Βικιπαίδεια

Douglas DC-3: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ interwiki
Νέα σελίδα: {| cellpadding="2" cellspacing="0" style="margin: 0 0 1em 1em; border:3px solid #87CEEB;width:30%; " align="right" !bgcolor="#87CEEB" colspan="3" align="center" style="border-bo...
Γραμμή 1:
{| cellpadding="2" cellspacing="0" style="margin: 0 0 1em 1em; border:3px solid #87CEEB;width:30%; " align="right"
<!-- This article is a part of [[Wikipedia:WikiProject Aircraft]]. Please see [[Wikipedia:WikiProject Aircraft/page content]] for recommended layout. -->
!bgcolor="#87CEEB" colspan="3" align="center" style="border-bottom:3px solid"|Douglas DC-3
{{Infobox Aircraft
|-
|name=Douglas DC-3
|colspan="3" align="center"|[[Image:OH-LCH DC-3.JPG|300px|Douglas DC-3]]<br>Douglas DC-3
|image=Image:Douglas-DC3---Catalina.1024.jpg
|-
|caption=<center>DC-3 takes off from Catalina Island airport.</center>
!bgcolor="#87CEEB" colspan="3"|Περιγραφή
|type=[[Airliner]] and transport aircraft
|-
|manufacturer=[[Douglas Aircraft Company]]
|Αποστολή||colspan="2"|Επιβατικό <br /> Μεταγωγικό
|designer=[[Arthur E. Raymond]], chief engineer
|-
|first flight=[[1935-12-17]]
|Πλήρωμα||colspan="2"|2
|introduced=
|-
|retired=
|Κατασκευαστής||colspan="2"|[[Douglas Aircraft Company]]
|status=>400 in limited use
|-
|produced=<!--years in production, e.g. 1970-1999, if still in active use but no longer built-->
!bgcolor="#87CEEB" colspan="3"|Διαστάσεις
|number built=>13,000 <!--10,655 (DC-3) + 2,000 (Li-2) + 485 (L2D)-->
|-
|unit cost=
|Μήκος|| 19.7 m
|developed from=[[Douglas DC-2]]
|-
|variants with their own articles=[[C-47 Skytrain]]<br>[[Lisunov Li-2]]
|Εκπέτασμα||29 m
}}
|-
|Ύψος||5.18 m
|-
|Επιφάνεια πτέρυγας||91.70 m²
|-
!bgcolor="#87CEEB" colspan="3"|Βάρος
|-
|Άδειο||8.300 kg
|-
|Μέγιστο ||11.400 kg
|-
!bgcolor="#87CEEB" colspan="3"|Πηγή ισχύος
|-
|Κινητήρες||colspan="2"| 2× Wright Cyclone 9 R-1820 (''αρχικές εκδόσεις'') <br /> 2× Pratt & Whitney R-1830-90C "Twin Wasp" (''Pratt & Whitney Twin Wasp S1C3G'')
|-
|Ισχύς||1.100 <br /> 1.200shp (''αντίστοιχα έκαστος'')
|-
!bgcolor="#87CEEB" colspan="3"|Επιδόσεις
|-
|Μέγιστη ταχύτητα||381 km/h <br /> (''237 mph, 206 κόμβοι'')
|-
|Αυτονομία || 1.650 km <br /> (''890 nm, 1.025 μίλια'')
|-
|Μέγιστο ύψος||7.300 m
|-
!bgcolor="#87CEEB" colspan="3"|Μεταφορική Ικανότητα
|-
| ||21-32 επιβάτες
|-
|}
[[Image:American DC-3.jpg|thumb|300px|right|Αεροσκάφος DC-3 της American Airlines, το [[1943]]]]
[[Image:N34---Douglas-DC3-Cockpit.jpg|thumb|300px|right|Άποψη του κόκπιτ αεροσκάφους DC-3]]
 
