Χρήστος Σαμαράς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{μορφοποίηση}}
{{πηγές|17|12|2016}}
Ο Χρήστος Σαμαράς γεννήθηκε το 1956 στο Δοξάτο κοντά στην Δράμα. Τις μουσικές του σπουδές ξεκινάει στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης (1969-76), Ανώτερα Θεωρητικά: Αρμονία με τον Ιωάννη Δαμιανό και Αντίστιξη με τον Κώστα Νικήτα, όπως και φλάουτο με τον Εμμανουήλ Αικατερίνη και πιάνο με την Μαίρη Παπαδοπούλου. Από το φθινόπωρο του 1976 συνεχίζει τις σπουδές του στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών της Βιέννης, όπου μελέτησε σύνθεση με τους Friedrich Cerha και Erich Urbanner και φλάουτο με τους Louis Riviere και Robert Wolf, από όπου το 1981 πήρε Δίπλωμα Σύνθεσης και το 1982 Παιδαγωγικό Πτυχίο Φλάουτου. Από το 1982 μέχρι το 1984 συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη Σύνθεση στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του Βερολίνο με τον Isang Yun. Παρακολούθησε σεμινάρια σύνθεσης με τους: Klaus Huber, Luigi Nono, Hans-Werner Henze, Karl-Heinz Stockhausen, Witold Lutoslawski και Diether Schnebel. Από το 1984 και μετά ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη.
 
=== Ο Χρήστος Σαμαράς, συνθέτης σύγχρονης κλασικής μουσικής - καθηγητής σύνθεσης, γεννήθηκε το 1956 στο Δοξάτο κοντά στην Δράμα. Τις μουσικές του σπουδές ξεκινάει στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης (1969-76), Ανώτερα Θεωρητικά: Αρμονία με τον Ιωάννη Δαμιανό και Αντίστιξη με τον Κώστα Νικήτα, όπως και φλάουτο με τον Εμμανουήλ Αικατερίνη και πιάνο με την Μαίρη Παπαδοπούλου. Από το φθινόπωρο του 1976 συνεχίζει τις σπουδές του στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών της Βιέννης, όπου μελέτησε σύνθεση με τους Friedrich Cerha και Erich Urbanner και φλάουτο με τους Louis Riviere και Robert Wolf, από όπου το 1981 πήρε Δίπλωμα Σύνθεσης και το 1982 Παιδαγωγικό Πτυχίο Φλάουτου. Από το 1982 μέχρι το 1984 συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη Σύνθεση στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του Βερολίνο με τον Isang Yun. Παρακολούθησε σεμινάρια σύνθεσης με τους: Klaus Huber, Luigi Nono, Hans-Werner Henze, Karl-Heinz Stockhausen, Witold Lutoslawski και Diether Schnebel. Από το 1984 και μετά ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη. ===
Το 1984 πήρε το Β΄ βραβείο στο διαγωνισμό σύνθεσης στο Hammeln της Γερμανίας με το έργο «Ασκητική» (1982) για μικρή ορχήστρα, και το 1985 το Β΄ βραβείο σύνθεσης στο διαγωνισμό Carl Maria von Weber στη Δρέσδη της Γερμανίας με το «ΙV κουαρτέτο εγχόρδων» (1984). Το 1987 πήρε το Α΄ βραβείο στο διαγωνισμό σύνθεσης της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού στη Αθήνα με το έργο «Παραδρομές» (1986) για έντεκα όργανα. Το 1989 πήρε το Α΄ βραβείο στο διαγωνισμό σύνθεσης ALEA III του Πανεπιστήμιου της Βοστόνης στις Η.Π.Α. με το έργο «Απολογία II» (1988) για μικρή ορχήστρα. Το 1990 πήρε το Α΄ βραβείο στο διαγωνισμό σύνθεσης της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού στην Αθήνα με το έργο «Μονόγραμμα» (1989) για σόλο βιολί. Το 1993 πήρε Έπαινο στο διαγωνισμό σύνθεσης της Καλλιτεχνικής Εταιρείας Τέχνης στη Θεσσαλονίκη για το έργο «Θρήνος» (1993) για μεικτή χορωδία. Το 1993 πήρε το Γ΄ βραβείο στο διαγωνισμό σύνθεσης της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών στην Αθήνα με το έργο «Sonatine» (1993) για φλάουτο και πιάνο. Το 1995 πήρε το Β΄ βραβείο στο διαγωνισμό σύνθεσης της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών στη μνήμη του Γ. Α. Παπαϊωάννου με το έργο «Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα δωματίου» (1994). Τέλος το 1996 πήρε το Α΄ βραβείο από την Μακεδονική Καλλιτεχνική Εταιρεία για το έργο «Μακεδονική Ραψωδία» (1996) για ορχήστρα.