Ελληνικός κινηματογράφος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Παρά την δυσχερή οικονομική κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση, οι κινηματογραφικές παραγωγές αυξήθηκαν σε μεγάλο βαθμό, καθώς ιδρύθηκαν πολλές νέες εταιρείες ([[Ανζερβός]], [[Σπέντζος Φιλμ]], Μήλλας Φιλμ κ.ά.). Την πρώτη κιόλας μεταπολεμική χρονιά, το 1945, ο Ορέστης Λάσκος σκηνοθέτησε τις ''Ραγισμένες καρδιές'', ένα ρομαντικό δράμα με φόντο τον [[Ελληνοϊταλικός Πόλεμος|Ελληνοϊταλικό Πόλεμο]]. Ήταν η πρώτη από τις πολλές μεταγενέστερες μελοδραματικές και ρομαντικές ταινίες που εκτυλίσσονταν στο εν λόγω ιστορικό πλαίσιο.<ref>Σολδάτος (2015), σελ. 16.</ref>[[Αρχείο:Έλλη Λαμπέτη.jpg|μικρογραφία|210x210εσ205x205px|Η Έλλη Λαμπέτη]]Ακολούθησαν αρκετά αξιοσημείωτα έργα, μεταξύ των οποίων τα [[Μαντάμ Σουσού (ταινία)|''Μαντάμ Σουσού'']] (1948), ''[[Μαρίνος Κονταράς (ταινία)|Μαρίνος Κονταράς]]'' (1948), ''[[Ο κόκκινος βράχος (ταινία)|Ο κόκκινος βράχος]]'' (1949) και [[Τελευταία αποστολή (ταινία, 1949)|''Τελευταία αποστολή'']] (1949), η πρώτη ελληνική ταινία που συμμετείχε στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών|Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών]].<ref>Τριανταφυλλίδης (2000), σελ. 55.</ref> Από το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1950 ξεχωρίζουν οι ταινίες ''[[Ένα βότσαλο στη λίμνη (ταινία)|Ένα βότσαλο στη λίμνη]]'' (1952), ''[[Το ξυπόλυτο τάγμα]]'' (1953), ''[[Σάντα Τσικίτα]]'' (1953), [[Κυριακάτικο ξύπνημα|''Κυριακάτικο ξύπνημα'']] (1954), [[Μαγική Πόλη|''Μαγική Πόλη'']] (1954) και ''[[Το ποντικάκι]]'' (1954).