Το '''Douglas DC-3''' είναι ελικοφόρο [[αεροσκάφος]] σταθερής πτέρυγας το οποίο έφερε επανάσταση στις αεροπορικές μεταφορές τις δεκαετίες του [[1930]] και [[1940]] με την ταχύτητα και της εμβέλειά του. Λόγω της επιρροής του στην αεροπορική βιομηχανία και τον [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο]], θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα αεροσκάφη όλων των εποχών.
The '''Douglas DC-3''' is a [[fixed-wing aircraft|fixed-wing]], [[propeller]]-driven [[aircraft]] whose speed and range revolutionized air transport in the [[1930s]] and [[1940s]]. Because of its lasting impact on the [[airline]] industry and [[World War II]], it is generally regarded as one of the most significant transport aircraft ever made.
==History==
The DC-3 was engineered by a team led by chief engineer [[Arthur E. Raymond]], and first flew on [[December 17]], [[1935]] (the 32<sup>nd</sup> anniversary of the [[Wright Brothers]] flight at Kitty Hawk). The aircraft was the result of a marathon phone call from [[American Airlines]] CEO [[C.R. Smith|Cyrus Smith]] to [[Donald Douglas]] requesting the design of an improved successor to the [[Douglas DC-2|DC-2]]. The amenities of the DC-3 (including sleeping berths on early "DST" -- Douglas Sleeper Transport -- models and an in-flight kitchen) popularized air travel in the [[United States]]. With only three refueling stops, eastbound transcontinental flights across America taking approximately 15 hours became possible. Westbound trips took 17 hours 30 minutes due to typical prevailing headwinds - still a significant improvement over the competing [[Boeing 247]]. Before the arrival of the DC-3, such a trip would entail short hops in commuter aircraft, during the day, coupled with train travel overnight.
 
==Ιστορία==
[[Image:dc3.takeoff.thales.arp.jpg|thumb|left|A Douglas DC-3 (a former military [[C-47 Skytrain|C-47B]]) of [[Air Atlantique]] taking off at Hullavington airfield, England]]
Το DC-3 κατασκευάστηκε από μία ομάδα με επικεφαλής τον αρχιμηχανικό Άρθουρ Ε. Ρέιμοντ (''Arthur E. Raymond''), και πέταξε πρώτη φορά στις [[17 Δεκεμβρίου]] [[1935]] (την 32η επέτειο της πτήσης των [[Αδερφοί Ράιτ|αδερφών Ράιτ]] με το [[Κίττυ Χωκ]]). Το αποτέλεσμα ήταν αποτέλεσμα ενός μαραθώνιου τηλεφωνήματος από τον πρόεδρο της [[American Airlines]], Σάιρους Σμιθ (''Cyrus Smith''), στον [[Ντόναλντ Ντάγκλας]] (''Donald Douglas''), ζητώντας το σχέδιο ενός βελτιωμένου αντικαταστάτη του [[DC-2]]. Οι ευκολίες του DC-3 (που περιλάμβαναν κουκέτες ύπνου στις πρώτες εκδόσεις «''DST - Douglas Sleeper Transport''» και κουζίνα) βοήθησαν στη διάδοση των αερομεταφορών στις [[Ηνωμένες Πολιτείες]]. Με μόνο τρεις στάσεις ανεφοδιασμού, το ταξίδι κατά μήκος της Αμερικής, προς την ανατολική ακτή, διαρκούσε περίπου 15 ώρες, γεγονός που το καθιστούσε εφικτό. Το ταξίδι προς την δυτική ακτή διαρκούσε 17 ώρες και 30 λεπτά, εξαιτίας μετωπικών ανέμων, ήταν όμως μία σημαντική βελτίωση σε σχέση με το ανταγωνιστικό [[Boeing 247]]. Πριν την άφιξη του DC-3 ένα τέτοιο ταξίδι χρειαζόταν σύντομες πτήσεις με επιβατικά αεροσκάφη κατά τη διάρκεια της μέρας και ταξίδι με [[τραίνο]] στη διάρκεια της νύχτας.
 
