Τσάμηδες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
|||
Γραμμή 14:
Η εφαρμογή της ανταλλαγής πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είχε ως αποτέλεσμα ένα μέρος των προσφύγων που ήρθαν στην Ελλάδα από τη [[Μικρά Ασία]] να εγκατασταθεί στην περιοχή των Τσάμηδων. Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης για αυτήν την εγκατάσταση αποδίδεται στην επιθυμία της να ασκηθεί πίεση προς τους Τσάμηδες, με στόχο τον εξαναγκασμό σε εθελούσια αναχώρηση από την Ελλάδα. Ταυτόχρονα, η απαλλοτρίωση μεγάλων γαιοκτησιών, που κατείχε μια πλούσια μειοψηφία Τσάμηδων, ώστε να μοιραστεί γη στους ακτήμονες Έλληνες πρόφυγες που είχαν καταφτάσει, αύξησε τις εντάσεις μεταξύ των δυο πληθυσμιακών ομάδων, μουσουλμάνων Τσάμηδων και χριστιανών Ελλήνων.<ref>Μαργαρίτης (2005), σελ. 140-141.</ref> Αν και οι περισσότεροι πρόσφυγες εξαιτίας των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν, μετεγκαταστάθηκε σε άλλες περιοχές, στη Δυτική Μακεδονία, το αίσθημα εχθρότητας χριστιανών και μουσουλμάνων δεν έσβησε. Σε αυτό προστέθηκε και η νέα διάσταση των ντόπιων χριστιανικών πληθυσμών που, στο πλαίσιο των νέων πολιτικών συνθηκών με την αλλαγή των συνόρων, θεωρούσαν πλέον τους Τσάμηδες ως ξένους εντός του ελληνικού εθνικού κράτους και εποφθαλμιούσαν τις περιουσίες τους, ιδιαίτερα εκείνες των πλούσιων μπέηδων. Στη διατήρηση των προβλημάτων στη συμβίωση μουσουλμάνων και χριστιανών έπαιξε ρόλο και η μη επικύρωση των ελληνοαλβανικών συμφωνιών του 1925, για την αποζημίωση όσων περιουσιών Τσάμηδων θα απαλλοτρίωνε το ελληνικό κράτος, διότι κρίθηκε τελικά πολύ ευνοϊκή για την αλβανική πλευρά.<ref>Μαργαρίτης (2005), σελ. 142-144.</ref>
Οι τριβές μεταξύ
===Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και Κατοχή===
====Ελληνο-ιταλικός πόλεμος (1940-1941)====
Μετά την ιταλική κατοχή της Αλβανίας το 1939, οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες χρησιμοποιήθηκαν ως όργανο προπαγάνδας από τους Ιταλούς για να δικαιολογήσουν την εισβολή στην Ελλάδα, ενώ με την έναρξη της ιταλικής επίθεσης, το ελληνικό κράτος εξόρισε ηγετικές μορφές Τσάμηδων, κάτι που φανέρωσε την αρνητική οπτική του στην μειονότητα. Αρκετοί Τσάμηδες πρόσφυγες με επικεφαλής του Αζίζ Τσάμι και Μουχαρέμ Ντέμι κατατάχθηκαν εθελοντικά στον ιταλικό στρατό, ενώ οι Τσάμηδες της Θεσπρωτίας υποδέχτηκαν τα ιταλικά στρατεύματα και τις αλβανικές δυνάμεις που τα συνόδευαν ως απελευθερωτές. Εκείνο το διάστημα τμήματα Τσάμηδων πυρπόλησαν και λεηλάτησαν οικισμούς όπως την Παραμυθιά, τους Φιλιάτες, τη Σαγιάδα, ενώ προέβησαν και σε δολοφονίες ντόπιων λόγω προηγούμενων αντιδικιών.<ref>Μαντά, σελ. 6</ref> Ω αποτέλεσμα ένα μέρος του ελληνικού πληθυσμού αναγκάστηκε να καταφύγει προς τα εδάφη που βρίσκονταν εκτός ιταλικού ελέγχου.<ref>{{Cite book|title=Οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Ηπείρου (1923 - 2000)|first=Ελευθερία|last=Μαντά|publisher=Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου|isbn=|year=2004|location=Θεσσαλονίκη|page=134-135|quote=}}</ref> Όμως όταν έγινε ανακατάληψη των εδαφών από τον Ελληνικό στρατό, σχεδόν όλος ο αντρικός πληθυσμός εξορίστηκε ενώ υπήρξε ανοχή στις τυφλές πράξεις βίας του Ελληνικού πληθυσμού που
====Κατοχή και δωσίλογη δράση====
|