspar Correia Lendas da Índia, book II tome II, part I σσ.440–441, 1923 Edition</ref> Ο Αφόνσο ντι Αλμπουκέρκε συγκέντρωσε όλους τους εργάτες και τους διέταξε να δουλεύουν νυχθημερόν στην οικοδόμηση των τειχών της πόλης μέχρι την ολοκλήρωση τους.<ref>Germano de Sousa (2013) História da Medicina Portuguesa Durante a Expansão</ref> Η Γκόα έγινε η πρωτεύουσα της Πορτογαλικής Ινδικής Αυτοκρατορίας, πολλά ισχυρά γειτονικά κράτη όπως ο Σουλτάνος του [[Γκουτζαράτ]] και ο Ζαμορίν του Κοχικόδε του έστειλαν απεσταλμένους για την αναζήτηση συμμαχίας. Ο Αλμπουκέρκε έβαλε κατόπιν στόχο να ενισχύσει το Πορτογαλικό εμπόριο, πούλησε Περσικά άλογα σε Ινδουιστές πρίγκιπες με αντάλλαγμα την υποστήριξη τους.<ref>http://www.britannica.com/biography/Afonso-de-Albuquerque-the-Great</ref>
 
Γραμμή 74 ⟶ 75 :
===Αποστολές σε Ινδονησία===
 
[[Αρχείο:Portuguese_discoveries_and_explorationsV2en.png|thumb|250px|right|Οι Πορτογαλικές εξερευνήσεις]]
Ο Αφόνσο έφυγε κατόπιν από την Μαλάκα με το παλιό διάσημο πλοίο ''"Φλορ ντε λα Μαρ"'' (20 Νοεμβρίου 1511) το οποίο τον είχε βοηθήσει να κατακτήσει την πόλη. Το πλοίο ήταν σε άσχημη κατάσταση αλλά ο Αφόνσο εκμεταλλεύτηκε την μεγάλη του χωρητικότητα για να το γεμίσει με πολλά λάφυρα που είχε κερδίσει από τις κατακτήσεις.<ref>Foundations of the Portuguese empire, 1415–1580, σσ. 239–260, Bailey Wallys Diffie, Boyd C. Shafer, George Davison Winius</ref> Ο στόχος του ήταν να κάνει επίδειξη των λαφύρων στον Πορτογάλο βασιλιά και να του παραδώσει τις προσφορές που του είχε κάνει η [[Ταϊλάνδη]]. Στο ταξίδι το πλοίο έπεσε σε μεγάλη τρικυμία και βυθίστηκε, ο Αφόνσο γλύτωσε την ζωή του την τελευταία στιγμή.<ref>Ricklefs, M.C. (1991). A History of Modern Indonesia Since c. 1300 (2nd Ed.). London: MacMillan. σ. 23</ref> Οι Μουσουλμάνοι και οι Γκουτζαράτι έμποροι δραπέτευσαν από την πόλη, ο Αφόνσο εξουσιοδότησε πολλούς εμπόρους από την νοτιοανατολική Ασία ειδικά Κινέζους σε διπλωματικές αποστολές, ο στόχος του ήταν το εμπόριο. Ο Ρουί Νούνες ντα Κούνια απεστάλη στην [[Μιανμάρ]], ο βασιλιάς της Μιανμάρ ανταπέδωσε με μία φιλική αποστολή στο Κόχι (1514).<ref>Manuel Teixeira, "The Portuguese missions in Malacca and Singapore (1511–1958)", Agência Geral do Ultramar 1963</ref><ref>https://books.google.gr/?id=h82D-Y0E3TwC&redir_esc=y</ref>
Ακολούθησε άλλη αποστολή στην [[Σουμάτρα]], οι βασιλείς του νησιού αναγνώρισαν την ανωτερότητα του Αφόνσο και του δήλωσαν υποτέλεια. Ο Αφόνσο ντι Αλμπουκέρκε γνώριζε τις φιλοδοξίες της Ταϊλάνδης στην Μαλάκα και έστειλε διπλωματική αποστολή με τον Ντουάρτε Φερνάντες, επέστρεψε με μία Κινέζικη Τζόγκα. Ο Ντουάρτε Φερνάντες ήταν ένας από τους πρώτους Πορτογάλους που είχαν συλληφθεί από τους Μουσουλμάνους στην Μαλάκα, ο βασιλιάς της Ταϊλάνδης του έδωσε πολλά δώρα για τον Αφόνσο και τον βασιλιά της Πορτογαλίας.<ref>Donald F. Lach (1994). Asia in the Making of Europe. I: The Century of Discovery. University of Chicago Press. σσ. 520–521, 571</ref>
Γραμμή 89 ⟶ 91 :
===Εκστρατεία στην Ερυθρά Θάλασσα===
 