EarlyΟι U.S.Αμερικανικές airlinesαεροπορικές likeεταιρίες [[United Airlines|United]], [[American Airlines|American]], [[Trans World Airlines|TWA]] andκαι [[Eastern Air Lines|Eastern]] orderedπαρήγγειλαν overπερισσότερα από 400 DC-3s3. TheseΑυτός fleetsο pavedστόλος theαεροσκαφών wayάνοιξε forτο theδρόμο modernγια Americanτην airμοντέρνα travelβιομηχανία industryαεροπορικών ταξιδιών, quicklyαντικαθιστώντας replacingγρήγορα [[train]]sτο asτραίνο, theτο favoredοποίο meansήταν ofο long-distanceπιο travelδημοφιλής acrossτρόπος theταξιδιών Unitedμεγάλων αποστάσεων Statesστις ΗΠΑ εκείνη την εποχή. Η [[Piedmont Airlines (1948-1989)|Piedmont Airlines]] operatedχρησιμοποίησε τα DC-3s3 fromαπό το [[1948]] toέως το [[1963.]] Oneκαι, ofσήμερα, Piedmont'sένα από DC-3s3 της Piedmont, operatedτο byοποίο theανήκει στο αεροπορικό μουσείο [[Carolinas (''Carolinas Aviation Museum]]''), continuesσυνεχίζει toνα flyπετάει toσε airαεροπορικά showsσόου todayενώ andέχει hasχρησιμοποιηθεί beenσε usedδιάφορες in various moviesταινίες. Τόσο Bothη [[Delta andAirlines|Delta]] όσο και η [[Continental Airlines]] operate "commemorative"διατηρούν DC-3s3 σε πτητική κατάσταση.
 
Κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου πολλά πολιτικά DC-3 επιτάχθηκαν ενώ κατασκευάστηκαν περίπου 10.000 στρατιωτικές εκδόσεις του DC-3, φέροντας τις ονομασίες [[C-47 Skytrain|C-47, C-53, R4D και Dakota]]. Το απόγειο της παραγωγής ήταν το [[1944]] οπότε και παραδόθηκαν 4.853 αεροσκάφη. Οι πολεμικές αεροπορίες πολλών χωρών χρησιμοποίησαν το DC-3 και τις στρατιωτικές εκδόσεις του για την μεταφορά στρατιωτών, φορτίου και τραυματιών. Εκδόσεις του DC-3 κατασκευάστηκαν κατόπιν αδείας στην [[Ιαπωνία]], με την ονομασία ''Showa L2D'' (487 αεροσκάφη) και την [[Σοβιετική Ένωση]], με την ονομασία [[Lisunov Li-2]] (2.200 με 4.900 αεροσκάφη).
During [[World War II]], many civilian DC-3s were drafted for the war effort and nearly 10,000 military versions of the DC-3 were built, under the designations [[C-47 Skytrain|C-47, C-53, R4D and Dakota]]. Peak production of the type was reached in 1944 with 4853 being delivered. The armed forces of many countries used the DC-3 and its military variants for the transport of troops, cargo and wounded. Licensed copies were built in Japan as '''Showa L2D''' (487 aircraft) and in the USSR as the '''[[Lisunov Li-2]]''' (between 2200 and 4900 aircraft, per varying sources).
Μετά τη λήξη του πολέμου χιλιάδες πλεονάζοντα C-47 τροποποιήθηκαν για πολιτική χρήση και σύντομα το αεροσκάφος αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά σχεδόν όλλων των αεροπορικών εταιριών ανά τον κόσμο, παραμένοντας σε υπηρεσία για πολλά χρόνια. Η άμεση διαθεσιμότητα πρώην στρατιωτικών αεροσκαφών, τα οποία ήταν φτηνά, εύκολα στη συντήρηση αλλά και μεγάλα και γρήγορα για τα δεδομένα της εποχής, συνέβαλε στην ανάπτυξη της παγκόσμιας, μεταπολεμικής, βιομηχανίας αερομεταφορών.
 
Η [[Douglas]] ανέπτυξε μία βελτιωμένη έκδοση, με μεγαλύτερη μεταφορική ικανότητα και διαφορετική πτέρυγα, την οποία προσπάθησε να προωθήσει εκείνη την περίοδο. Όμως με την ύπαρξη τόσων πλεοναζόντων αεροσκαφών το ''Super DC-3'' δεν πούλησε στην πολιτική αγορά. Το [[Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό]] τροποποίησε 100 από τα αρχικά του '''R4D''' στο επίπεδο ''Super DC-3'', με την ονομασία '''R4D-8''' αρχικά και '''C-117D''' στη συνέχεια.
[[Image:DC-3 2 1997-08-07.jpg|thumb|A Douglas Super DC-3, taking off from [[Pangnirtung Airport]] ([[Nunavut]], [[Canada]])]]
 
