Λίνα Βερτμίλερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 18:
|ιστοσελίδα = http://www.linawertmuller.com/
}}
Η '''Αρκάντζελα Φελίτσε Ασούντα Βερτμίλερ φον Ελγκ Εσπανιόλ φον Μπραουάιχ''' (ιταλ.: ''Arcangela Felice Assunta Wertmüller von Elgg Español von Braueich'', [[14 Αυγούστου]] [[1928]]), γνωστή ως '''Λίνα Βερτμίλερ''' ([[Ιταλική γλώσσα|ιταλ]].: ''Lina Wertmüller''), είναι [[Ιταλία|Ιταλίδα]] σκηνοθέτρια, σεναριογράφος και
Το 1972 ήταν η πρώτη γυναίκα υποψήφια στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών|Διεθνές Φεστιβάλ των Καννών]] για την ταινία ''[[Μίμης ο σιδεράς]]'' (1972) και το 1976 έγινε η πρώτη γυναίκα που απέσπασε υποψηφιότητα [[Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας]] για την ταινία ''[[Ο Πασκουαλίνο και οι 7 καλλονές]]'' (1975).<ref name=":0">{{Cite web|url=https://www.efsyn.gr/tehnes/sinema/198316_ena-oskar-gia-ti-lina-bertmiler|title=Ένα Όσκαρ για τη Λίνα Βερτμίλερ|last=|first=|ημερομηνία=2019-04-06|website=Η Εφημερίδα των Συντακτών|publisher=|language=el-GR|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-06}}</ref> Άλλες σημαντικές ταινίες της είναι οι ''[[Ιστορία έρωτα και αναρχίας]]'' (1973) και ''[[Η κυρία και ο ναύτης]]'' (1974). Το 2019 έλαβε [[Τιμητικό Όσκαρ]] για το σύνολο της προσφοράς της στον κινηματογράφο.<ref>{{Cite web|url=https://flix.gr/news/governors-awards-2019.html|title=Οσα συνέβησαν στην απονομή των τιμητικών Οσκαρ στους Τζίνα Ντέιβις, Λίνα Βερτμίλερ, Ντέιβιντ Λιντς και Γουες Στάντι|last=Κρανάκης|first=Μανώλης|ημερομηνία=2019-10-28|website=flix.gr|publisher=|language=el|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-06}}</ref>
== Πρώτα χρόνια ==
Η Βερτμίλερ γεννήθηκε το 1928 στην [[Ρώμη]].<ref name=":0" /> Οι γονείς της ήταν οι Φεντερίκο Βερτμίλερ, δικηγόρος στο επάγγελμα, και Μαρία Σανταμαρία-Μαουρίτσιο.<ref name=":
Η Βερτμίλερ ήταν ιδιαίτερα αντιδραστική σαν έφηβη, με αποτέλεσμα να αποβληθεί από τουλάχιστον δεκαπέντε καθολικά σχολεία.<ref name=":1" /> Στα μαθητικά της χρόνια γνώρισε την [[Φλόρα Καραμπέλα]], μετέπειτα ηθοποιό και σύζυγο του [[Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι]].<ref name=":1" /> Σύμφωνα με την ίδια, κατά τη διάρκεια του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], ο πατέρας της προστάτευε παρτιζάνους και έκρυβε μια οικογένεια Εβραίων στο σπίτι του.<ref name=":2" />
== Καριέρα ==▼
Το 1951, η Βερτμίλερ αποφοίτησε από την [[Εθνική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης Σίλβιο Ντ' Αμίκο]].<ref name=":3">{{Cite web|url=https://www.britannica.com/biography/Lina-Wertmuller|title=Lina Wertmuller {{!}} Biography, Movies, & Facts|website=Encyclopedia Britannica|language=en|accessdate=2020-04-07}}</ref>
▲== Καριέρα ==
Μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1960, η Βερτμίλερ εργάστηκε στο θέατρο σαν ηθοποιός, αναλαμβάνοντας επίσης την σκηνοθεσία και τη συγγραφή.<ref name=":3" /> Ασχολήθηκε επίσης με το κουκλοθέατρο, διασκευάζοντας έργα του [[Φραντς Κάφκα]] και άλλων συγγραφέων.<ref name=":2" /> Κατά την περίοδο αυτή γνώρισε τον [[Τζιανκάρλο Τζιανίνι]], ο οποίος θα πρωταγωνιστούσε αργότερα σε πολλές από τις ταινίες της.<ref name=":3" /> Η πορεία της Βερτμίλερ στον κινηματογράφο ξεκίνησε ως βοηθός σκηνοθετών. Μεταξύ αυτών ήταν ο [[Φεντερίκο Φελίνι]], με τον οποίο συνεργάστηκε στο περίφημο ''[[8½ (ταινία)|8½]]'' (1963) και ανέπτυξαν μια πολυετή φιλία.<ref>Bullaro (2006), σελ. 112.</ref>
Το 1963, η Βερτμίλερ σκηνοθέτησε την πρώτη της ταινία, ''I basilischi'' και έγινε δεκτή από τους Ιταλούς κριτικούς ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ιταλικού κινηματογράφου.<ref>{{Cite book|title=Popular Italian Cinema|first=Louis|last=Bayman|first2=Sergio|last2=Rigoletto|publisher=Palgrave Macmillan|isbn=9781137305657|year=2013|location=New York City|page=|quote=}}</ref> Ακολούθησε η πρώτη της δουλειά στην τηλεόραση, η κωμική σειρά ''Il giornalino di Gian Burrasca'' (1964-1965). Τα επόμενα χρόνια, η Βερτμίλερ σκηνοθέτησε και έγραψε τρεις ταινίες, ενώ συνέχισε να δημιουργεί για το θέατρο, συχνά σε συνεργασία με τον [[Φράνκο Τζεφιρέλι]] και τον άντρα της, Ενρίκο Γιομπ.<ref name=":2" /> Με τη σύμπραξη του Τζιανίνι, ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής ταινιών Liberty Films<ref name=":2" /> και γνώρισε διεθνή επιτυχία με την πέμπτη της ταινία, ''[[Μίμης ο σιδεράς]]'' (1972), η οποία προτάθηκε για τον [[Χρυσός Φοίνικας|Χρυσό Φοίνικα]].
== Φιλμογραφία ==
Γραμμή 137 ⟶ 139 :
== Παραπομπές ==
<references />
== Πηγές ==
* Bullaro, Grace Russo (2006). ''Man in Disorder: The Cinema of Lina Wertmüller in the 1970s''. Leicester: Troubador. ISBN 9781905886395.
* Wilson, Katharina M. Schlueter, Paul. Schlueter, June (2013). ''Women Writers of Great Britain and Europe: An Encyclopedia''. New York City: Routledge. ISBN 9781135616700.
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
| |||