[[Αρχείο:Cantinomap_redsea_persiangulf.jpg|thumb|250px|right|Χάρτης του Ινδικού Κόλπου (1502)]]
Τον Δεκέμβριο του 1512 έφτασε στην Γκόα ο Ματέους ως απεσταλμένος της αντιβασίλισσας Ελένης της Αιθιοπίας στον Πορτογάλο βασιλιά Εμμανουήλ Α΄ με στόχο την συνεργασία τους εναντίον των μουσουλμάνων. Ο Αφόνσο ντι Αλμπουκέρκε τον δέχτηκε με μεγάλες τιμές σαν απεσταλμένο του [[Ιωάννης ο Πρεσβύτερος (μυθικός βασιλιάς)|Ιωάννη του Πρεσβύτερου.]] Ο Εμμανουήλ Α΄ ανήγγειλε την άφιξη του στον πάπα [[Πάπας Λέων Ι΄|Λέων Ι΄.]] Ο Ματέους αντιμετωπίστηκε με μίσος από τους αντιπάλους του Αφόνσο, ο ίδιος τον έστειλε για προστασία στην Πορτογαλία όπου έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τον βασιλιά.<ref>Francis Millet Rogers (1962). The Quest for Eastern Christians. University of Minnesota Press. σ. 1</ref>
Τον Φεβρουάριο του 1512 ενώ ο Ματέους βρισκόταν στην Πορτογαλία ο Αφόνσο εξέπλευσε στην Ερυθρά Θάλασσα με 1000 Πορτογάλους και 400 Ινδούς ώστε να εξασφαλίσει τον Πορτογαλικό έλεγχο. Η Σοκότρα αποδείχτηκε εκείνη την εποχή ανεπαρκής για τον έλεγχο του κόλπου, όπως τον είχε διαβεβαιώσει ο Ματέους η καλύτερη Πορτογαλική βάση θα μπορούσε να ήταν η [[Μασάουα]], γι΄αυτό έβαλε στόχο να την κατακτήσει.<ref>Foundations of the Portuguese empire, 1415–1580, σσ. 239–260, Bailey Wallys Diffie, Boyd C. Shafer, George Davison Winius</ref> Ο Αφόνσο γνώριζε ότι οι Μαμελούκοι ετοιμάζουν τον στόλο τους στο [[Σουέζ]] και αποφάσισε να προχωρήσει πριν φτάσουν ενισχύσεις στο Άντεν, ξεκίνησε την πολιορκία της πόλης.<ref>M. D. D. Newitt (2005). A History of Portuguese Overseas Expansion, 1400–1668. Routledge. σ. 87</ref>
Γραμμή 103 ⟶ 106 :
===Δεύτερη κατάκτηση της Ορμούζ (1515)===
 
[[Αρχείο:Portuguese_fort_at_Calicut_(cropped).jpg|thumb|250px|right|Το Πορτογαλικό κάστρο στην Κοχικόδε]]
Ο Αφόνσο ντι Αλμπουκέρκε δέχτηκε απεσταλμένους του Σάχη Ισμαήλ Α΄ στην Κανούρ (1513), ο Σάχης έστειλε επίσης απεσταλμένους στην Γκουτζαράτ, την Ορμούζ και την Μπίτζαμπουρ. Οι απεσταλμένοι του πάπα στον Μπίτζαμπουρ κάλεσαν τον Αφόνσο να στείλει αποστολή στην αυλή του Σάχη στην [[Περσία]]. Ο Μιγκέλ Φερέιρα πήγε μέσω της Ορμούζ στην [[Ταμπρίζ]] για να διαπραγματευτεί με τον Σάχη, συζήτησε μαζί του σχετικά με την οργάνωση μιας συμμαχικής εκστρατείας απέναντι στους Μαμελούκους. Την ίδια εποχή ο ντι Αλμπουκέρκε αποφάσισε να κατακτήσει την Ορμούζ στην οποία οι Πορτογάλοι είχαν οπισθοχωρήσει (1507), έμαθε ότι ο νέος βασιλιάς ήταν φοβισμένος, ανίσχυρος και υποτελής του Πέρση βεζίρη. Τον Μάρτιο του 1515 ο Αφόνσο ζήτησε να συναντηθεί με τον νέο βασιλιά παρουσία του βεζίρη, εκεί τον θανάτωσε με ολόκληρη την συνοδεία του, το νησί Ορμούζ έγινε υποτελές στην Πορτογαλική αυτοκρατορία. Η Ορμούζ παρέμεινε στους Πορτογάλους μέχρι την εποχή που τους έδιωξαν οι Πέρσες σε συνεργασία με τους Βρετανούς (1622).<ref>http://intlhistory.blogspot.com.au/2012/07/alfonso-de-albuquerque-history-figure.html</ref> Στην Ορμούζ συνάντησε τον Μιγκέλ Φερέιρα που επέστρεψε από τον Σάχη της Περσίας με πολλά δώρα, όρισε τον Αφόνσο επικυρίαρχο στην Περσία.<ref>John Holland Rose; Ernest Alfred Benians; Arthur Percival Newton (1928). The Cambridge History of the British Empire. CUP Archive. σ. 12</ref>