Αντώνιος Κουτήφαρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| ημερομηνία γέννησης = {{Ηγη|1862}}

| τόπος γέννησης = [[ΑθήναΔημοτικό διαμέρισμα Σταυροπηγίου Μεσσηνίας|Βαρούσι Μάνης]], [[Ελλάδα]]

| ημερομηνία_θανάτου = {{Ηθηλ|1913|06|19|}}

Στις [[19 Ιουνίου]] [[1913]] ο '''Κουτήφαρης''' τραυματίστηκε θανάσιμα κοντά στον [[Σιδηροδρομικός Σταθμός του Γαλλικού|Σιδηροδρομικό Σταθμό του Γαλλικού]] κατά την διάρκεια της [[Μάχη Κιλκίς-Λαχανά|Μάχης του Κιλκίς]].<ref>{{Cite web|url= https://dis.army.gr/content/search-casualties/view/114174|title= Αναζήτηση πεσόντων (Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού)|date=|website=dis.army.gr/|accessdate=2020-04-01}}</ref><br />

|text=''«Εις τας μάχας της προκεχωρημένης τοποθεσίας, και ιδία εις τα περί τον [[Σιδηροδρομικός Σταθμός του Γαλλικού|σιδηροδρομικόν Σταθμόν του Γαλλικού (Σαλαμανλή)]], εφονεύθη ο ηρωϊκός Ταγματάρχης του IIIου Τάγματος του 9ου Συντάγματος Πεζικού '''Κουτήφαρης'''. Είς αγνός, και πέραν του δέοντος, διά την στρατιωτικήν εκείνην εποχήν, ευγενής Έλλην ανώτερος αξιωματικός. Τούτον μεταφερθέντα εις [[Μελισσοχώρι Θεσσαλονίκης|Μπάλτζαν (Μελισσοχώρι)]] προς νοσηλείαν εις το εκεί Χειρουργείον επεσκέφθη ο εν τω μεταξύ έχων εγκαταστήσει, εις το χωρίον τούτο, το Στρατηγείον του, [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλεύς Αρχιστράτηγος Κωνσταντίνος]]. Τον ηρώτησε: - Πώς είσαι, αγαπητέ μου '''Κουτήφαρη'''; Και αντί να απαντήση ο θανασίμως τραυματισμένος Ταγματάρχης εις την ερώτησίν του, αντεπερώτησεν: - Νικώμεν, Μεγαλειότατε, Και λαβών την απάντησιν καταφατικήν, έστρεψε την κεφαλήν προς το πλευρόν και παρέδωσε το πνεύμα του και την αγίαν ψυχήν του εις τον Θεόν»''.

Ο θάνατος του Κουτήφαρη ενέπνευσε την λαϊκή Μούσα. Χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω μανιάτικα μοιρολόγια. :<br />

1) Όπως το θυμάται η Σ. Μπουκουβαλέα-Τρουπάκη από την [[Καρδαμύλη Μεσσηνίας|Καρδαμύλη]]:<br />

|text=''[[Αντώνιος Κουτήφαρης]] εις το [[Κιλκίς]] φονεύθη<br />

[...]<br />

[...]<br />

[...]<br />

Και δύο τον εσήκωσαν με μάτια δακρυσμένα<br />

αυτά τα Ελληνόπουλα τα μπαρουτοπλασμένα.<br />

Κι ευθύς τόνε τοποθετούν εις ένα χειρουργείο<br />

διά να λάβει αθάνατο της Δόξης το βραβείο.<br />

Κι ο [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωσταντίνος]] τόμαθε στο Χειρουργείο πάει<br />

και τόνε χαιρετάει, και τον διπλορωτάει:<br />

- Για πές μου, Ταγματάρχα μου, το τραύμα σου πώς πάει;<br />

Και κείνος του απάντησε πάντα με γενναιότη:<br />

Αν η στρατιά μας προχωρεί κατά τη [[Σόφια]] πρώτη<br />

κι αν ο στρατός μας προχωρεί κατά τη [[Βουλγαρία]]<br />

τότε και εμέ το πνεύμα μου λαμβάνει η [[Παναγία]].''<br />

}}<br />

2) Όπως το καταγράφει ο [[Δικαίος Βαγιακάκος]]:<br />

|text=''Θα πω μια λέξη θλιβερή<br />

θά ναι για τον '''Κουτήφαρη'''<br />

πού χε δύο σφαίρες στην κοιλιά<br />

τον επεσκέφθη ο [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|βασιλιάς]].<br />

- Για πές μου ταγματάρχα μου<br />

κι άξιε πολεμάρχα μου,<br />

άμ' πώς πηγαίνουν οι πληγές,<br />

θα σε ρωτήσω να μου λές.<br />

- Εμένα γράψε με νεκρούς,<br />

αλλά νικήσαμε όχτρούς.<br />

Κι ό [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|βασιλιάς]] εδάκρυσε<br />

μ' αυτά τα λόγια που άκουσε,<br />

τ' ήτα αξιωματικός καλός.''<br />