Τις επόμενες τρεις δεκαετίες έγινα πολυάριθμες προσπάθειες να σχεδιαστεί αντικαταστάτης του DC-3 (συμπεριλαμβανομένου το πολύ πετυχημένου [[Fokker Friendship]]), όμως κανένας τύπος δεν μπορούσε να συνδυάσει την προσαρμοστικότητα, την αξιοπιστία και την οικονομία του DC-3 και έτσι παρέμεινε σε υπηρεσία, παίζοντας σημαντικό ρόλο στις εναέριες μεταφορές μέχρι και τη δεκαετία του [[1970]]. Ακόμα και σήμερα, 72 χρόνια μετά από την πρώτη πτήση του, υπάρχουν πολλές μικρές επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν το DC-3 ως επιβατικό ή μεταφορικό αεροσκάφος. Το κοινό ρητό ανάμεσα στους ανθρώπους της αεροπορίας και τους πιλότους είναι ότι «''ο μόνος αντικαταστάτης ενός DC-3 είναι ένα άλλο DC-3''». Η θρυλική αξιοπιστία του αεροσκάφους συρρικνώνεται στην άποψη ότι το DC-3 είναι «''μια συλλογή εξαρτημάτων τα οποία πετούν σε χαλαρό σχηματισμό''». Η ικανότητά του να απογειώνεται και να προσγειώνεται σε χορταρένιους ή χωμάτινους διαδρόμους το καθιστά δημοφιλή στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου οι διάδρομοι αποπροσγείωσης δεν είναι πάντα ασφάλτινοι.
After the war, thousands of surplus C-47s were converted to civil service and became the standard equipment of almost all the world's airlines, remaining in front-line service for many years. The ready availability of ex-military examples of this cheap, easily-maintained aircraft (it was both large and fast by the standards of the day) jump-started the worldwide, post-war air transport industry.
 
Κάποιες από τις πιο κοινές χρήσεις του DC-3 υπήρξαν οι [[αεροψεκασμός|αεροψεκασμοί]], η μεταφορά φορτίων και επιβατών, ως στρατιωτικό μεταγωγικό και ως αεροσκάφος μεταφοράς και ρίψης αλεξιπτωτιστών.
Douglas had developed an improved version, with a greater cargo capacity and a different wing, which it attempted to sell during this time frame but with all these surplus aircraft, the ''Super DC-3'' did not sell in the civil market. The US Navy had 100 of their early R4Ds converted to Super DC-3 standard as the R4D-8, later C-117D.
 
Ένα [[Σουηδική πολεμική αεροπορία|Σουηδικό C-47]] ([[Σουηδία|Σουηδική]] ονομασία ''Tp79'') κατερρίφθη πάνω από τη [[Βαλτική]] τον Ιούνιο του [[1952]], στη διάρκεια ενός διεθνούς περιστατικού, γνωστού ως [[Catalina affair]].
Numerous attempts were made to design a "DC-3 replacement", over the next three decades (including the very successful [[Fokker F27|Fokker Friendship]]) but no single type could match the versatility, rugged reliability and economy of the DC-3 and it remained a significant part of air transport systems, well into the 1970s. Even today, over 70 years after the DC-3 first flew, there are still small operators with DC-3s in revenue service and as [[cargo airline|cargo]] planes. The common saying among aviation buffs and pilots is that "the only replacement for a DC-3 is another DC-3." The aircraft's legendary ruggedness is enshrined in the lighthearted description of the DC-3 as "a collection of parts flying in loose formation." Its ability to take off and land on grass or dirt runways also makes it popular in developing countries, where the runways may not always be a paved surface.
 
==Παραγωγή==
Some of the more common uses of the DC3 have been aerial spraying, freight transport, passenger service, military transport and sport [[skydiving]] shuttling.
[[Image:Kokpit.JPG|thumb|300px|right|Άποψη του εσωτερικού αεροσκάφους DC-3]]
[[Image:DC3, bad weather ahead.jpg|thumb|300px|right|Αεροσκάφος DC-3]]
Συνολικά 10.655 DC-3 κατασκευάστηκαν στην [[Σάντα Μόνικα]] και το [[Λονγκ Μπητς]] της [[Καλιφόρνια]], σε πολιτικές και στρατιωτικές εκδόσεις. Περισσότερα από 2.000 κατασκευάστηκαν στη [[Ρωσία]] κατόπιν αδείας, φέροντας την ονομασία ''Lisunov Li-2'' (ονομασία [[ΝΑΤΟ]]: '''Cab'''). 485 κατασκευάστηκαν στην Ιαπωνία, ως ''L2D Type 0''. Περισσότερα από 400 παρέμειναν σε εμπορική υπηρεσία μέχρι το [[1998]].
 
