Μέγας Κωνσταντίνoς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χρειάζονται πηγές για όσα αναφέρονται στην ενότητα σχετικά με τους φόνους των συγγενών το 326 μ.Χ. Η πηγή Woods, "Death of the Empress" αναφέρει στην 83 σελίδα ότι "In conclusion...Constantine has been unfairly blamed for the execution of his wife and his eldest son". |
Η πηγή Woods, "Death of the Empress" αναφέρει στην 83 σελίδα ότι "In conclusion...Constantine has been unfairly blamed for the execution of his wife and his eldest son". Απομένει λοιπόν μόνο μία πηγή που υποστηρίζει τα λεγόμενα (Guthrie) - της οποίας ούτε ο τίτλος δεν αναφέρεται, ενώ η πηγή Woods, "Death of the Empress" τάσσεται σαφώς εναντίον όσων αναφέρονται για τους θανάτους του Κρίσπου και της Φαύστας |
||
Γραμμή 250:
Παρ' όλα αυτά, τα αποτελέσματα της Συνόδου δεν κατόρθωσαν να περιορίσουν τον Αρειανισμό. Λίγα χρόνια αργότερα, ο Κωνσταντίνος άλλαξε στάση, ανακάλεσε τον Άρειο από την εξορία, και τιμώρησε με τον ίδιο τρόπο τον μεγάλο αντίπαλο του Αρείου στην Σύνοδο, τον Αθανάσιο, Αρχιδιάκονο της Εκκλησίας της Αλεξανδρείας. Ο Αθανάσιος παρέμεινε εξόριστος μέχρι την άρση της ποινής από τον ίδιο τον Κωνσταντίνο, την ημέρα που βαπτίσθηκε Χριστιανός. Για τους λόγους της μεταστροφής αυτής του Κωνσταντίνου δεν υπάρχει απόλυτη συμφωνία μεταξύ των ιστορικών. Έχουν αναφερθεί λόγοι όπως η επίδραση της αυλής, οικογενειακοί λόγοι, η πολιτική επιρροή του Αρειανισμού στην Ανατολή κ.α
{{cite check section}}
{{one source}}
== Οι εκτελέσεις του Κρίσπου και της Φαύστας ==
Κάποια χρονική στιγμή μεταξύ [[15 Μαΐου]] και [[17 Ιουνίου]] του [[326]] συνελήφθη και εκτέλεστηκε, μετά από διαταγή του Κωνσταντίνου, ο μεγαλύτερος γιος του (και γιος της Μινερβίνης), ο Κρίσπος με «ψυχρό δηλητήριο» στην [[Πούλα (Κροατία)|Πούλα]] της [[Κροατία]]ς.<ref>Guthrie, 325–6.</ref> Τον [[Ιούλιος|Ιούλιο]] ο Κωνσταντίνος εκτέλεσε τη σύζυγό του Φαύστα, κατ' εντολή της μητέρας του Ελένης. Η Φαύστα αφέθηκε να πεθάνει σε ένα υπερθερμασμένο λουτρό.<ref>Guthrie, 326; Woods, "Death of the Empress," 70–72.</ref> Τα ονόματά τους διαγράφηκαν από πολλές επιγραφές, οι αναφορές στη ζωή τους αφαιρέθηκαν από τα φιλολογικά αρχεία, και η μνήμη τους καταδικάστηκε. O [[Ευσέβιος της Καισαρείας|Ευσέβιος]], για παράδειγμα, στο εγκώμιο του Κωνσταντίνου, που συνέθεσε από μεταγενέστερα αντίγραφα της Historia Ecclesiastica του, και της Vita Constantini δεν συμπεριλαμβάνει αναφορές στη Φαύστα ή στον Κρίσπο.<ref>Guthrie, 326; Woods, "Death of the Empress," 72.</ref> Λίγες αρχαίες πηγές προτίθενται να αναλύσουν τα πιθανά κίνητρα για αυτά τα γεγονότα. Αυτές οι λίγες πηγές, που προσφέρουν μη πειστικές εξηγήσεις, είναι πιο πρόσφατης προέλευσης, και είναι γενικά αναξιόπιστες.<ref name="GUTH326.7">Guthrie, 326–27.</ref>
| |||