Λοθάριος της Φραγκίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Πόλεμος με την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία==

 

Τον Αύγουστο του 978 ο Λοθάριος προχώρησε σε εκστρατεία στην Λωρραίνη με την συνοδεία του Ούγου Καπέτου, διέσχισε τον [[Μεύσης|Μεύση]], κατέλαβε το [[Άαχεν]] αλλά δεν αιχμαλώτισε τον Όθων Β΄ ή τον Κάρολο. Ο Λοθάριος λεηλάτησε τρεις μέρες τα αυτοκρατορικά ανάκτορα στο Άαχεν και αντέστρεψε τον μπρούτζινο αετό του [[Καρλομάγνος|Καρλομάγνου]] ώστε να κοιτάζει από την ανατολή προς την δύση.<ref>Jim Bradbury, The Capetians: Kings of France, 987–1328 (London: Hambledon Continuum, 2007), σ. 43</ref><ref>Sassier 1995, σ. 163</ref> Σε αντίποινα ο Όθων Β΄ επιτέθηκε τον Οκτώβριο του 978 με την συνοδεία του Καρόλου στην Δυτική Φραγκία, λεηλάτησε την [[Ρενς]], την Σουασόν και την [[Λαν]].<ref>Pierre Riche, The Carolingians; A Family Who Forged Europe, trans. Michael Idomir Allen (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1993), σσ. 276–77

</ref> Ο Λοθάριος δραπέτευσε αλλά ο Κάρολος ανακηρύχτηκε βασιλιάς των Φράγκων από τον επίσκοπο Ντίτριχ Α΄ του Μετς, συγγενή του Όθων Α΄. Ο αυτοκρατορικός στρατός προχώρησε για το Παρίσι όπου συνάντησε τον στρατό του Ούγου, ανίκανοι να καταλάβουν το Παρίσι ο Όθων Α΄ και o Κάρολος δραπέτευσαν (30 Νοεμβρίου 978). Ο στρατός των Φράγκων υπό την ηγεσία του Λοθάριου καταδίωξε τον αυτοκρατορικό στρατό την εποχή που διέσχιζε τον ποταμό Αιν, ανακατέλαβε το Λαν και ανάγκασε τον Όθων Β΄ με τον βασιλιά μαριονέτα Κάρολο να δραπετεύσουν στο Άαχεν.<ref>Jim Bradbury, The Capetians: Kings of France, 987–1328 (London: Hambledon Continuum, 2007), σ. 43</ref>

==Ειρήνη με την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία==

 

Η ένωση των Δυτικών Φράγκων εναντίον του Όθων Β΄ είχε σαν αποτέλεσμα να αναδειχθεί ο [[Οίκος των Ροβερτιδών]] με τον Ούγο Καπέτο, είχε υπηρετήσει με πίστη τον βασιλιά Λοθάριο.<ref>Sassier 1995, σσ. 164–165</ref> Η μάχη με τον αυτοκράτορα ανέβασε σημαντικά την δύναμη του Ούγου Καπέτου ιδιαίτερα όταν κατέκτησε την Μοντρέιγ από τον Αρνούλφο Β΄ της Φλάνδρας. Ο Λοθάριος ήθελε να ανατρέψει όλες τις φιλοδοξίες του αδελφού του Καρόλου για τον θρόνο των Φράγκων, αποφάσισε γι΄αυτό να ακολουθήσει την τακτική του πατέρα του, ο πρίγκιπας [[Λουδοβίκος Ε΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκος]] στέφτηκε από τον πατέρα του συμβασιλέας (8 Ιουνίου 979).<ref>Carlrichard Brulh: Naissance de deux peuples, Francais et Allemands (10th?11th siecle), Fayard, August 1996, σ. 247</ref> Την πραγματική εξουσία ωστόσο ανέλαβε ο μικρός Λουδοβίκος μετά τον θάνατο του πατέρα του (986).<ref>Sullivan, Richard E. (1989). "The Carolingian Age: Reflections on Its Place in the History of the Middle Ages". Speculum. 64: 267–306</ref><ref>Bradbury, Jim (2007). "Chapter 3: The new principalities, 800–1000". The Capetians: Kings of France, 987–1328. London: Hambledon Continuum. p. 45</ref> Ο Λοθάριος ήταν ο δεύτερος βασιλιάς που χρησιμοποίησε την πρακτική σαν βασιλιάς των Φράγκων, θα οριστικοποιήσει μόνιμα ο [[Οίκος των Καπετιδών]].