Καθ’ όλη τη διάρκεια της παραγωγής του τοποθετήθηκε μία ευρεία γκάμα κινητήρων στο DC-3. Τα αρχικά πολιτικά αεροσκάφη έφεραν κινητήρες ''Wright R-1820 Cyclone 9'', όμως τα μετέπειτα αεροσκάφη (και η πλειοψηφία των στρατιωτικών εκδόσεων) χρησιμοποιούσαν τους ''Pratt & Whitney R-1830 Double Wasp'', οι οποίοι προσέφεραν καλύτερες επιδόσεις σε μεγάλα υψόμετρα και επιδόσεις εφάμιλλες των μονοκινητήριων αεροσκαφών. Χρησιμοποιήθηκαν επίσης οι ''Pratt & Whitney R-2000'', αν και περιορισμένα. Κάποια DC-3 αναβαθμίστηκαν ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν τους ''Rolls-Royce Dart'' (όπως το ''Conroy Turbo Three''), ''Armstrong Siddeley Mamba'' και ''Pratt & Whitney PT6A''.
A Swedish C-47 (Swedish designation Tp79) was shot down over the [[Baltic Sea]] in June 1952. This was part of an international incident (see the [[Catalina affair]]).
 
Το [[1987]] η ''Airtech Canada'' προσέφερε ένα πακέτο αναβάθμισης αεροσκαφών με κινητήρες ''PZL ASz-62IT'' (ισχύος 1.000 ίππων), με την ονομασία ''DC-3/2000''.
[[Image:DC-3 in SoAfrica.jpg|thumb|left|A DC-3 in service in South Africa, June 2006.]]
 
Το [[Basler BT-67]] είναι αεροσκάφος παράγωγο του DC-3. Το πακέτο αναβάθμισης της εταιρίας ''Basler'' προσφέρει τη χρήση κινητήρων τουρμποπρόπ ''Pratt & Whitney Canada PT-6'', επιμήκυνση της ατράκτου κατά ένα μέτρο (τρία πόδια) και δομική ενίσχυση σε επιλεγμένα σημεία.
==Production==
10,655 DC-3s were built at [[Santa Monica, California|Santa Monica]], [[California]] and [[Long Beach, California|Long Beach]], [[California]] in both civil and military versions. Over 2000 were built in Russia, under license, as the Lisunov Li-2 ([[NATO reporting name]]: '''Cab'''). 485 were built in Japan, as the L2D Type 0 transport. More than 400 remained in commercial service, in 1998.
 
==Σχετικές εξελίξεις==
A wide variety of engines was fitted to the DC-3 throughout the course of production. The original civilian airplanes used Wright R-1820 Cyclone 9s, but later aircraft (and the majority of military ships) used the [[Pratt & Whitney R-1830]] Double Wasp radial which offered better high-altitude and single engine performance. A few Pratt & Whitney R-2000 radials saw use. Some DC-3s were upgraded to use [[Rolls-Royce Dart]] (as in the '''Conroy Turbo Three'''), [[Armstrong Siddeley Mamba]], or Pratt & Whitney PT6A [[turboprop|turbines]].
* [[C-47 Skytrain]]
 
==Παρόμοια αεροσκάφη==
In [[1987 in aviation|1987]], [[Airtech Canada]] offered aircraft re-engined with current-production [[PZL ASz-62]]IT radial engines of 1,000 hp (745 kW) as the '''DC-3/2000'''.
* [[Boeing 247]]
* [[Ilyushin Il-14]]
* [[Junkers Ju 52]]
* [[Lisunov Li-2]]
* [[Saab 90 Scandia]]
 
==Πηγές==
The [[Basler BT-67]] is a derivative type of the DC-3. Basler refurbishes DC-3s, fitting them with [[Pratt & Whitney Canada PT-6]] turbo-prop engines, lengthening the fuselage by over 3 feet and strengthening the airframes in selected areas.
 
