Σέλας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|25|02|2016}}
[[Αρχείο:AuroraBuryatia.jpg|285px330px|thumb|Βόρειο Σέλας, «παγωμένη» εικόνα με κίνησή του.]]
Το '''Σέλας''' είναι ένα εντυπωσιακό φωτεινό ουράνιο φαινόμενο που παρατηρείται στα ανώτερα στρώματα της [[ατμόσφαιρα]]ς και είναι ορατό κυρίως στους πόλους, για αυτό και ονομάζεται επίσης '''Πολικό Σέλας'''. Όταν το φαινόμενο συμβαίνει στο Βόρειο πόλο αποκαλείται '''Βόρειο σέλας''', ενώ αντίστοιχα όταν παρατηρείται στο Νότιο πόλο αποκαλείται '''Νότιο σέλας'''.
 
== Γενικά ==
Γραμμή 10:
 
== Επικρατέστερη θεωρία ==
[[Αρχείο:Polarlicht_2.jpg|250px|right|thumb|Βόρειο Σέλας.]]
 
Επικρατέστερο χρώμα του Σέλαος είναι γενικά το λευκό. Όταν όμως παρατηρείται χρωματισμένο, τότε το κόκκινο επικρατεί στο χαμηλότερο άκρο των ακτίνων που πέφτουν κάθετα, το πράσινο στο ανώτερο και μεταξύ αυτών το κίτρινο που γρήγορα εξαφανίζεται. Από τη φασματοσκοπική ανάλυση του φωτός των Σελάων παρατηρήθηκαν εντός του φάσματος αυτών 150 γραμμές από τις οποίες η φωτεινότερη και σταθερότερη ανήκει στο στοιχείο κρυπτόν ως και στο οξυγόνο και στο άζωτο. Μέχρι την 10ετία του '501950 υπήρχαν μόνο θεωρίες περίγια τηςτην αιτίαςαιτία της δημιουργίας του, όχι όμως και μακριά από την πραγματικότητα. Επικρατέστερη θεωρία ήταν εκείνη του ΑρένιουςΑρρένιους, όπου το Σέλας προέρχεται από ακτινοβολούμενο από τον Ήλιο κονιορτό από σώματα αρνητικά ηλεκτρισμένα τα οποία κατά την είσοδό τους στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας προκαλούν φωτεινά φαινόμενα ανάλογα με εκείνα που παρατηρούνται στους σωλήνες Kρούκς.
 
== Σύγχρονη θεωρία ==
Γραμμή 17 ⟶ 18 :
 
== Σύγχρονα πειράματα και παρατηρήσεις ==
[[Αρχείο:Aurora australis 20050911.jpg|thumb|255px|Το Νότιο Σέλας όπως φωτογραφήθηκε από δορυφόρο της [[NASA]] στις 11 Σεπτεμβρίου 2005.]]
 
Στα σύγχρονα πειράματα εκτός εκείνο του καθηγητή Storner του Πανεπιστημίου του [[Όσλο]] που κατασκεύασε ειδική συσκευή για την απόδειξη της επικρατέστερης θεωρίας, το 1958 τότε που ακόμα δεν είχαν απαγορευθεί οι πυρηνικές δοκιμές, σχεδιάστηκε ένα πείραμα ακριβώς με χρήση τριών πυρηνικών εκρήξεων. Συγκεκριμένα το έτος εκείνο εκτοξεύθηκαν σε ύψος 500 χλμ. τρεις μικρές ατομικές βόμβες στο Νότιο Ατλαντικό ωκεανό στα γεωγραφικά πλάτη (νότια) 38° και 50°. Αμέσως μετά τις εκρήξεις και σε χρόνο μόλις ενός πρώτου λεπτού της ώρας εμφανίσθηκε στο βόρειο ημισφαίριο, σε προκαθορισμένα γεωγραφικά πλάτη, άλλο Σέλας, που σήμαινε πως τα ηλεκτρόνια της έκρηξης, μετά από ένα ταχύτατο ταξίδι σε ύψος 4.000 χλμ. πάνω από την επιφάνεια της Γης, ξαναγύρισαν και δημιούργησαν τεχνητό Σέλας σε απόσταση πολλών χιλιάδων χιλιομέτρων από το σημείο της έκρηξης. Μάλιστα δε υπολογίσθηκε πως για αρκετές ώρες τα «τεχνητά» αυτά ηλεκτρόνια ταξίδευαν μέσα στο μαγνητικό πεδίο της Γης από τον Βόρειο στο Νότιο Πόλο και από τον Νότιο στον Βόρειο εκατομμύρια φορές. Το πείραμα αυτό εξ όσων έχουν δημοσιευθεί έχει επαναληφθεί με θεαματικότερα αποτελέσματα το 1962.
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Σέλας"