Ο Λοθάριος προσέγγισε ξανά την Αγία Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, τον υποστήριξαν οι επίσκοποι του Ρενς, του Λαν και ο Οίκος του Αρντέν. Τον Ιούλιο του 980 ο Λοθάριος και ο Όθων Α΄ συναντήθηκαν στα Φραγκικά σύνορα και έκλεισαν ειρήνη.<ref>Jim Bradbury, The Capetians: Kings of France, 987–1328 (London: Hambledon Continuum, 2007), σ. 43</ref> Ο Λοθάριος απαρνήθηκε τα δικαιώματα του στην [[Λοθαριγγία]], αυτό επέτρεψε στον Όθων Β΄ να στρέψει τα σχέδια του στην Βυζαντινή Ιταλία, οι Ροβερτίδες εξοργίστηκαν επειδή αποκλείστηκαν από τις διαπραγματεύσεις. Η ειρήνη έφερε την [[Δυτική Φραγκία]] στην σφαίρα των Οθωνιδών, η Λομβαρδική αριστοκρατία ανέλαβε την εξουσία σε βάρος των Ροβερτιδών.<ref>5Sassier 1995, σ. 168</ref> Ο Ούγος Καπέτος σε απάντηση αποφάσισε να πάει στην [[Ρώμη]], να συναντήσει τον αυτοκράτορα και να κλείσει νέα συνθήκη μαζί του, ο Λοθάριος διέταξε να τον φυλακίσουν όταν επιστρέψει.<ref>5Sassier 1995, σ. 169</ref>

==Επιχειρήσεις στην Λοθαριγγία==

 

Ο αυτοκράτορας Όθων Β΄ πέθανε πρόωρα και αιφνίδια (7 Δεκεμβρίου 983), διάδοχος του ορίστηκε ο τρίχρονος γιος του [[Όθων Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]]. Ο πιο στενός συγγενής του από τον Οίκο των Οθωνιδών [[Ερρίκος Β΄ ο Εριστικός]] πήρε χωρίς αντίσταση την αντιβασιλεία, απήγαγε αμέσως τον μικρό Όθων με την ελπίδα να ανακηρυχτεί ο ίδιος βασιλιάς.<ref>Pierre Riche, The Carolingians; A Family Who Forged Europe, trans. Michael Idomir Allen (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1993), σ. 277</ref> Ο οπαδός του Όθων Γ΄ επίσκοπος Αντάλμπερο της Ρενς και η μητέρα του αυτοκράτορα [[Θεοφανώ Σκλήραινα]] αναζήτησαν την υποστήριξη του Λοθάριου για να τους βοηθήσουν να ανατρέψουν τον Ερρίκο τον Εριστικό. Ο Αντάλμπερο πρόσφερε στο όνομα της Θεοφανούς την Λοθαριγγία στον Λοθάριο, αμέσως μετά ο Λοθάριος διεκδίκησε την κηδεμονία του μικρού ανεψιού του Όθων Γ΄. Ο Λοθάριος με την σειρά του ευχαρίστησε τον Αντάλμπερο και ζήτησε αμέσως μετά από τους ευγενείς της Λοθαριγγίας να του δηλώσουν την υποταγή τους, σπουδαιότερος από αυτούς ήταν ο [[Γοδεφρείδος Α΄ του Βερντέν]] μέλος του [[Οίκος του Αρντέν|Οίκου του Αρντέν]]. Την ίδια εποχή αντιβασίλισσα στην Άνω Λωρραίνη ήταν η [[Βεατρίκη της Γαλλίας]], χήρα του [[Φρειδερίκος Α΄ της Άνω Λωρραίνης|Φρειδερίκου Α΄ της Άνω Λωρραίνης]] και αδελφή του Ούγου Καπέτου, ο Κάρολος επιδίωξε να συμφιλιωθεί με τον αδελφό του για να την αντικαταστήσει. Τα σχέδια του Λοθάριου να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο στην Λοθαριγγία έπεσαν στο κενό, η Θεοφανώ και ο αρχιεπίσκοπος του Μαίντς απελευθέρωσαν τον μικρό Όθων Γ΄ και απέκτησαν τον έλεγχο σε ολόκληρη την αυτοκρατορία.<ref>Pierre Riche, The Carolingians; A Family Who Forged Europe, trans. Michael Idomir Allen (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1993), σ. 277</ref>