==Specifications (DC-3)==
[[Image:Ntps-c47-N834TP-071112-01cr-16.jpg|thumb|right|Highly modified DC-3, powered by two [[Pratt & Whitney Canada PT6|Pratt & Whitney Canada PT6-65AR]] engines, now operated by the [[National Test Pilot School]]. Formerly operated by South Africa as a maritime patrol aircraft. Airframe has been modified with belly radar pod and chin [[FLIR]] turret. Based at [[Mojave Airport]]]]
[[Image:N34---Douglas-DC3-Cockpit.jpg|thumb|right|Cockpit of DC3 operated by [[Federal Aviation Administration|FAA]] to verify operation of [[radio navigation|navaids]] ([[VHF omnidirectional range|VOR]]s & [[Non-directional beacon|NDB]]s) along federal airways.]]
{{aircraft specifications
<!-- if you do not understand how to use this template, please ask at [[Wikipedia talk:WikiProject Aircraft]] -->
 
<!-- please answer the following questions -->
|plane or copter?=plane
|jet or prop?=prop
 
<!-- Now, fill out the specs. Please include units where appropriate (main comes first, alt in parentheses).
If an item doesn't apply, like capacity, leave it blank. For additional lines, end your alt units with a right parenthesis ")" and start a new, fully-formatted line beginning with an asterisk "*" -->
|crew=2
|capacity=21-32 passengers
|length main=64 ft 5 in
|length alt=19.7 m
|span main=95 ft 0 in
|span alt=29.0 m
|height main=16 ft 11 in
|height alt=5.16 m
|area main=987 ft²
|area alt=91.7 m²
|empty weight main=18,300 lb
|empty weight alt=8,300 kg
|loaded weight main=25,200 lb (25,346 with deicing boots, 26,900 in some freight versions)
|loaded weight alt=11,400 kg
|max takeoff weight main=
|max takeoff weight alt=
|engine (prop)= Wright Cyclone 9 R-1820 series (earliest aircraft) or [[Pratt & Whitney R-1830|Pratt & Whitney Twin Wasp S1C3G]] in the C-47 and later civilian aircraft
|number of props=2
|power main= 1,100 or 1,200 hp max rating, depending upon engine and model
|power alt=895 kW
|propellers=3-bladed [[Hamilton Standard]] 23E50 series hydraulically controlled constant speed, feathering
|max speed main=237 mph
|max speed alt=206 knots, 381 km/h (=Never Exceed Speed (VNE), or Redline speed)
|cruise speed main=150 mph
|cruise speed alt=130 knots, 240 km/h
|range main=1,025 mi
|range alt=890 nm, 1,650 km
|ceiling main=24,000 ft
|ceiling alt=7,300 m
|climb rate main=1,130 ft/min
|climb rate alt=5.73 m/s
|climb rate more=initial
|loading main=25.5 lb/ft²
|loading alt=125 kg/m²
|power/mass main=0.0952 hp/lb
|power/mass alt=157 W/kg
|takeoff range runway=450 Meters at ~75-65 knots
|landing range runway=~600 Meters at ~75-90 knots
 
}}
 
==References==
<div class="references-small">
<references/>
* Gradidge, Jennifer M. ''The Douglas DC-1/DC-2/DC-3 The First Seventy Years Volumes One and Two''. Air-Britain, London, 2006. ISBN 0-85130-332-3.
* {{cite book|author=Francillon, René|year=1979|title=McDonnell Douglas Aircraft Since 1920: Volume I|location=London|publisher=Putnam|id=ISBN 0-87021-428-4}}
* {{cite book|author=Yenne, Bill|year=1985|title=McDonnell Douglas: A Tale of Two Giants|location=Greenwich, Connecticut|publisher=Bison Books|id=ISBN 0-517-44287-6}}
* {{cite book|author=Pearcy, Arthur|year=1995|title=Douglas Propliners: DC-1 - DC-7|location=Shrewsbury|publisher=Airlife Publishing|id=ISBN 1-85310-261-X}}
</div>
 
