Χρήστης:Fotis A./SortWelcome: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 215:
===Κύρια φωτογραφία===
Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τον Τζιμ Γκάρισον του Κόστνερ,
με ένα μεγάλο κομμάτι γνωστών ηθοποιών σε υποστηρικτικούς ρόλους. Ο Στόουν εμπνεύστηκε από το μοντέλο της ταινίας της ταινίας The Longest Day, το οποίο είχε θαυμάσει ως παιδί: «Ήταν ρεαλιστικό, αλλά είχε πολλά αστέρια ... το υποστηρικτικό cast δίνει ένα χάρτη της αμερικανικής ψυχής: οικεία, τα άνετα πρόσωπα
που σας περπατούν μέσα από ένα μονοπάτι που ξετυλίγεται στο σκοτεινό δάσος». <ref name="Riordan, James2"/>
το οποίο είχε θαυμάσει ως παιδί: «Ήταν ρεαλιστικό, αλλά είχε πολλά αστέρια ... το υποστηρικτικό cast δίνει ένα χάρτη της αμερικανικής ψυχής: οικεία, τα άνετα πρόσωπα
που σας περπατούν μέσα από ένα μονοπάτι που ξετυλίγεται στο σκοτεινό δάσος». <ref name="Riordan, James2"/>
 
Ο διευθυντής φωτογραφίας [[Ρόμπερτ Ρίτσαρντσον]] για να προετοιμαστεί
διάβασε διάφορα βιβλία για την δολοφονία του Κένεντι ξεκινώντας με το " On the Trail of the Assassins" και το " Crossfire: The Plot That Killed Kennedy".
 
Ο Στόουν ήθελε να αναπαραστησει τη δολοφονία του Κένεντι στο Dealey Plaza. Οι παραγωγοί του έπρεπε να πληρώσουν στο Δημοτικό Συμβούλιο του [[[Ντάλας]] ένα σημαντικό χρηματικό ποσό για να προσλάβουν αστυνομικούς για να διακοψουν την κυκλοφορία και να κλείσουν δρόμους για τρεις εβδομάδες.<ref name="Riordan, James17">Riordan 1996, p. 371.</ref>
Είχε μόνο δέκα ημέρες για να κανει τις ληψεις και έτσι χρησιμοποίησε επτά κάμερες (δύο 35 mm και πέντε 16 mm) και 14 φιλμ ταινιών.
Η παροχή άδειας για λήψη στη σχολική βιβλιοθήκη του Ντάλας ήταν πιο δύσκολη. Έπρεπε να πληρώσουν 50.000 δολάρια για να βάλουν κάποιον στο παράθυρο από τον οποίο ο Όσβαλντ έπρεπε να πυροβολήσει τον Κένεντι. [30] Τους επιτραπηκε να κινηματογραφούν σε εκείνη την τοποθεσία μόνο μεταξύ συγκεκριμένων ωρών με μόνο πέντε άτομα στο όροφο τη καθε φορά: το πλήρωμα της κάμερας, έναν ηθοποιό και τον Στόουν. Ο συμπαραγωγός Clayton Townsend είπε ότι το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν να πάρει την άδεια να αποκαταστήσει το κτίριο όπως ηταν το 1963. Χρειάστηκαν πέντε μήνες διαπραγματεύσεων.