Λουδοβίκος Β΄ της Ιταλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 34:
==Συναυτοκράτορας==
 
[[Αρχείο:Bas-côté_nord,_baie_III_Ludewicus_Filius_Lothari_(milieu_XIIIe).jpg|thumb|250px|left|Απεικόνιση βιτρό του Λουδοβίκου του Νεώτερου στον [[Καθεδρικός Ναός του Στρασβούργου|Καθεδρικό Ναό του Στρασβούργου]], 13ος αιώνας]]
Ο παππούς του Λουδοβίκου Β΄ ήταν ο αυτοκράτορας [[Λουδοβίκος ο Ευσεβής]], μεγάλωσε στην αυλή του, δεν είναι γνωστά πολλά από την παιδική του ηλικία, ο παππούς του τον αγάπησε θερμά και τον όρισε διάδοχο στο [[Βασίλειο της Ιταλίας (Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία)|Βασίλειο της Ιταλίας]] (839). Ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής πέθανε την επόμενη χρονιά (840), η αυτοκρατορία μοιράστηκε ανάμεσα στους γιους του που ήταν ο πατέρας του Λουδοβίκου Λοθάριος Α΄ και ο [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός]]. Την εποχή που κυβέρνησε ο πατέρας του στέφτηκε στην [[Ρώμη]] συμβασιλεύς από τον πάπα [[Πάπας Σέργιος Β΄|Σέργιο Β΄]] (15 Ιουνίου 844). Την τελετή της στέψης του γιου του βασιλιά σαν συμβασιλέα είχε ξεκινήσει ο προπάππους του [[Καρλομάγνος]], είχε στέψει συναυτοκράτορα τον παππού του Λουδοβίκο τον Ευσεβή. Αμέσως μετά την άνοδο του στον θρόνο ο Λουδοβίκος ο Νεώτερος διεκδίκησε τον τίτλο του αυτοκράτορα, το αίτημα αρχικά απορρίφτηκε αλλά τελικά ο [[Πάπας Λέων Δ΄]] τον έστεψε Συναυτοκράτορα μαζί με τον πατέρα του (850). Αμέσως μετά την στέψη του παντρεύτηκε την [[Ενγκελμπέργκα]] (851) και κυβέρνησε σαν ανεξάρτητος βασιλεύς της Ιταλίας. Προχώρησε στην συνέχεια νότια, μοίρασε το Δουκάτο του Μπενεβέντο ανάμεσα στους αντίπαλους δούκες που το διεκδικούσαν και έκλεισαν ειρήνη, οι [[Σαρακηνοί]] μισθοφόροι προδόθηκαν κατόπιν στον Λουδοβίκο Β΄ από τους δούκες που τους έσφαξε. Ο Λουδοβίκος ο Νεώτερος ξέσπασε στην συνέχεια σε σκληρές κατηγορίες εναντίον του πάπα Λέων Δ΄ και συγκάλεσε Σύνοδο στην [[Παβία]].
Τον Δεκέμβριο του 853 υποστήριξε τον σφετεριστή Πέτρο σαν πρίγκιπα του Σαλέρνο, εκτόπισε την δυναστεία που είχε εγκατασταθεί πριν από τρία χρόνια, με τον θάνατο του πατέρα του τον Σεπτέμβριο του 855 παρέμεινε μοναδικός αυτοκράτορας.