==Εξωτερικές συνδέσεις==
==External links==
{{Πύλη Αεροπορία}}
* [http://www.centercomp.com/dc3 The Online DC-3 Aviation Museum]
{{commons|Category:Douglas DC-3}}
* [http://www.centercomp.com/dc3 Διαδικτυακό Μουσεία για το DC-3]
* [http://www.centennialofflight.gov/essay/Aerospace/DC-3/Aero29.htm Centennial of flight Commission on the DC-3]
* [http://www.aerodyn.org/History/dc-3.html AviationΑεροπορικά RecordsΡεκόρ on theτου DC-3]
* [http://www.aviation-history.com/douglas/dc3.html Aviation History on theΤο DC-3 στο aviation-history.com]
* [http://www.airliners.net/info/stats.main?id=188 Airliners.netΤο DC-3 στο Airliners.net]
* [http://www.carolinasaviation.org/collections/aircraft/dc3n44v.html Flying Piedmont AirlinesΤο DC-3], formerlyστο ownedαεροπορικό andμουσεία operated by Piedmont Airlines, and US AirCarolinas]
* [http://www.baslerturbo.com/specifications.html Basler BT-67]
* [http://www.pionair.com/ Pionair] Airline flying restored DC-3s (Current primary aircraft is the [[Convair 240|Convair CV-580]], a turboprop conversion of the Convair_CV-240.)
* [http://www.baslerturbo.com/specifications.html Basler BT-67] Re-manufactured and turbinized version of the DC-3
* [http://www.dc3.com.au/ Discovery Air Tours (formerly Dakota National Air)] Charter DC-3 operator at [[Bankstown Airport]], [[New South Wales]] [[Australia]]
* [http://www.douglasdc3.com/ The DC-3 Hangar]
* [http://www.warbirdalley.com/c47.htm Warbird Alley:Το DC-3/C-47 pageστο Warbird Alley]
* [http://www.air-and-space.com/conroy.htm Early 1970's DC-3 turboptop conversions by Conroy Aircraft, who also developed the Aero Spacelines Guppy series and the Conroy Skymonster.]
* [http://www.goldtimer.hu/ Gold Timer Foundation] Restorers of the only remaining Li-2 still in flying condition. HA-LIX regularly flies sight-seeing flights. (Hungarian)
* [http://www.dakotanorway.no/ Dakota Norway]
* [http://www.dc-ry.fi/ DC-3 Association Finland]
* [http://www.historicflight.co.za/ Link for a number of South AfricanΤο DC-3 flightsστο historicflight.co.za]
 
==Related content==
{{commons|Douglas DC-3}}
{{aircontent
 
|sequence=
<!-- Commented out for now as it duplicates the template Douglas Airliners below:
* '''Douglas:''' [[Douglas DC-1|DC-1]] - [[Douglas DC-2|DC-2]] - '''DC-3''' - [[Douglas DC-4E|DC-4E]] - [[Douglas DC-4|DC-4]] - [[Douglas DC-5|DC-5]] -->
* '''Army:''' [[Beechcraft Model 18|C-45]] - [[C-46 Commando|C-46]] - [[C-47 Skytrain|C-47]] - '''C-48''' - '''C-49''' - '''C-50''' - '''C-51''' - '''C-52''' - [[C-47 Skytrain|C-53]] - [[C-54 Skymaster|C-54]] - [[C-46 Commando|C-56]]
 
|related=
* [[C-47 Skytrain]]
 
|similar aircraft=
* [[Boeing 247]]
* [[Ilyushin Il-14]]
* [[Junkers Ju 52]]
* [[Lisunov Li-2]]
* [[Saab 90 Scandia]]
 
{{Μετάφραση EN|Douglas DC-3}}
|lists=
* [[List of civil aircraft]]
* [[List of people who have died in incidents involving DC-3 aircraft]]
 
<!-- |see also= -->
{{Douglas Airliners}}
}}
 
[[Κατηγορία:Πολιτικά αεροσκάφη|DC]]
[[Category:Low wing aircraft]]
[[Κατηγορία:Αεροσκάφη του Μεσοπολέμου|DC]]
[[Category:Multiple engine aircraft]]
[[Κατηγορία:Αεροσκάφη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου|DC]]
[[Category:Propeller aircraft]]
[[Κατηγορία:Μεταγωγικά αεροσκάφη|DC]]
[[Category:United States airliners 1930-1939]]
[[Category:United States military transport aircraft 1930-1939]]
[[Category:Vietnam War aircraft]]
[[Category:World War II American transport aircraft]]
[[Category:Douglas aircraft|DC-03]]
 
[[bg:DC-3]]
Γραμμή 171 ⟶ 126 :
[[da:DC-3]]
[[de:Douglas DC-3]]
[[elen:Douglas DC-3]]
[[es:Douglas DC-3]]
[[eo:DC-3]]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Douglas_DC-3"